บทที่2

ผม"ธร"ครับหรือ นายธรพันธ์ ตรีลักษกรณ์ เป็นลูกชายของตระกูลตรีลักษกรณ์ ผมเรียนอยู่ปี3 คณะบริหารแล้วตอนนี้ผมก็กำลังไปที่คณะตัวเอง เพื่อไปกินข้าวกับเพื่อนๆผม เพราะมันชวนแต่จริงๆแล้วมันหาเรื่องให้ผมไปด้วยมากกว่า มันบอกผมไปทีไรสาวมองเยอะตลอด ผมละหน่ายกับมัน

"เห้ย..ธร ทางนี้ๆ"ไอเจเพื่อนผมแม่งตะโกนเรียกซะดัง แถมยังลุกโบกมือให้อีกเหนื่อยใจกับแม่งจริงๆ

"ป๊าบ!!  เสียงดังไอสัด"พอเดินมาถึงไอเจก็โดนไอคริสตบกระบาลไปทีจนหน้าทิ่ม

"โอ้ย!! เจ็บนะเว้ยไอคริสตบกูทำไมเนี้ย"ไอเจร้องบ่นโวยวายใส่ไอคริส แต่ไอคริสก็ไม่สนใจกลับนั้งกินลูกอมมันไปเฉยๆ ไอคริสมันเป็นคนนิ่งๆออกดุๆแต่แม่งชอบกินของหวาน ซื่งไม่เข้ากับหน้ามันเลย

"รำคาญเจ"ใช่ครับไอคริสมันพูดออกมานิ่งๆตามฉบับมันแต่เหมือนไอเจจะไม่สะทกสะท้านก็ยังบ่นเป็นหมีกินผึ่งอยู่อย่างงั้น ผมเลยทำไม่สนใจแล้วนั่งลงบนม้าหินอ่อนตรงข้ามกับไอคริส

"ฮึ้ย!..ชั่งเถอะ ว่าแต่ไอธรทำไมมาช้าจังวะ"ไอเจเลิกก่อกวนไอคริสแล้วหันมาพูดถามผม

"มีเรื่องนิดหน่อย"ผมตอบกลับไปแบบนิ่งๆ มันก็ทำหน้าแบบเหม็นเบื่อใส่หน่อยๆแต่ก็เริ่มพูดต่อ

"เออ..ป่ะไปกินข้าวกันหิวจนไส้จะขาดละเนี้ย"มันพูดพร้อมดึงแขนไอคริสไปด้วย แล้วพวกเราก็เดินกันมาถึงโรงอาหารคณะ

......................

"กรี๊ด แกพวกพี่เขามาแล้ว"

"หื้ย~...เทพบุตรทั้งแห่งคณะบริหารอะแก~"

"อุ๊ย..โดนใจมากอะ"........

และอีกมากมายผมชินแล้วละครับกับปฏิกิริยาแบบนี้ ผมก็ทำเป็นไม่สนเดินไปหาโต๊ะนั่ง ปกติพวกผมไม่ค่อยมากินที่โรงอาหารคณะหรอกเพราะคนเนอะมันน่ารำคาญ ส่วนมากพวกผมจะกินข้างนอกมากกว่า แต่วันนี้ไอเจมันนึกคึกอยากมากินที่โรงอาหารก็ปล่อยมันไปครับ

"นู่น..มึงโต๊ะว่าง''ไอเจพูดบอกแล้วมาสะกิดแขนผม ผมก็เดินตามไปแต่สายตาดันไปเห็นน้องคนนึงที่แม่งขาวชิบหาย ได้ออกแดดบ้างป่าววะไหนจะผมสีน้ำตาลอ่อนที่ยิ่งขับให้ดูขาวขึ้นไปอีก เห็นอย่างนั้นแล้วผมก็หยุดยืนนิ่งเลยครับ

"เห้ย ธรเป็นไรวะ..อ๋อ เจ้าใจละ"ไอคริสมันเดินมายืนข้างผมแล้วมองตามสายตา มันก็พูดขึ้นจนผมได้สติหันไปมองมันด้วยสายตาไม่พอใจนิดๆ

"ไอคริส ไอธร มึงจะหยุดเดินเพื่อ"ไอเจถามขึ้นหลัง

"ไอธร มันถูกใจน้องตัวขาว มองตาไม่กระพริบเลย จริงป่ะ"ไอคริสมันพูดกับไอเจในตอนแรกแล้วหันมาพูดกับผมในตอนท้าย

"อึม.."พอผมตอบไอเจแม่งก็ทำตาโต แล้วชะเง้อคอมองตาม

"เห้ยน่ารักวะ..ป่ะงั้นไปนั่งนู่นกัน"พูดเสร็จไอเจมันก็เดินนำไปที่โต๊ะนั้นเลย ผมก็เดินตามมันไปพอไปถึงคนตัวเล็กที่กำลังจะกินข้าวก็เหมือนรู้ว่ามีคนยืนอยู่ข้างๆก็หันมามอง แล้วสะดุ้งหน่อยๆ 

