สต๊อกเกอร์คลั่งรัก

01

ตอนนี้ผมกำลังนั่งรถเมย์เพื่อไปเรียนแต่ผมรู้สึกเหมือนมีคนกำลังจองผมอยู่ความรู้สึกนี้มันมีตั้งแต่สัปดาห์ก่อนตอนนั้นผมไปเที่ยวห้างกับเพื่อน 2 คนพวกมันชื่อไมค์กับบาสพวกมันเป็นเพื่อนสนิทตั้งเเต่มัธยมเเล้ว

"เออ พวกมึง" ไมค์พูดจากนั้นก็หันมาหาพวกผม "ว่า"ผมกับไอ้บาสพูดพร้อมกัน

"กูต้องรีบกลับบ้านวะ"ไมค์พูด

"กูก็ด้วย" จากนั้นพวกเราก็พากันกลับบ้านแต่ทางคอนโดเราไม่ใด้ไปทางเดียวกันพวกเราจึงเเยกกัน

ตอนนี้ผมก็เดินกลับคอนโดเพราะว่าคอนโดอยู่ใกล้ห้างมากเลยเดินมา แต่ตอนนี้รู้สึกเหมือนมีคนกำลังเดินตามผมมา พอผมหันหลังกลับไปมองก็ไม่มีใครมีเเต่รถที่สัญจรไปมาตามปกติผมจึงเดินต่อไปเเต่ความรู้สึกที่เหมือนมีคนเดินตามยังไม่หายไปผมจึงรีบเดินกลับไปคอนโดให้เร็วที่สุดตั้งเเต่ตอนนั้นความรู้สึกที่มีคนมองก็ยังไม่หายไปไหน

จนถึงตอนนี้ที่ผมยังนั่งอยู่บนรถเมย์ผมพยายามหาคนที่กำลังมองผมเเต่ก็ไม่มีใครที่ทำตัวมีพิรุธเลยตอนนี้ก็จะถึงมอเเล้วผมเลยเลิกคิดเเล้วเดินจากรถเมย์ไปพอผมถึงห้องเรียนก็เจอไอ้สองตัวนั้น

"มาสายจังวะ"บาสพูดก่อนจะหันไปเล่นโทรศัพท์ต่อ

"มึงกูรู้สึกเหมือนมีคนตามกูวะ"ผมพูดให้พวกมันฟัง

"อีกเเล้วหรอวะ กูว่าแจ้งตำรวจดีกว่านะ"บาสพูดก่อนทำหน้าเป็นหว่ง

"กูก็ว่าเหมือนไอ้บาสวะ แจ้งไว้ดีกว่านะมึงพวกกูจะได้สบายใจด้วย"

"ไม่เอาวะมึงบางทีกูอาจจะคิดไปเองก็ใด้" ผมพูดพร้อมกับมองหน้าพวกมัน ผมรู้ว่าพวกมันเป็นหว่งผมเเต่ความรู้สึกนี้ผมอาจจะคิดไปเองก็ใด้

"มึงกูว่าติดรถมากับกูไหมตอนเช้า"บาสพูด

"ไม่วะมึงคอนโดกูมันคนละทางกับบ้านมึง"ที่ผมพูดไปเเบบนั้นเพราะผมเกรงใจมัน

"งั้นมึงก็ดูเเลตัวเองด้วยละตอนมึงจะขึ้นรถเมย์"

"เออๆ รู้เเล้ว"

ตอนกลับบ้าน

ตอนนี้ผมรู้สึกไม่ปลอดถัยกับการขึ้นรถเมล์ผมเลยเปลี่ยนมาขึ้นแท็กซี่เเทน

"พี่ครับไปคอนโดxxxครับ"ตอนนี้ผมก็ยังมีคนตามผมมา

"พี่ครับ พี่มาผิดทางเเล้ว" ผมรู้สึกกลัวพี่แท็กซี่คนนี้เเล้ว

"หึ ถูกเเล้วครับน้อง"จากนั้นเขาก็หยุดรถพร้อมกับโปะยาสลบใส่ผมตอนนี้สติผมเลือนลาง จากนั้นก็ยินเสียงใครบ้างคนเสียงนั้นทุ่มน่าฟังมากจากนั้นก็ใด้ยินเขาคนนั้นพูดว่า

"อย่ามายุ่งกับคนของกู!!" หลังจากได้ยินประโยคนั้นผมก็ค่อยๆหลับตาลง

ผมรู้สึกตัวอีกทีก็ตอนอยู่คอนโดแล้วผมนอนที่เตียงนอนของผมผมไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นผมค่อยๆลุกออกจากเตียงเดินไปเปิดทีวีมันมีข่าวเกี่ยวกับแท็กซี่คนนั้นตอนนี้เขาหายสาบสูญ

ผมได้รับเมลจากใครบางคนเขาพิมพ์มาว่า

"ไม่เป็นอะไรใช่ไหม" ผมไม่รู้จักเขาด้วยซ้ำว่าเขาเป็นใคร

"คุณเป็นใครครับ"ผมถามออกไป

"ฉันคือใครมันไม่สำคัญหรอก"

"คุณเป็นคนช่วยผมจากแท็กซคนนั้นใช่ไหม"

"หึ เด็กน้อเด็ก"

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***





novel PDF download

บทต่อไป

