พิมพ์คำอธิบายที่นี่
บทนำ
แสงไฟสลัว ๆ ภายในห้องสี่เหลี่ยมขนาดกลางดูเงียบสงบไร้เสียงพูดคุยมีเพียงเสียงลมหายใจเข้าออกและเสียงกำไลที่ดังขึ้นเป็นระยะจากการสลับเรียบไพ่ ใบหน้าเหี่ยวย่นของหญิงสาววัยกลางคนถูกแต้มแต่งด้วยเครื่องสำอางจับจ้องมองแม่หมอตรงหน้าที่ก้มหน้าพลิกไพ่ยิปซีแต่ละใบอย่างใจจดใจจ่อ พลางระแวงกลัวผลที่จะออกมาไม่ดี
สายตาเริ่มแสดงถึงความกังวล นิ้วเรียวที่มีรอยเหี่ยวย่นจิกบนกระเป๋าหนังราคาแพง เมื่อเห็นแม่หมอส่ายหน้าด้วยความเครียดพร้อมก้มมองไพ่สิบใบที่ถูกพลิกออกมาถูกจัดเรียงตามตำราอย่างเรียบร้อย
“เป็นอย่างไรบ้างคะ”
เพ็ญรตีถามด้วยน้ำเสียงร้อนใจ เมื่อเห็นสีหน้าของอีกฝ่าย
“ผลทำนายของลูกชายคุณ”
“ลูกชายของดิฉัน....”เพ็ญรตีถาม พลางมองหน้าแม่หมออย่างรอคำตอบ เธออยากรู้ว่าชะตาของลูกชายว่าเป็นอย่างไร เพราะกำลังอยู่ในช่วงวัยเบญจเพสพอดี
“ลูกชายของคุณอาจะมีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่เกิดขึ้นกับเขา ทั้งดีและไม่ดี”
“เรื่องอะไรคะ” หล่อนถามอย่างสงสัยพลางจ้อมองรอคำตอบด้วยความหมาดกลัว ทว่าแม่หมอกลับส่ายหน้าเป็นคำตอบ
“เขาจะพบกับการสูญเสียครั้งใหญ่ ที่คุณไม่อาจแก้ไขได้ เรื่องอื่นนอกจากนี้ฉันไม่อาจบอกได้”
เมื่อได้ยินเพ็ญรตีมีสีหน้ากังวลคิดห่วงลูกชาย “แม่หมอบอกหน่อยไม่ได้หรอ ฉันจะได้ป้องกันไม่ให้เกิดขึ้น ”
เพ็ญรตีถอนหายใจออกมาเมื่อได้รับคำตอบเป็นการส่ายหน้าแทนคำพูด “แม่หมอคะ”
“ทุกอย่างล้วนถูกกำหนดไว้แล้ว...”
ฝนตกฟ้าร้องอย่างหนักในยามเย็น แสงอาทิตย์ค่อย ๆ ลับขอบฟ้าไปตามเวลา รถยนต์แล่นอยู่บนท้องถนนนอกตัวเมืองด้วยความเร็วสูง เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นติดต่อกันหลายครั้ง หญิงสาวเจ้าของใบหน้าหวานชำเลืองมอง เอื้อมมือไปหยิบขึ้นมา นิ้วเรียวกดรับโทรศัพท์ที่หน้าจอก่อนจะเสียบบูลทูธที่หูขึ้นพร้อมยิ้มกว้างอย่างมีความสุขเมื่อรู้ว่าคนปลายสายคือใคร
[มนต์อยู่ไหนครับ ภัทรเป็นห่วง]
น้ำเสียงทุ้มจากปลายสายเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง
“ใกล้เข้าเมืองแล้วค่ะ ภัทรไม่ต้องห่วงมนต์นะ มนต์มาบ่อยค่ะ” สายตาจับจ้องมองไปที่ท้องถนน พลางยิ้มอย่างมีความสุข นึกถึงเมื่อได้กลับไปพบคนรัก
[จะให้ภัทรไปรับไหมครับ]
“ไม่ต้องหรอก อีกแค่สองสามชั่วโมงมนต์ก็ถึงแล้วค่ะ”
[มนต์ แต่ภัทรว่า ...]
“ภัทรไม่ต้องห่วงมนต์นะ”
[ครับ งั้นขับรถดี ๆ นะ ภัทรรอมนต์อยู่นะ]
“ค่ะ แล้วพบกันนะคะ”
[ครับ]
ทันทีที่วางสาย มือซ้ายแกะบูลทูธออกวางไว้ที่เดิมดวงตากลมเบิกกว้างมองไปยังถนนกว้างด้วยความตกใจ รถบรรทุกขนาดสิบล้อขับมาด้วยความเร็วสูง ตัวรถเซไปเซมาทำให้เบี่ยงหลบไม่ทัน หญิงสาวกำพวงมาลัยรถแน่นด้วยความกวาดกลัว ไม่ละพยายามบิดหักคันรถหลบรถบรรทุกขนาดใหญ่ที่กำลังพุ่งเข้ามาหาทว่ากลับไม่ทันเสียแล้ว
“ กรี๊ดดดดด !”
โครม !!
ฝากคอมเม้นต์ด้วยนะคะ
เรื่องนี้มีจำหน่ายฉบับอีบุ๊คเเล้วนะคะ รอระบบอนุมัติ 3-5 วันค่ะ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 14
Comments