"เอ่อ...พี่มีอะไรรึเปล่าครับ"เพื่อนน้องมันที่นั่งฝั่งตรงข้ามถามขึ้น

"เปล่า คือพวกพี่จะบอกว่าตรงนี้มันโต๊ะประจำพวกพี่อะ"ไอเจมันพูดขึ้น จริงๆมันไม่ใช่โต๊ะประจำพวกผมหรอกครับแต่ไอเจมันหาข้ออ้างเก่ง

"งะ..งั้นเดี๋ยวพวกผม..."น้องมันทำท่ากำลังจะลุกผมนี้รีบมองหน้าไอเจเลย

"เห้ยไม่ต้องลุกหรอก นั่งได้ไม่ได้ว่าเนอะพวกมึง"ในจังหวะที่พวกน้องสองคนกำลังลุกไอเจก็รีบพูดขัด

"อือ"ผมก็ตอบรับออกไป

"ไม่ต้องลุกหรอก นั่งไปเหอะเดี๋ยวพวกพี่ก็ไปซื้อข้าวมานั่งกินนี้แหละที่เหลือตั้งเยอะ"คริสมันพูดเสริมแต่เหมือนผมจะเห็นทันจ้องหน้าไอเพื่อนน้องไม่หยุดเลยแต่ชั่งมันเถอะ

"คะ...ครับ"น้องมันพูดเสียงตะกุกตะกักตอบ หึ..น่ารักชะมัด

หลังจากนั้นพวกผมก็แยกย้ายกันซื้อข้าวแล้วกลับไปที่โต๊ะ

"ตึก ...."ผมวางจานข้างลงแล้งนั่งลงข้างน้องตัวขาว ส่วนไอคริสกับไอเจห็นั่งขนาบข้างเพื่อนน้องมันไว้ สักพักรู้าึกเหมือนจะโดนน้องมันมองผมเลยหันไปมองน้องทัรพอได้มองใกล้ๆอย่างนี้แล้วน้องแม่งยิ่งน่ารัก ตาโต จมูกเล็ก ขนตาเป็นแพระ ปากนั้นอีกมันจะชมพูน่าจูบไปไหนวะ

"ไม่ต้องกลัวหรอกพวกพี่ไม่กัดหรอกน่า"ไอเจมันพูดขึ้น น้องเขาสะดุ้งน้อยๆแล้วหันกลับไป

"อะ..ครับ"น้องมันตอบสั้นๆ

"เออนี้พี่ชื่อเจ ไอนี้คริส ส่วนข้างๆน้องชื่อธร "เจมันเเนะนำตัว น้องมันก็มองตามครับจนมาหยุดที่ผมน้องมันก็จ้องตาเลยครับผมก็จ้องกลับสิ

"อะแฮ่ม!"เพื่อนน้องมันกระแอมเบาเลยหันกลับไป

"ครับพี่ส่วนผมชื่อพีท ส่วนนั้นน้ำหนึ่งครับ"ไอเด็กมันบอกชื่อผมก็แอบดีใจ ที่ได้รู้ชื่อน้องมัน ชื่อน้ำหนึ่งสินะ หึ..

"เอ่อ...พี่มีอะไรรึเปล่าครับ"น้ำหนึ่งถามขึ้น

"ชื่อธร" ผมก็บอกชื่อน้องไป

"ครับ?" แค่เหมือนน้องจะยังไม่เข้าใจ

"เรียกพี่ธร"พอผมพูดเสร็จน้องก็เหมือนจะเข่าใจแต่ผมก็ยังมองแบบรอลุ้น

"คะ..ครับพี่ธร"แม่งเอ้ย..น่ารักชิบหาย เสียงหวานตอนเรียกชื่อนี้โครตฟิน

"น้องน้ำหนึ่ง"คราวนี้เหมือนน้องจะสตั้นไป แป๊ปนึง

"เรียกน้ำเฉยๆก็ได้ครับ"น้องมันยิ้มว่ะ หัวใจผมเต้นเเรงมากตอนนี้

"ครับ น้องน้ำ"เหมือนจะเห็นหน้าน้องมันแดงเป็นริ้วๆแฮะ หึเขินได้น่าฟัดชิบหาย

"เห้ยๆไอธรรีบกินเถอะว่ะ จะเข้าคลาสแล้ว"ไอเจพูดเตือนผม

"อืมๆ!!"บอกตรงๆแม่งขัดชิบหาย

"เอ่อ..คือพวกผมต้องไปแล้วอะพอดีมีรับน้องเช้า ป่ะน้ำ"

"ห้ะ อ๋อใช่งั้นพวกผมไปก่อนนะครับ"น้องมันพูดแล้วก็รีบออกไป หึ .ไม่เป็นไรยังไงก็ต้องได้เจอกัน

"อ้าว! น้องไปแล้วก็รีบก็รีบกิน ไอธรเดี๋ยวสายแม่งมัวแต่เต๊าะเด็กอยู่นั้นแหละ พวกกูนี้เป็นหมาเลยสัด"ไอเจเริ่มบ่นขึ้น ผมก็ปล่อยผ่านไป

"หึ..ก็เด็กมันน่ารัก"...…....

​​​​​​​____________________________&____________________________________

_____________________

ติชมได้น้าาา เป็นเรื่องแรกที่เขียนอาจงงๆ เป็นกำลังให้หน่อยนะ จะตั้งใจเขียน

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***