บทที่1

น้ำหนึ่ง นาย นฤพิทธิ์ กิตติกรณ์วงศ์ ลูกชายคนเดียวของตระกูลกิตติกรณ์วงศ์ ถูกเลี้ยงดูประคบประหงมเหมือนไข่ในหินแต่ก็ต้องน่าเศร้า เพราะ ได้สูญเสียทั้งพ่อและแม่ไปในอุบัติเหตุรถชนในตอนอายุได้9ขวบ แต่ก็ได้รับการดูแลเอาใจใส่จากเหล่าเเม่นมและพี่เลี้ยงเป็นอย่างดี จึงเติบโตมาเป็น"น้ำหนึ่ง"ที่น่ารักอัธยาสัยดี มีแต่คนรักอย่างทุกวันนี้ ใช่ครับนั้นผมเอง น้องน้ำหนึ่งสุดน่า"รับ"เฮ้ย!น่ารัก แฮะแฮะ~

หยอกๆนะ จริงๆผมอะออกจะหล่อ ดูดี แต่เพื่อนๆผมมันชอบบอกว่าผมอะน่ารัก ก็ไม่เข้าใจว่าผมน่ารักตรงไหน ก็แค่ สูง165 หนัก51 ผิวขาว ปากกระจับสีชมพูระเรื่อ ตาโต จมูกนิด แก้มเยอะ คิ้วเป็นทรง ขนตาเป็นแพรสวย ผมทรงมาตฐานผู้ชายสีน้ำตาลอ่อน แค่เนี้ยน่ารักตรงไหน เฮ้อ~ผมละเหนื่อยใจจริงๆ

อ๊ะๆเรื่องนั้นชั่งก่อน ตอนนี้นะผมเบื่อมากๆเลยแหละ ก็ไอเพื่อนตัวดีของผมนะสิ จนป่านนี้แล้วยังไม่โผล่หัวมาสักที

"น้าม~~"อ๊ะ..พูดถึงก็มาเลยนะตายยากจริงๆ

"พีท ทำไมมาช้าอย่างนี้ ตื่นสายอีกแล้วใช่ไหม น้ำบอกแล้วไงว่าอย่าเล่นเกมดึกทำไมไม่ฟังกันบ้างแล้วน้ำมารอนานมาก...ไหนบอกจะนัดมากินข้าวเช้าไง"ใช่ไอเพื่อนตัวดีมันนัดอย่างดีว่ามากินข้าวเช้าวันแรกต้อนรับเปิด

"ขอโทษน้าาา พอดีมันติดลมอะเลยยาว แหะๆ!!"พีทตอบกลับด้วยสีหน้ารู้สึกผิดปนขำขัน

"ชั่งเถอะ..แต่น้ำโกรธอยู่ พีทต้องเลี้ยงข้าวเราเลยนะงั้นไม่หายโกรธ หึ"ผมตอบพร้อมแกล้งทำเป็นงอนพีท

"ก็ได้ๆงั้นไปโรงอาหารคณะกัน"พีทบอกพร้อมพาผมไปยังโรงอาหารคณะบริหาร

"ทำไมพามาที่นี้อะคณะเราก็มี"ที่ผมถามเพราะทั้งผมและพีทก็เรียนคณะแพทย์ด่วยกันทั้งคู่

"เอาเถอะน่า แล้วน้ำจะกินอะไร"พีทถามผมขณะที่กำลังไปนั้งที่โต๊ะ

"ข้าวผัดหมูใส่ไข่ดาวกับน้ำแดงแล้วกัน"ผมจอบพีทไป

"โอเค งั้นน้ำรอแป๊ปนึงนะ"พีทบอกแค่นั้นก็เดินไปต่อแถว

"คนเยอะจังแฮะ"ผมพึมพัมขึ้นเพราะเช้าๆช่วง8.00-8.30ปกติคนจะไม่ค่อยเยอะแต่วันนี้เยอะผิดหูผิดตา

"อร้าย~...."

