20. เจอกันครั้งแรก

"งั้นผมนั่งที่เตียงน่ะ" ดาริกาหยุดคิด

"ก็ได้ก็ฉันบอกแล้วอยากนั่งไหนก็ได้.ทานข้าวหรือยังเอากาแฟไหม"

"ยังไม่ได้ทานอะไรเลยตั้งแต่เช้าแล้ว" ชายหนุ่มพูดความจริงเพราะออกมาจากโรงแรมตรงมานี่เลยไม่ได้จอดที่ไหน

"งั้นเดียวฉันไปซื้อข้าวให้น่ะ"

"ไม่ต้องก็ได้ที่ห้องคุณมีอะไรกิน.คุณทำให้ผมกินหน่อยน่ะ"

"ฉันยังไม่ได้หุ้งข้าววันนี้.กินสุกี้ได้ไหมถ้าจะหุ้งข้าวคงช้าน่ะ" ชายหนุ่มพยักหน้าแล้วตอบ

" ก็ได้นี่เพิ่งตื่นนอนหร่อหัวยุ่งเชียว"

"ตื่นแล้วตอนเช้าอาบน้ำหลับต่อ" ชายหนุ่มพยักหน้าแล้วตามไปดูตรงครัวด้วยเป็นห้องเล็กๆแต่แบ่งโซนชัดเจน

" คุณไปอยู่ข้างนอกซิเดียวฉันเขินทำไม่อร่อยซิ"

ชายหนุ่มหัวเราะในลำคอ

" มียังงี้ด้วยแหะ"

"ทำไหมคิดว่าฉันเจอคุณครั้งแรกแล้วจะเขินทำอะไรไม่ถูกละซิไม่กล้าเจอ.ไม่กล้าเผชิญหน้ากับคุณหร่อ"ชายหนุ่มพยักหน้า

" คุณฉันโตพอที่จะรู้ว่าอะไรดีหรือไม่ดีฉันถูกสอนให้เผชิญหน้ากับความจริง.เพราะฉะนั้นฉันรับได้ทุกอย่างไม่ว่าตัวจริงคุณจะเป็นยังไง" ชายหนุ่มได้แต่พยักหน้าอีกแล้ว

" เป็นผมเองแหละที่ทำตัวไม่ถูกทั้งๆที่ผมเห็นคุณทุกวัน" ฮะหญิงสาวทำเสียงตกใจ

" หมายความว่าไง" หญิงสาวหยุดมือจากการล้างผักกับกุ้งหมึกไก่

" ทำให้เสร็จก่อนดีกว่าเดียวผมค่อยเล่า.เพราะตอนนี้ผมหิ้วมากๆๆ" ดาริกาพยักหน้า

" ก็ได้รอแป็บน่ะ" น้ำเดือดดาริกาก็จับทุกอย่างใส่เข้่าไปแล้วตีไข่ใส่พอปรุงรสเสร็จก็ตัดใส่ถ้วยไว้2ถ้วยแล้วราดด้วยน้ำสุกี้ข้างบนยกไปวางไว้บนโต๊ะญี่ปุ่ณเล็กๆนั่งกับพื้น

"นั่งแบบนี้ได้หรือเปล่าคุณ"

" ได้ซิทำไหมจะไม่ได้" ชายหนุ่มเอาแต่จ้องหน้าดาริกา

"นี่คุณจ้องหน้าฉันทำไหมกินซิ"

"คับๆๆกินแล้ว" แล้วชายหนุ่มก็กินบะหมี่สุกี้แบบตั้งใจมาก.ดาริกาก็มองชายหนุ่มกินจนหมดถ้วยยกถ้วยซดน้ำจนหมด

"เป็นไงคุณอิ่มยังถ้ายังก็เอาของฉันไปกินด้วยก็ได้น่ะ"

" เอามาก็ได้ถ้ากินไม่หมด"ดาริกาก็ยื่นให้แป็บเดียวชายหนุ่มก็กินหมดถ้วยอีก

"โฮนี่คุณไปอดมาจากไหนถึงกินยังกับช้าง" ชายหนุ่มยิ้มอารมณ์ดี

"ก็ผมหิวแถมมันอร่อยด้วยน่า.. ผมชอบ.." จริงๆชายหนุ่มอยากบอกว่าก็ผมชอบคุณ.

😍😍😍แอด:ฝากติดตามแล้วคอมเมนน์ด้วยน่ะค่า🙏🙏🙏🙏

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***



