เรื่องที่ 5

เฮ้ยจะมีก้าค่ะชีวิตของฉันอยู่ที่ฟาร์มแต่ฉันก็มีความสุขมากซึ่งกระทั่งทุกวันหนึ่งที่ฉันต้องย้ายไปที่เมืองใหญ่ฉันก็ดีใจที่ได้กับหัวเมืองใหญ่มีอะไรบ้างกูบอกว่ามึงอย่าเป็นเบอร์ที่วิเศษมากตอนนี้ฉันก็ยังไม่รู้เลยหรอกค่ะแต่ว่าฉันก็เอาไข่ไก่กับนมมาด้วยตอนนั้นจะถึงบ้านของพ่อปรากฏว่าพ่อมีแม่ใหม่แล้วก็ลูกใหม่อ่ะฉันก็โกรธมากแต่ว่าเด็กคนนั้นเชียวหมากฝรั่งติดตรงหลังพ่อฉันน่ะฉันก็โกรธเธอมากตามนั้นเป็นเด็กฉันคิดอะไรไม่ได้ฉันคิดว่าฉันต้องแก้แค้นให้พ่อฉันก็เลยหยิบชุดของเธอขึ้นมาแล้วก็ตัดๆแล้วชุดของเธอไม่เหลือชิ้นดีเธอกรีดร้องเพราะว่าฉันเป็นคนทำแต่ฉันก็บอกว่าหนูหนูมันกัดจะโกรธมากแล้วก็เดินไปตบฉันโชคดีฉันบอกเธอแล้วก็ต่อยท้องก็ได้ฉันไม่สมควรทำอย่างนี้พ่อตักเตือนฉันไม่ได้เป็นน้องของฉันฉันรู้จะบอกฉันว่าให้พวกเราแล้วแต่ว่าฉันก็เกลียดเธออยู่ดีเพียงแต่ฉันก็พวกเรามันมีตู้ให้พวกเราใส่อะไรลงไปก็ได้ฉันแอบขนตู้ของเธอปรากฏว่าเธอชอบเดริหนูที่ฉันชอบอ่ะฉันเกลียดเธอมากเรื่องนั้นฉันก็เลยทำเค้กแอบไปกินส่วนผสมทั้งหมดอ่ะมันทำให้ฉันโกรธมากหลายวันผ่านไปตอนที่พวกเราโตแล้วเราก็เริ่มปรับความเข้าใจกันและกันแต่ว่าน้องบอกฉันตามโยเยค่อยดีจะโอเคสักเท่าไหร่ก็เธอนั้นน่ารำคาญฉันก็พยายามบอกว่าอย่าตามมาตอนนั้นฉันขอแท็บเล็ตกับพ่อมันเป็นเดือนกว่าจะได้อ่ะน้องแค่บอกว่าหนูอยากได้แท็บเล็ตซื้อให้เลี้ยงอ่ะจะรู้สึกน้อยใจแม่ไหมฉันก็เหมือนกันเอาแต่น้องไม่เอาฉันเลยอ่ะแล้วท่านก็ถามถึงแม่พ่อบอกว่าแม่โดนรถเฉี่ยวเรื่องมันเป็นอย่างนี้นะคะทุกคนฉันกำลังขับรถอยู่แล้วก็มีไอ้บ้าขี้เมาคนนึงขับรถเฉี่ยวชนทำให้แม่ของฉันขาหักแล้วแม่ของฉันก็ประสบอุบัติเหตุถึงโรงพยาบาลก็เสียชีวิตแล้วฉันกลัวแม่ฉันไปแล้วอ่ะตอนเด็กฉันก็ไม่รู้หรอกค่ะว่าความสูญเสียหรือความสุขเศร้าคืออะไรพ่อก็บอกว่าไม่ค่อยรู้อ่ะดีแล้วพร้อมกับลูกหัวฉันเบาๆส่วนน้องสาวของฉันก็ติดฉันอย่างกับหมากฝรั่งในที่สุดก็ใกล้จะเปิดเรียนสักทีแต่เธอเอาชุดของฉันไปใส่หมดเลยฉันเกลียดเธอมากฉันก็เลยตะโกนด่าประชุมของเธอไม่มีหรือไงกดว่าจะตัดชุดตัวเองเรียบร้อยแล้วแม่เลี้ยงก็ได้ซื้อชุดเหมือนกันให้เราใส่แล้วเพื่อนของฉันที่ชื่อว่า jessica ก็เลยบอกว่าชุดของพวกเธอดูดฝาแฝดเลยจะสิก้ากล่าวชมฉันก็บอกว่าไม่เหมือนฝาแฝดสักหน่อยแล้วพอทีนี้จะสติ๊กเกอร์ก็ได้สอนฉันเรื่องนู่นนี่นั่นแต่ว่าน้องสาวของฉันกลับมาพร้อมกับเกรด 0 เกรดที่แย่ที่สุดแล้วก็ติดลบอ่ะฉันก็ได้บอกน้องว่าไปทำอะไรมาถึงติดน้องก็บอกว่าตอนนั้นฉันกำลังเล่นอยู่แต่กูก็เห็นเพราะว่าฉันกรี๊ดเสียงดังๆไปฉันหรือมันเป็นเรื่องโกหกฉันก็เลยบอกพ่อกับแม่พ่อกับแม่ดูก่อนน้องมากฉันก็บอกว่าหรอกับแม่ตีน้องสิพ่อก็บอกลูกยังไม่เข้าใจฉันโกรธพ่อมากแล้วฉันก็อยากได้ไข่ช็อกโกแลตถึงวันเกิดฉันฉันก็ได้ขายถูกแล้วจริงๆแต่น้องฉันกลับกินหมดเลยอ่ะเกลียดเธอมากอ่ะเธอยังเอาของเล่นจากไข่ช็อกโกแลตไปเล่นอีกเธอบอกว่าก็มันอร่อยดีนี่พร้อมกับเศษที่เหลือให้กับฉันน่ะฉันโกรธมากจึงเป็นตัวเข้าห้องพอถึงเวลานอนก็เปิดให้น้องเข้ามาบอกว่าเธอมันเย็บแพศยาน้องฉันดูแล้วก็ร้องไห้ทุกคืนเลยฉันก็เลยขนตู้ของเธอฉันก็หยิบของต่างๆนานาของเธอแล้วก็ของฉันด้วยฉันต้องการที่จะใช้ชีวิตใหม่กับเพื่อนรักของฉันมั่นใจว่าของไม่เหลือในบ้านแล้วฉันก็เลยรีบวิ่งไปหาเพื่อนรักที่สุดของฉันเธอดูดีใจมากแล้วเธอก็บอกพ่อแม่อนุญาตแล้วเหรอฉันก็บอกว่าไม่ต้องถามฉันอีกนะอีกไม่นานพ่อแม่ก็จะตามก็แท็บเล็ตของน้องสาวของฉันซึ่งมันมีระบุตำแหน่งอยู่เธอก็บอกให้ทำลายทิ้งเลยฉันก็ทำลายทิ้งตามที่เธอบอกฉันก็บอกว่าอยากกลับไปที่ฟาร์มแต่เธอบอกว่ากลับไม่ได้นี่มันเป็นของ covid นะฉันก็เลยโกรธมากฉันก็เลยเดินทางกลับไปที่ฟาร์มได้เงินอันน้อยนิดถึงเที่ยวสุดท้ายฉันก็จะกลับไปที่ฟาร์มแล้วแต่ว่าฉันมันไม่พอแต่ว่ามีคนแก่ใจดีมอบเงินให้ฉันแล้วก็มอบเน็ตให้อีกฉันดีใจมากฉันก็ถามเธอว่าจะไปที่ไหนหรอฉันก็บอกว่าถ้าหนูไปส่งได้ไหมคะและไม่นานท้องของฉันก็ร้องออกมาเธอก็มาขับขี่ให้ฉันทุกคนอาจจะสงสัยละสิว่าฉันอยู่รอดได้ไงดูที่แม่กินข้าวฉันกินน้ำแล้วก็มาม่ายำยำแล้วก็นู่นนี่นั่นที่ฉันอุ้มมาส่วนลิปสติกฉันก็เอาไปขายก่อนค่ะที่จะถึงมันรอบแต่ว่าพ่อกับแม่ของฉันก็อยู่ที่นั่นน่ะชัดๆอ่ะเงินของฉันก็หมดแล้วด้วยอ่ะพวกคุณคิดว่าการที่ออกมาข้างนอกมันจะเป็นอิสระที่แสนประเสริฐสินะไม่เลยมันน่ากลัวมากคุณไม่ดีเยอะแยะมากมายเสียจนครั้งหนึ่งตอนฉันออกมาฉันเกือบจะเป็นบ้าและฉันก็ไปนั่งในร้านแมคโดนัลแห่งนึงแล้วก็เจอแฮมเบอร์เกอร์ที่กำลังมีคนกลับไปแล้วคำนึงฉันก็เลยตัดของคนที่กลับไปแล้วชิวๆจริงๆพอถึงเวลาตอนนั้นฉันก็อยู่ที่ร้านแม็กโดโนร้านแฮมเบอร์เกอร์พอที่จะกินแฮมเบอร์เกอร์มันอร่อยมากฉันกินไปกินมา 3 