"กรี๊ด~ พวกพี่เขามาแล้วแก"

"โอ้ย~หล่อมาก"

"ฮรือ~...ฉันอยากได้เข้า" สักพักก็เริ่มมีเสียงกรี๊ดซุบซิบดังขึ้น จนผมอดแปลกใจไม่ได้ต้องรีบมองหาต้นเหตุตามที่สาวๆเขามองไปจนเจอกับ..

"หล่อ!"คำเดียวเลยครับที่พูดได้ คนบ้าอะไรหล่อชิบแล้วคือเดินกันมาเป็นกลุ่มอะ รังสีความเท่ห์กระแทกตา

"กรี๊ด~แกพี่ธรหล่อมากอะ"

"จริงแก~"

และอีกมากมายกับคำชื่นชมจนผมละสายตากลับมาที่เดิม พีทก็กำลังเดินมาพอดี

"อะ ได้ละกินให้อร่อยมื้อนี้ป๋าเลี้ยง"พีทพูดขำๆ

"น่าอร่อยกินละนะ อะ!"ในขณะที่ผมกำลังจะเอสช้อนเข้าปาก อยู่ๆก็มีใครก็ไม่รู้มายืนอยู่ข้างๆ

"เอ่อ...พี่มีอะไรรึเปล่าครับ"พีทถามขึ้น

"เปล่า คือพวกพี่จะบอกว่าตรงนี้มันโต๊ะประจำพวกพี่อะ"พี่ที่หน้าตาหล่อๆไปทางตี๋พูดขึ้น พอผมได้มองดีถึงได้รู้ว่านี้มันกลุ่มหล่อๆที่เดินเข้าเมื่อกี้นี้

"งะ..งั้นเดี๋ยวพวกผม..." "เห้ยไม่ต้อง นั้งได้ไม่ได้ว่า"ในจังหวะที่พวกผมสองคนกำลังลุกพี่คนเดิมก็บอกก่อน

"ไม่ต้องลุกหรอกนั้งไปเหอะเดี๋ยวพวกพี่ก็ไปซื้อข้าวมานั้งกินนี้แหละที่เหลือตั้งเยอะ"พี่อีกคนที่หน้าหล่อไปทางดุๆหน่อยพูดขึ้น

"คะ...ครับ"ผมตอบจากนั้นพวกพี่แกก็เดินไป

"ตึก ...."พี่แกกลับมาแล้ววางจานลงโดยพีทนั้งอยู่ระหว่างพี่คนที่หล่อดุๆกันหล่อตี๋ ส่วนพร่อีกคนนั้งข้างผม ซึ่งตั้งแต่เห็นหน้ายังไม่ได้ยินพี่แกพูดสักคำ

"ไม่ต้องกลัวหรอกพวกพี่ไม่กัด เออนี้พี่ชื่อเจ ไอนี้คริส ส่วนข้างๆน้องชื่อธร "พี่เจพูดบอกผมก็มองหน้าแต่ละตาม

"ครับพี่ส่วนผมชื่อพีท ส่วนนั้นน้ำหนึ่งครับ"พีทผมก็แอบสะดุ้งตอนพีทบอกชื่อผม ก็ไอพี่ธรเล่นจ้องหน้าผมซะ

"เอ่อ...พี่มีอะไรรึเปล่าครับ"

"ชื่อธร" อยู่พี่แกก็พูดขึ้นมา

"ครับ?" เป็นงงเลยผมอะ

"เรียกพี่ธร"แจ่มแจ่งแล้วครับพูดเสร็จ ก็ยังไม่เลิกจ้อง

"คะ..ครับพี่ธร"

"น้องน้ำหนึ่ง"

"เรียกน้ำเฉยๆก็ได้ครับ"

"ครับ น้องน้ำ"....

________________________________________________

เพิ่งเริ่มเขียนเป็นเรื่องแรก อาจจะงงๆหน่อยเป็นกำลังใจให้หน่อยนะ อาจสั้นไปแต่จะปรับปรุงนะ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***