4 ยิ้มคนเดียว

"ดาตื่นได้แล้วถึงแล้วเนี้ยเฮ่อ... ปล่อยให้เราขับรถอยู่คนเดียวตัวเองหลับมันหน้าโมโหไหมเนี้ย" หนูเล็กบ่น

"เอ่อน่าไม่ต้องบ่นหรอกก็ฉันง่วงนี่น่า.. แล้วแกจะนอนนี่หรือเปล่า" "ไม่ดีกว่าพรุ่งนี้มีเรียนไม่มีชุดใส่"

"เอ่อขับรถดีๆล่ะ.. บ๊่ายบ๊าย" หนูเล็กก็ยกมือบ๊ายบายตอบแล้วขับรถออกไปส่วนดาริกาก็รีบวิ่งขึ้นห้องไป

" โอ๊ยง่วงนอนจังอาบน้ำดีกว่า"คุยคนเดียวแล้วก็เข้าไปอาบน้ำ.อาบเสร็จก็ออกมาล้มตัวนอนทันทีสักพักก็หลับ😴😴😴😴

กลับมาฝั่งชายหนุ่มกำลังทำท่าบิดตัวไปมาเพราะเมื่อยจากการประชุมนาน

" เฺฺฮ่อเสร็จซะที" แล้วลูกน้องคนสนิทก็เขามาหา

"เจ้านายจะกลับเลยเปล่าครับ"

"ก็กลับเลยซิว๊ะอยู่ทำบ้าอะไรเหนื่อยจะตายอยู่แล้ว"

ผิดอีกแล้วคับไอ้ทร.. ทรแค่บ่นในใจเฉยๆ

แล้วรีบวิ่งตามเจ้านายไปขับรถกลับบ้าน

"เจ้านายหลับได้เลยน่ะครับเดียวไอ้ทรบริการให่ครับบ..."

" เอ่อรีบๆขับไปพูดมากเมื่อไหร่จะถึงบ้านว๊ะ" แล้วซันก็ปิดตาลงกำลังพักสายอยู่ก็นึกถึงเรื่องเมื่อเช้าเรื่องของหนูเล็กก็เลยรีบหาเบอร์ที่โทรเข้าเมื่อเช้า.. แล้วออกไป ตืด... ตืด... "ทำไหมไม่รับสายว๊ะดึกแล้วหร่อ"ซันมองดูนาฬิกาคิดในใจก็ยังดึกแล้วกดโทรไปอีกรอบตืด... ตืด.... รอบนี้มีคนรับ

" ฮา... โหล😴😴😴"หลับคามือถือ

"เล็ก.. เล็ก." "อื่มมมีรัยหร่อ"

"ฉันไม่ใช่เล็กไอ้เล็กมันกลับไปแล้ว"

"แค่นี้น่ะ.. พรุ่งนี้ค่อยคุยกันวันนี้ฉันง่วง" แล้วกดวางสายไปเลยทำให้สายมองมือถือแบบงงๆๆ🙄🙄🙄

"อะไรของเขาว๊ะยังไม่ทันรู้เรื่องอะไรเลยก็ชิงวางสายซะแล้ว" แต่เสียงฟังแล้วเซ็ตซี่ดีอยากเห็นหน้าจังว่าจะหน้าตาจะเป็นยังไง

"เจ้านายครับถึงแล้วคับจะลงหรือยังคับ"

" อ้าวแล้วมึงจะนอนในรถหรือไง"แล้วชายหนุ่มก็เดินออกไปเลยแต่หยุดชะงั้นไปสั่งงานนายทร

"อย่าลืมเอาของลงรถด้วย"

" ครับผมเจ้านาย"

แล้วซันก็ขึ้นไปอาบน้ำขึ้นไปนั่งบนเตียงนึกถึงเรื่องของหนูเล็กกับเพื่อนแล้วก็ต้องยิ้มคนเดียว

" ผมชักอยากจะรู้จักคุณซะแล้วซิ"เดียวเราได้เจอกันแน่เด็กน้อยชายหนุ่มนอนคิดอะไรเพลินๆสักพักก็หลับแบบไม่รู้เรื่องฟิวส์😴😴😴😴

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***