มหาเวทย์ผนึกมาร มิตจังของ(?)ผม

แอดคนเดิม

ทุกคน

แอดคนเดิม

ตอนที่แล้วแอดลืมให้โกโจถอดผ้าปิดตา

แอดคนเดิม

ช่างมันแล้วกันเนาะ

ต่อ

เช้าวันต่อมา

มิโตะ

//ลืมตา

มิโตะ

(ตายแล้ว เรามานอนท่านี้ได้ยังไงล่ะเนี่ย!!!?😵)

มิโตะ

(ต้องค่อยๆ ขยับออกไป)

มิโตะ

//ค่อยๆ แกะมือโกโจออก

มิโตะ

ฟู่!!//ปาดเหงื่อ

มิโตะ

//ค่อยขยับลงจากเตียง

ซาโตรุ(ถอดผ้าปิดตา)

👈แกล้งหลับ

ซาโตรุ(ถอดผ้าปิดตา)

(หึ)//ยิ้ม

ซาโตรุ(ถอดผ้าปิดตา)

อืม....//ดึงมิโตะมากอด

มิโตะ

ว้าย!!//โดนดึงไปกอด

ซาโตรุ(ถอดผ้าปิดตา)

อืม...//กอดมิโตะ

มิโตะ

กะ...โกโจซัง ตะ..ตื่นเถอะค่ะ😵😣

ซาโตรุ(ถอดผ้าปิดตา)

อืม...ขอ 5 นาที

มิโตะ

จะนอนต่อก็ได้ค่ะ แต่ช่วยปล่อยก่อน//เขิลหนักมาก

ซาโตรุ(ถอดผ้าปิดตา)

ไม่เอา~

มิโตะ

โกโจซัง~ ปล่อยเลยนะคะ😫//ผลักโกโจออก

ซาโตรุ(ถอดผ้าปิดตา)

(แรงเยอะใช้ได้อยู่นะเนี่ย😯)//โดนผลัก

ซาโตรุ(ถอดผ้าปิดตา)

แอ็ก//กระเด็นไปชนกำแพง

คือผนังห้องมันอยู่ไกลจากเตียงพอสมควรเลยนะคะ

มิโตะ

อะ...โกโจซัง!!!

มิโตะ

เป็นยังไงบ้างคะ

ซาโตรุ(ถอดผ้าปิดตา)

ไม่เป็นไรๆ~//ยิ้ม

มิโตะ

หรอคะ

มิโตะ

(จะว่าไปพอดูดีๆ แล้วโกโจซัง เนี่ยตาสวยจัง)

ซาโตรุ(ถอดผ้าปิดตา)

ถ้ากินเสร็จแล้วผมจะพามิโตะจังไปหาคุณพ่อนะ

ขอเปลี่ยนสรรพนามที่โกโจใช้แทนตัวเองนะคะ

มิโตะ

....ค่ะ

มิโตะ

//กินข้าว

ซาโตรุ(ถอดผ้าปิดตา)

....//มองมิโตะ

มิโตะ

//มองกระดูกของพ่อ

มิโตะ

//เก็บกระดูกใส่ในกระปุก

มิโตะ

ชาติหน้าขอให้เกิดเป็นพ่อลูกกันอีกนะคะ//ไหว้รูปพ่อ

ซาโตรุ(พระเอก)

งั้นไปกันเถอะ//ลูบหัว

มิโตะ

ค่ะ....

❓❔❓

มิโตะ...

มิโตะ

//หันตามเสียง

ซาโตรุ(พระเอก)

มิโตะ

คุณลุง....

โควะ(ลุงนางเอก)

.....

โควะ(ลุงนางเอก)

//เดินเลยมิโตะไป

โควะ(ลุงนางเอก)

ตายไวเหลือเกินนะ//ยืนอยู่หน้ารูปพ่อนางเอก

โควะ(ลุงนางเอก)

โคกะ...

มิโตะ

คุณลุง มาทำไมหรอคะ

โควะ(ลุงนางเอก)

เรื่องของชั้น ยัยตัวประหลาดอย่างแกน่ะไม่มีสิทธิ์มาเรียกชั้นว่าลุง

โควะ(ลุงนางเอก)

//มองมิโตะด้วยสายตาเหยียดหยาม

มิโตะ

ขอโทษค่ะ...//ก้มหน้า

โควะ(ลุงนางเอก)

//เดินออกไป

ซาโตรุ(พระเอก)

....//หงุดหงิด

ซาโตรุ(พระเอก)

เฮ้

โควะ(ลุงนางเอก)

อะไร

ซาโตรุ(พระเอก)

แกน่ะถอนคำพูดที่ว่ามิตจังของชั้นเลยนะ//โกรธ

มิโตะ

(มะ...มิตจัง...?😶)

โควะ(ลุงนางเอก)

หา!!

