ตอนที่2 เพื่อนสนิท คิดได้แต่นี้

พอตกตอนเย็น ถึงเวลานัดของผมกับเพื่อนอีกสามคน ผมต้องรีบแล้วล่ะเพราะเดี่ยวผมไปช้ากว่าพวกมันผมก็ต้องเลี้ยงดิไม่เอาอ่ะ ไม่ดีเลยครับ พวกมันแมร่งกินเหล้าเหมือนอาบน้ำอีดครับถึงผมจะรวยแต่ผมก็ประหยัดนะครับ

"ภัตจะไปแล้วหรอครับรอผมก่อนผมไปด้วย"

"มึงไปด้วยจริงดิ แล้วก็ไปคนล่ะคันกันดีกว่ากูไม่อยากเรียกแท็กซี่ตอนทะเลาะกับมึง"

"ครับ ภัตรอผมก่อนก็ได้ครับผมเอากุญแจรถแป๊บ"

"เร็ว"

"ครับ แล้วภัตกับเพื่อนจะไปกินร้านไหนครับ"

"ร้านsss"

"ร้านเฮียคินหรอครับ ผมคิดว่าจะไปร้านของพวกผมเสียอีก"และอีกอย่างที่ผมโครตจะสงสัยเลยครับคือมันไปรวมลงทุนกับเพื่อนมันได้อย่างไง เพราะนิสัยมันเป็นแบบนี้ผมก็ไม่อยากเชื่อเท่าไหร่ หรือมันโดนหลอกครับ แต่คงไม่มีใครกล้าหลอกมันหรอกครับ

"ไปได้ยัง"

"ไปกันครับเดี๋ยวเพื่อนของภัตรอนาน"

"มึงพาเพื่อนมึงไปด้วยใช่ไหม"

"ครับเคนนัดพวกเราไปร้านเฮียคินครับ"

"งันก็ดี"

"ครับ"

แล้วพวกเราทั้งสองก็แยกกันไปขึ้นรถของตนเอง รถของผมเป็นสีดำครับ ส่วนของมันเป็นสีขาวครับ รุ้นอะไรผมขอไม่บอกนะครับขออึบไว้ก่อน ส่วนเลขท้ายทะเบียนรถคือ........ไม่ขอบอกครับเดี่ยวทุกคนจะไปเตงเลขเด็ดครับ

ไม่นานพวกเราก็มาถึงกันแล้วครับ ผับของเฮียเขายอมรับเลยว่ามีครบทุกอย่างครับ เหล้าไห สุรานารี กับแกม หนุ่มน้อยหน้ามน มีครบจริงแต่ถ้าคนของเราไม่เล่นใครก็ทำอะไรไม่ได้ครับ และก็เป็นอีกสเน่ห์หนึ่งที่ผมชอบคือตะมีนักดนตรีแสดงสดเป็นบ้างครั้ง เพราะผับไม่จำเป็นต้องเสียงดังและคึกคักก็ได้

"งันก็แยกย้ายตรงนี้ก็แล้วกัน"

"ถ้าไม่ไหวเรียกผมนะครับเดี่ยวผมจะรับกลับคอนโด"

"อืม ขอให้สนุกนะ"

"ภัตก็เหมือนกันครับขอให้สนุก"

แล้วพวกเราทั้งสองก็แยกย้ายไปกลุ่มใครกลุ่มมันส่วนผมรู้จักผับนี้ได้อย่างไงหรอ เพราะไอ้ต้นไป๋เป็นหลานรหัสของเฮียคินผเลยได้ที่เที่ยวไปด้วย สนุกครับ

"เป็นไงมึงมาช้าว่ะ"ไอ้นิกทักผมครับ

"อืม ไม่มีอะไร"

"แล้วเจ้าชายมึงมาด้วยป่ะ"ตามมาด้วยไอ้คุณ

"อืม มาสิ"

"อ้าวแล้วทำไมมึงไม่พามานั่งด้วยกันว่ะ"ไอ้แฟรงค์ตามมาต่อ

"กูแมร่งไม่อยากให้มานั่งด้วยมึงจะทำไม"

"ครับ ครับ ไอ้ภัต"พร้อมกับซัดเหล้าเข้าไปอีกสองแก้ว

"พอด่อนมึงอย่าเมานะมึง"

"แมร่งอดอยากมาจากไหนว่ะ"

"พอก่อนเลยมึง"ตอนนี้ผมจะกินหมดขวดแล้วครับ

"ฮึก แมร่งพวกมึงจะไปเข้าใจอะไรก็กูว่ะ แมร่ง"

"ออ กูรู้ แล้วเป็นไง"

"ก็แดกอาหารหมาสิว่ะ"

"มึง พอก่อน"

"แมร่งแช้งให้เลิกกันเกือบทุกวัน แมร่งทะเลาะกันทีไรเป็นกูที่ปอบแล้วก็เป็นกูที่ต้องกินอาหารหมาเอง"

"มึงอาหารหมาพึ่งออกมาใหม่มึงสนใจป่ะ"

"ไอ้นิกมันใช่เวลาป่ะ"

"เอาคลายเครียดไงว่ะ"

"มึงก็กินเข้าไปไอ้ภัตเมากูไม่ลากมึงกลับนะโว้ย"

"พวกมึงแมร่ง................. ปวดซี่ว่ะ"

"ไปเข้าห้องน้ำเลยมึงอ่ะ"

แล้วผมก็ลุกออกจากที่พวกผมนั่ง ออพวกผมนั่งชั้นหนึ่งนะครับชั้นสองเป็นพวกที่ต้องการความสงบแต่ก็ต้องมีเสียงดนตรีคลุกเคลา ชั้นสามเป็นชั้นที่เอาไว้ใครอยากต่อก็ไปชั้นสามหรือคนที่เมาหนักแล้วกลับไม่ได้ ส่วนชั้นสุดท้ายชั้นใต้ดินเป็นชั้นของการเล่นครับเล่นอะไรทุกคนคงรู้เนอะแต่ตอนนี้ผมไปเข้าห้องนะครับ

"ไม่ไหวจริงๆเลยนะเราเนี่ย"

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***