เช้าวันต่อมาดาริกาตื่นนอนขึ้นมาบิดขี้เกียจแล้วมองดูนาฬิกาต้องร้องด้วยความตกใจ
"ตายแล้วฉันทำไหมถึงได้ตื่นสายยังงี้น่ะหลับไม่รู้เรื่องเลย" แล้วรีบวิ่งไปห้องน้ำอาบน้ำลวกๆแล้วออกมาแต่งตัวแบบรีบๆเพื่อไปเรียนแต่งตัวเสร็จสะพายกระเป๋ารีบวิ่งไปเลย.
"โอ๊ยใครจะโทรมาตอนนี้ว๊ะเนี้ย" เสียบหูฟังแล้วรับโทรศัพท์
"สวัสดีค่ะ.. แฮหะๆๆๆมีอะไรหรือเปล่าค่ะ"
" นี้เธอทำอะไรทำไหมเสียงหอบขนาดนั้น"ดาริกาหยุดหอบอยู่บนสะพานลอยหน้ามหาลัย
"นี้คุณจะโทรอะไรนักหนาฮะ" แฮห์ๆหยุดหอบอยู่บนสะพานลอย
"ก็ผมยังติดต่อเล็กไม่ได้เลยต้องโทรมาเบอร์เธอนี่แหละ"
" อืืมพอดีมือถือหนูเล็กเสีย"
"แล้วเธออยู่ไหนนิ้"
" ฉันอยู่บนสะพานลอยหน้ามหาลัยแค่นี้ก่อนน่ะคุณฉันต้องรีบไปเรียนแล้ว" ดาริกาจะกดวางแต่ชายหนุ่มเรียกไว้
" เดียวซิคุณ"
" โอ๊ยนี้คุณฉันสายมากแล้วน่ะและฉันก็เหนื่อยมากด้วยวิ่งไปคุยไปเนี้ย"
" อื่มก็ได้ไว้เดียวผมโทรไปไหมละกัน.. ขอบโทษนะครับบ.. ที่ทำให้เหนื่อย"
" อื่มพูดแบบนี้ค่อยน่าคุยหน่อยไว้ถ้าฉันเจอ หนูเล็กจะบอกให้ละกันแค่นี้น่ะแล้ว" กดวางแต่ไม่ได้วางอย่างที่ตัวเองคิดเพราะความรีบเลยถอดแค่หูฟัง
จากหูเท่านั้นส่วนทางด้านชายหนุ่มก็ไม่ยอมวางสายลงเพราะเห็นว่าอีกไม่ได้วางเลยตั้งไว้เฉยๆแต่ชายหนุ่มเปิดลำโพงไว้ถ้าหญิงสาวคุยกับใครทำอะไรก็ต้องได้ยินหมด
และแล้วดาริกาก็ถึงห้องเรียน
" สวัสดีค่ะอาจาร์"
"ดาริกาเธอมาสาย10นาทีฉันจะเช็คขาด"
"ไม่ได้น่ะค่ะอาจาร์หนูมาสายแค่10นาทีเองแล้วอีกอย่างอาจารณ์ก็ยังไม่ได้เริ่มสอนเลย"
"หนูขอร้องน่ะค่ะอาจารณ์ต่อไปหนูจะไม่มาสายอีกสายแล้วน่ะค่ะสงสารหนูเถอะนะค่า.. น่ะๆๆๆ"
ฝั่งอาจารณ์ทำท่าครุ่งคิดสักพัก
"ก็ได้รอบนี้อาจารณ์จะยังไม่เช็คขาดแต่คราวต่อไปถ้ามาสายอีีกอาจารณ์จะเช็คขาดแล้วน่ะ"
" ก็ได้ค่ะขอบคุณค่ะอาจารณ์"แล้วดาริกาก็เขาไปนั่งที่โต๊ะบ่นพึ่งพำ" เพราะนายคนเดียวเลยทำฉันมาเรียนสาย"
" โดนอาจารณ์แม่ดุเลยตูเฮอ... ชวิตน้อชีวิต" ฝั่งชายหนุ่มฟังไปยิ้มไปโดยยังไม่ยอมกดวางสาย....
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 86
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments