ชายหนุ่มเดินไปขึ้นรถมองดูนาฬิกาแล้วขับรถไปจอดตรงทางออกสำหรับพนักงานเพื่อรอดูดาริกาเดินออกมาแล้วก็คิดอะไรเพลินๆถามตััวเองเราเป็นอะไรทำไหมต้องทำอะไรแบบนี้ด้วยเราชอบน้องเขาจริงๆหร่อ
มองดูนาฬิกาอีกรอบ
"ทำไหมยังไม่ออกมาอีกนี่ก็4ทุ่มครึ่งแล้วน่ะ" สักพักก็เห็นหญิงส่วเดินออกมาไปเปิดล็อกเกอร์พนักงานถือกระเป๋าออกมาเปิดหยิบมือถือแล้วเสียบหูฟังพร้อมทั้งใส่หมวกแก็ปทุกๆการกระทำของดาริกาอยู่ในสายตาชายหนุ่มตลอดถ้าคนไม่รู้จะคิดว่าเป็นเด็กผู้ชายเพราะดาริกาแต่งตัวเหมือนเด็กผู้ชายแถมผมสั้นอีกหญิงสาวเดินไปเรื่อยๆชายหนุ่มก็ขับตามจนถึงป้ายรถเมย์ดาริกาก็นั่งรอรถเมย์ตอนนี้มันดึกแล้วรถเมย์ก็น้อยลงทำให้ต้องรอช้าหน่อยกว่าแต่ละคันจะมา.นั่งรอสักก็มีสายเข้าหญิงสาวกดรับสายเพราะใส่หูฟังอยู่แล้ว
"สวัสดีค่ะใครพูดสายอยู่ค่ะ"
"ผมเองครับ"
"แล้วคุณโทรมามีอะไรหรือเปล่า.พอดีฉันไม่สะดวกคุยแค่นี้ก่อนน่ะ"
"เดียวซิคับคุณทำอะไรอยู่หร่อ"
"อ๋อฉันรอรถเมย์อยู่พอดีเพิ่งเลิกงาน"
"ถ้างั้นก็ยังไม่ต้องวางน่ะคับเดียวผมคุยเป็นเพื่อน" ดาริกานิ่งไป
"เดียวน่ะคุณมาแล้ว"ดาริกาก็รีบไปขึ้นรถเพื่อกลับหอพัก.ดาริกาเงียบไปนานจนชายหนุ่มต้องเรียก
" คุณทำไหมเงียบไปละครับ"
" ก็ฉันไม่รูู้จะคุยอะไรนี่ค่ะอีกอย่างเรายังไม่รู้จักกันสักหน่อย"
" ผมชื่อซันน่ะคับเห็นไหมเรารู้จักกันแล้ว"
" เฮ่อคุณนี้พูดไม่รู้เรื่องจริงๆน่ะ"
" ไม่รู้เรื่องอะไรละครับก็ผมอยากรู้จักคุณ" ชายหนุ่มพูดออกมาตรงๆจนหญิงสาวฟังแล้วต้องตกใจ
" อยากรู้จักฉันหร่อ.. ฉันไม่มีอะไรน่าสนใจน่าทำความรู้จักหรอกน่ะ"
" ทำไหมละคับ"
" หน้าก็ยังไม่เคยเห็นพอเห็นหน้าคุณอาจไม่อยากรู้จักฉันก็ได้" ชายหนุ่มเงียบไปเพราะกำลังคิดในใจก็ผมเห็นหน้าแล้วไงถึงไม่อยากปล่อยให้คลาดสายตาเลย
"ทำไหมคิดอย่างนั้นละคับ"
"ฉันอาจไม่มีฟังจมูกแหว่งก็ได้น่ะคุณ"
" ไม่เป็นไรผมตัดสินใจแล้วว่าอยากรู้จักคุณให้มากกว่านี้น่ะคับ" หญิงสาวคิดในใจขอตรงๆกันแบบนี้เลยหร่อไม่คิดจะเจอหน้าก่อนเลยค่อยคิดเลยแบบนี้ก็มีด้วยแฮะห์....
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 86
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments