ตอนที่ 4 งาน

หลังที่โซลออกมาจากที่พักแล้วนั้น โซลก็เดินหากิลอยู่นานจนหมดวันและสุดท้ายก็...

โซล(กำลังกินข้าว) : ง่ำๆ ง่ำๆ ง่ำๆ

แฟร : เออ เป็นอย่างไงบ้างคะ

โซล : อ-อืม อร่อยมากเลยล่ะ

แฟร : ฮ่าๆ สุดท้ายก็ไปและก็กลับมานะคะ

โซล : ......

พ่อแฟร : ฮ่าๆๆๆๆ วันนี้ไหนๆ แล้วก็มาฉลองส่งท้ายกันเถอะ

โซล : ฮ่าๆ จัดไปเลยครับคุณพ่อ

พ่อแฟร : นี่ โซลมาแข่งกันไม ว่าใครคอแข็งกว่ากัน

โซล : ได้เลยครับ

และโซลกับพ่อของแฟรก็ได้แข่งกินเหล้ากัน

พ่อแฟร(เมา) : เอามาอีก...อึก

แฟร : พอแล้วค่ะ คุณพ่อเมาแล้วนะ

พ่อแฟร : ฉันไม่ได้เมา!

โซล : ฮ่าๆ นี่แปลว่าผมชนะแล้วสินะ

แฟร : ค่ะ แต่หน้าแปลกคุณก็กินกับคุณพ่อคุณก็ไม่ได้คออ่อนด้วย แต่คุณกลับไม่เมา

โซล : พอดีมีภูมิต้านทานสูงน่ะ

โซล(คิด) : จะบอกได้ไงว่ามีต้านพิษเลเวล max

แฟร : งั้นวันนี้ก็นอนพักที่นี่ก็ได้ค่ะ

โซล : อ่า รบกวนด้วยนะ

วันต่อมา

โซล : ขอรบกวนอีกเรื่องจะได้ไม

แฟร : อะไรเหรอคะ

โซล : ฮะๆ พอดีไม่รู้ว่ากิลอยู่ไหน ถึงจะถามคนอื่นก็จำไม่ได้อยู่ดี พอดีหัวปลาทองน่ะ

แฟร : อ๋อ ถ้าแค่นั้นได้อยู่แล้วล่ะค่ะ

โซล : ฮะๆ

และแฟรก็ได้พาโซลไปที่กิลนักผจญภัย

โซล : โอ้! นี่กิลนักผจญภัยเรอะ ใหญ่มากเลยนะเนี่ย

แฟร : ใช่ค่ะ งั้นฉันกลับไปทำงานก่อนนะคะ

โซล : อ่า ขอบคุณนะ

โซลหันกลับมาที่กิลนักผจญภัย

โซล : ถึงเวลาแล้วสินะ

โซลได้เดินเข้าไปในกิลนักผจญภัย

โซล(คิด) : คนที่นี่น่าจะเก่งน่าดู ถอดแหวนออกและเปลี่ยนเป็นควยคุมพลังแทนดีกว่า

ชานะ(พนักงานต้อนรับ) : สวัสดีค่ะ ต้องการอะไรไมคะ

โซล : อ่า พอดีอยากสมัครเป็นนักผจญภัยน่ะครับ

ชานะ : ได้ค่ะ งั้นก็ค่าสมัคร 3 เหรียญทอง ค่ะ

โซลขำแห้ง และยื่นเงินให้

โซล(คิด) : อ่าา ฉันจนแล้วว

ชานะ : ขอทดสอบพลังเวทย์หน่อยนะคะ

ชานะได้ยื่นลูกแก้วมาให้

ชานะ : เชิญแตะที่มันและปล่อยพลังเวทย์ค่ะ

โซลได้เอามือไปจับที่ลูกแก้ว

โซล(คิด) : นิดเดียวๆ ย๊ะ

ชานะ(คิด) : น-นี่มัน นี่มัน ค-โครตกระจอกเลยค่าาาา

โซล : ป-เป็นไงมั่งครับ

ชานะ : เออ คือว่า ฉันแนะนำนะคะ ไปหาอาชีพที่เหมาะกับตัวเองดีกว่านะคะ

โซล : ไม่เป็นไรครับ

ชานะ : ค-ค่ะ งั้นก็ต่อไปก็ลองไปทดสอบอาวุธนะคะ

โซล : ครับ

ณ ลานประลอง

ตัวประกอบ1 : ฮ่าๆ ดูเข้าเด็กใหม่นั่นสิ

ตัวประกอบ2 : ฉันว่ามันไม่น่ารอดนะ เจอใครไม่เจอมาเจอ ท่านฮาน

ตัวประกอบ3 : นั่นน่ะสิ ท่านฮ่านน่ะเป็นถึงนักผจญภัยแรงค์ A เชียวนะ เฮ้อ~

โซล(คิด) : ทำไมคนดูเยอะจัง

ฮาน : มาแล้วสินะ หยิบดาบไม้นั่นขึ้นมาและมาสู้กัน

โซล : อ่า ครับ

เมื่อโซลได้จับดาบที่ปักอยู่กลางสนามประลอง ฮาน ก็ได้พุ่งเข้ามาโจมตี

โซล(ยกดาบกันดาบทัน) : นี่ ผมพึ่งจะได้จับดาบเองนะ

ฮาน : ถ้านายคือนักรบแค่นี้ไม่ป็นไรหรอก

โซล(คิด) : นั่นมันใช่เหตุผลเหรอนั่น

โซลได้ปัดดาบฮานออก และฮานก็ได้กระโดดหลบออกมา

ฮาน : ดี มาสู้กันน!!!