โควะ(ลุงนางเอก)

ชั้นไม่ได้ว่าหรือด่าซักหน่อย

โควะ(ลุงนางเอก)

ที่พูดน่ะมันเป็นความจริงทั้งหมด

โควะ(ลุงนางเอก)

บางที ที่เจ้าโคกะตายก็คงเพราะนังเด็กนั่นด้วยซ้ำ

โควะ(ลุงนางเอก)

แล้วแกเป็นใครถึงได้มาโกรธแทนนังเด็กบ้านั่นล่ะ

โควะ(ลุงนางเอก)

หรือว่า...

ซาโตรุ(พระเอก)

ผมก็เป็นผู้ปกครองของเธอไง

โควะ(ลุงนางเอก)

ผู้ปกครอง....

ซาโตรุ(พระเอก)

เอ๋~

ซาโตรุ(พระเอก)

หรือว่าคุณคิดเป็อย่างอื่นเอ่ย~//กวนตีน

โควะ(ลุงนางเอก)

เฮอะ อยู่กับยัยตัวตัวแบบนั้นนานๆ เข้าระวังจะโชคร้ายเหมือนพ่อมันก็แล้วกัน

ซาโตรุ(พระเอก)

เห้อ คุณเนี่ยไม่จักอะไรเอาซะอลยน้า~

ซาโตรุ(พระเอก)

มิตจังน่ะเป็นคนพิเศษต่างหาก

ซาโตรุ(พระเอก)

คนธรรมดาอย่างคุณน่ะไม่เข้าใจหรอก~

ซาโตรุ(พระเอก)

เอ้ะ!!

ซาโตรุ(พระเอก)

หรือว่าจริงๆ แล้วแค่อิจฉาที่มิตจังได้รับความรักจากพ่อกับมากกันนะ~//กานตีน

ซาโตรุ(พระเอก)

ขาดความอบอุ่นจากครอบครัวหรอ~//กวนตีน

มิโตะ

กะ..โกโจซัง...

โควะ(ลุงนางเอก)

แก!!

ซาโตรุ(พระเอก)

โอ๊ะ แทงใจดำหรอ~

โควะ(ลุงนางเอก)

//จะชักปืน

ซาโตรุ(พระเอก)

เอ๋~ จะยิงผมหรอ

ซาโตรุ(พระเอก)

ตายแล้ว~//ทำท่าทางกลัวแบบกวนตีน

ซาโตรุ(พระเอก)

คุณตำรวจจะยิงประชาชน ช่วยด้วยคร้าบ~

ซาโตรุ(พระเอก)

ช่วยผมด้วย~

คนที่มาเก็บศพ:อะไรกันน่ะตำรวจไร้เหตุผลชะมัด//ซุบซิบ

โควะ(ลุงนางเอก)

แก!!//กัดฟัน

โควะ(ลุงนางเอก)

ชิ!!

โควะ(ลุงนางเอก)

//เดินออกไป

ซาโตรุ(พระเอก)

อ้าว ไปแล้วหรอครับ😃

มิโตะ

โกโจซังคะ ข...ขอบคุณค่ะ

ซาโตรุ(พระเอก)

อื้ม งั้นกลับกันเถอะ😁

มิโตะ

ค่ะ//ยิ้ม

มิโตะ

ซาโตรุ(พระเอก)

😳

ซาโตรุ(พระเอก)

//จ้องมิโตะ

มิโตะ

อะไรหรอคะ

ซาโตรุ(พระเอก)

ตั้งแต่เจอกันมิตจังพึงยิ้มเป็นครั้งแรกเลยน่ะ

มิโตะ

เอ้ะ!!

มิโตะ

จริงหรอคะ

ซาโตรุ(พระเอก)

อื้ม

มิโตะ

แปลกหรอคะ

ซาโตรุ(พระเอก)

ปล่าวน่ารักมากเลยล่ะ เล่นเอาผมใจเต้นเลย😁

มิโตะ

เรากลับกันเถอะค่ะ

ซาโตรุ(พระเอก)

นั่นสินะ

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