หลังจากชายหนุ่มเงียบไปนานก็พูดขึ้นมา
"อยากให้ฉันหายโกรธแกต้องช่วยฉันก่อน"
"ช่วยอะไรว๊ะ" หนูเล็กรอฟังแบบลุ้นระทึกกำลังคิดอยู่ว่าคุณชายเย็นชาจะให้ช่วยอะไร
"ขอข้อมูลเพื่อนหนูเล็กหน่อย"หนูเล็กทำหน้างงๆ
"เพื่อนคนไหนว๊ะ"
"ก็คนที่แกยืมมือถือโทรหาฉันไง"
"อ้อดาริกาหร่อ.. คนนี้ไม่ได้ฉันห่วง"
"โอ๊ยจะห่วงอะไรหนักหนาน่ะ.. ฉันอยากรู้จักจริงๆ"
หนูเล็กคิดอยู่สักพักก็พูดขึ้นมา
" แกจริงจังหรือเปล่าถ้าคิดอยากเล่นๆอย่าเลยน่ะเพื่อนคนนี้ฉันขอ" หนูเล็กทำเสียงเครียด
"จริงจังเดะแกเคยเห็นฉันจริงจังกับใครบ้าง"
" ก็เพราะไม่เคยไงเห็นควงสาวไม่ซ้ำหน้า"ชายหนุ่มรีบปฎิเศษทันที
" สาวๆพวกนั้นมาเกาะแกะฉันเอง.. ฉันไม่เคยคิดจะจริงจังซะหน่อย"
"แต่แก่ยังไม่เคยเห็นดาริการู้ได้ไงว่าจะจริงจังกับเพื่อนฉัน" ชายหนุ่มเงียบแต่สักพักก็ให้คำตอบที่ทำให้หนูเล็กยอมแพ้.. ยอมบอกข้อมูลของเพื่อนไป
" มันก็จริงน่ะแต่แกเชื่อเรื่องพรมลิขิตหรือเปล่า.. สำหรับฉัน. ฉันเชื่อน่ะเพราะแค่ที่ฉันได้ยินแค่เสียง
มันก็ทำให้ฉันอยากรู้จักเขามากขึ้นอยากเห็นหน้า.อยากได้ยินเสียงตลอด.ฉันไม่รู้ว่ามันเรียกว่าอะไร.แต่ฉันคงปล่อยให้มันผ่านไปเฉยๆไม่ได้ฉันต้องรู้จักเธอมากกว่านี้" หนูเล็กอึ่งกับคำตอบ
" พูดซะยาวขนาดนี้ฉันจะไม่ช่วยได้ไงล่ะ.. ก็เพื่อนรักฉันทั้งคู่นี้"หนูเล็กถอนหายใจเฮ่อ.....
" งั้นขอข้อมูลน้องเขาคราวๆหน่อยเช่นทำงานที่ไหนพักอยู่ไหนกับใคร"
" ก็ได้ๆ"แล้วหนูเล็กก็เริ่มเล่าทุกเรื่องที่สำคัญเกี่ยวกับดาริกา
" ดาริการู้สึกจะทำงานที่ห้างอะไรสักอย่างแถวๆราชประสงค์น่ะฉันก็ไม่เคยไปแต่รู้ว่าเป็นแคชเชียร์แพนกฟู๊ดแลนด์นะ"ชายหยุดคิดหรือว่าจะทำงานที่นี่ว๊ะ
" ใช่ห้าง......... หรือเปล่าว๊ะ"
" เอ่อใช่ๆๆอยู่ชั้นใต้ดิน"ชายหนุ่มยิ้มจุดใต้ตำตอนี้เองแล้วพอดีกับนายทรเคาะประตูเข้ามาชายหนุ่มรีบยื่นกระดาษที่ตัวเองจดไว้ให้นายทรไปจัดการ
" ขอบใจมากเพื่อนที่ยอมช่วยฉัน"หนูเล็กเลยถามต่อ
" หมดประโยคแล้วใช่ไหม"
"เฮยไม่ใช่ยังไงแกก็เป็นเพื่อนที่สำคัญเสมอน่ะ"
" อื่มขอบใจน่ะอย่าลืมดูแลเพื่อนฉันดีๆด้วยล๊ะ"
"รับทราบครับผม" คุยกันสักพักก็วางสายไป
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 86
Comments