ฮานได้วิ่งเข้ามาหาโซล

โซล(คิด) : ทำไมเขาถึงมีช่องว่างเยอะจัง หรือว่าตั้งใจเหรองั้นต้องเอาจริงแล้วล่ะ

โซล : ท่าดาบหนึ่งกระบวนท่า"ย่างก้าวแผ่วเบา"

ผึบ...โซลได้มาอยู่ข้างหลังฮาน พร้อมกับที่ฮานค่อยๆ ล้มลง

ฮาน(คิด) : ม-เมื่อกี้อะไรน่ะ ลมพัดเหรอ ไม่...ไม่ใช่...นั่นมัน...การโจมตีต่างหากล่ะ

ฮานได้สลบและนอนไปกับพื้นและก็ได้มีคนมาพาเขาไปห้องพยาบาล

โซล(คิด) : เอ๊ะ อะไรน่ะ เขาตั้งใจเปิดช่องว่างไม่ใช่เหรอ

ผู้ชมทุกคนได้จับจ้องและมองไปที่โซล ด้วยความมึนงง

กรรมการ : ผ-ผ-ผ-ผู้ชนะการประลอง! โซล~!!!

ตัวประกอบ1(คิด) : บ้าน่า!!! เจ้าเด็กใหม่นั่น...

ตัวประกอบ2(คิด) : อึก...ใครจะไปคิดกัน

ตัวประกอบ3(คิด) : ...........

และโซลก็ได้เดินไปที่ทางที่เข้ามาก่อนหน้านี้ ก่อนจะค่อยๆ เดินหายไปในความมืดของอุโมง

โซล : เฮ้อ~ วันนี้เหนื่อยจัง

โซลได้หยิบหนังสือเล่มหนึ่งขึ้นมาอ่าน(พอดีว่าโซลชอบอ่านหนังสือมากพอควรเลย)หนังสือเล่มนั้นมีชื่อว่า "ผู้กล้าในตำนาน" โซลได้นั่งอ่านหนังสือไปเรื่อยๆ ตั้งแต่เย็นจนดึกดื่น หนังสือที่โซลอ่านนั้นมีเนื้อความว่า "กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ได้มีกลุ่มคนกลุ่มหนึ่งที่ถูกเรียกว่า ผ้กล้า คนเหล่านั้นมีทั้งพลังเวทย์ และพลังกายอันล้นหลาม และพวกเขาก็ยังเป็นคนที่มาจากต่างโลกด้วยเช่นกันกลุ่มของพวกเขาที่จริงแล้วมาจากอีกโลกหนึ่งที่สงบสุข แต่แล้วก็ถูกพระเจ้าอัญเชิญมาด้วยสาเหตุว่าได้มีปีศาจตนหนึ่งผู้มีพลังมหาศาลที่ถูกเรียกว่าจอมมาร แต่พระเจ้าไม่สามารถแทรกแซงโลกโดยตรงได้

โซล : จึงส่งผู้กล้ามาจัดการกับจอมมารแต่หนึ่งในผู้กล้าคนนั้นมีความสามารถไม่พอจึงถูกส่งไปที่ๆ พระเจ้าสร้างขึ้นเพื่อฆ่าผู้กล้าผู้นั้น ผู้กล้าคนอื่นๆ ไม่สามารถที่จะฆ่าจอมมารได้จึงได้ผนึกจอมมารตนนั้นเอาไว้ และสิ่งที่หลงเหลือไว้นั่นคือการทำนายจากหนึ่งในผู้กล้าโดยที่คำทำนายนั้น มีความไว้ว่า"เมื่อใดที่ผู้กล้าคนสุดท้ายได้มาเหยียบบนพื้นโลกนี้แล้วนั้น ในอีก 1 เดือนจะตรงกับตอนที่จอมมารฟื้นคืนชีพขึ้นพอดี" .....

โซลได้โน้มตัวลงนอนไปที่เตียงและเอาหนังสือมาพาดหน้าเอาไว้

โซล : จอมมารเหรอ...? เฮ้อ~ ให้ตายเถอะอยู่ดีๆ ก็เจอเรื่องน่าปวดหัวขึ้นมาอีกเรื่องแล้วสิเนี่ย ฉันก็แค่อยากทำงานหาเงินเดินทางอย่างสงบสุขและมีความสุขแค่นั้นเอง ขี้เกียจก็ขี้เกียจ และไหนจะก่อนหน้านี้อีกติดอยู่ในลานประหารสำหรับผู้กล้าที่สร้างโดยพระเจ้าเนี่ย นั่นก็เหนื่อยแล้วนะ~ แล้วตอนนี้ยังต้องมาเจอจอมมารอีกเนี่ยนะ !?

ตัดไปอีกที่ป่าแห่งหนึ่งที่อยู่ใกล้ๆกับประเทศที่ๆ โซลอาศัยอยู่ได้มีฝูงมอนสเตอร์มากมายมารวมตัวกัน นับร้อยนับพันตัวกำลังวิ่งมายังประเทศออส ประที่โซลอาศัยอยู่

เหลืออีก 4 วันก่อนที่เหล่าฝูงมอนสเตอร์จะมาถึง

...จบตอนที่ 4...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***