เดือนแล้วที่ฉันไม่ได้กลับบ้านแล้วโทรศัพท์ของฉันก็เหลือน้อยเต็มทีฉันก็เลยตัดสินใจจะกลับบ้านที่ฟาร์มพ่อฉันเดินกลับไปฉันเหนื่อยแทบตายแต่ฉันคิดถึงบ้านแต่สิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นปรากฏว่าตากับยายฉันเสียแล้วปู่กับย่าอีกแล้วฉันเห็นคนงานครบบ้านของฉันทิ้งฉันโกรธมากฉันก็เลยตัวไปขวางไว้คนงานบอกว่าลบๆหนูฉันก็เลยขอร้องให้เขาพาไปหาพ่อกับแม่แต่เขากลับไม่พาฉันไปเที่ยวพาฉันไปส่งที่อื่นอีกมันไกลกว่าเดิมค่ะไม่เดินกลับบ้านไม่รู้สึกหน่อยว่าจะไปทางไหนดูด้วยสัญญาณ GPS ที่มันน้อยนิดไม่ต้องได้ว่าฉันเอาโทรศัพท์มาสัญญาณ GPS แจ้งเตือนว่าพ่อแม่ฉันอยู่ใกล้ๆฉันก็เลยรีบจบกันแล้วก็รีบเดินตามพวกท่านและพบกับรีสอร์ทสุดหรูของฉันก็อยู่ที่นั่นแต่เธอร้องไห้ทั้งทางเลยฉันเอาเสื้อฮู้ดเก่าๆปิดบังฉันไว้พ่อกับแม่ก็ได้บอกรหัส 543 ฉันก็เลยจำรหัสได้ฉันก็บอกว่าฉันเป็นเพื่อนของพ่อเขาค่ะแล้วฉันก็บอกรหัส 543 มันง่ายชะมัดแล้วพนักงานก็ยื่นกุญแจอีกอันนึงให้ฉันและฉันก็เข้าไปในห้องปรากฏว่ามันเป็นรูมเซอร์วิสฉันดีฉันได้ยินพ่อกับแม่พูดว่าดีใจที่กำจัดใช่ดีใจจริงๆที่กำจัดไอ้นั่นได้โกรธมากแล้วก็สัญญาที่จะไม่กลับไปอีกปรากฏว่าตอนนั้นพลัดหลงทางกับพ่อแม่ตอนที่ฉันกำลังหาที่บ้านใหม่แต่ว่าหลงทางแล้วเนี่ยสัญญาณ GPS โทรศัพท์ฉันก็ดับในตอนนั้นตรงห้องพักตรงทางเตือนก็มีปลั๊กไฟให้ฉันฉันก็ต้องชาร์จปลั๊กไฟอยู่ตรงนั้นจนมันเต็มร้อยฉันก็เจอพ่อแม่ฉันก็เลยวิ่งหนีพวกท่านแล้วก็ไปหาเพื่อนของฉันรู้อะไรไหมตอนนั้นเพื่อนของฉันกำลังจัดปาร์ตี้อยู่ฉันเหนื่อยมากก็เลยล้มนั่นไปเพื่อนของฉันก็เลยเอาข้าวเอาน้ำมาป้อนฉันให้ฉันอาการดีขึ้นฉันขอมันฝรั่งแล้วก็นู่นแล้วก็นี่แล้วก็อาหารเต็มเลยค่ะรู้ไหมฉันคิดว่าโง่มากพ่อกับแม่ก็มาเจอฉันฉันก็วิ่งหนีออกไปอีกแล้วให้ตอนนั้นฉันก็ไม่รู้ว่าจะไปที่ไหนแต่ว่าคุณรู้อะไรไหมคะปรากฏว่าสิ่งที่พ่อแม่ฉันบอกเปิ้ลเรื่องที่น้องฉันพี่มาหาฉันแล้วก็บอกว่าพี่ให้ได้โทรศัพท์ใหม่แล้วพ่อกับแม่บอกว่าที่บอกว่าดีใจจริงๆผมจะไปน่านได้หมายถึงหนูนะค่ะมันมาทำรังอยู่ที่บ้านของตากับยายปู่กับย่าก็เลยสั่งเสียก่อนที่ท่านจะจากไปว่าให้เอาหนูพวกนั้นออกมาจากเพดานพ่อแม่ก็เลยต้องจำเป็นที่ต้องทุบทิ้งทั้งหมดเสียใจมากแล้วก็หลงทางในเมืองใหญ่ร้องฉันก็ถามถึงตำแหน่งที่ฉันอยู่ฉันก็บอกว่าตำแหน่งที่ฉันอยู่ไปน้องก็ดีใจพาพ่อแม่มาหาฉันฉันไม่ได้เจอกันนานมากฮัลโหลให้กอดฉันน้องของฉันก็ยิงคนข้างปรากฏว่าพ่อกับแม่ไม่เคยหยุดตามหาฉันเลยเขาไม่เคยยอมแพ้ยอมแพ้เหมือนกันมันเกิดให้กับน้องสาวฉันรู้อะไรไหมฉันไม่ได้ชอบคนที่น้องสาวถึงชอบด้วยกันอีกแล้วล่ะน่าเบื่อนี่แหละค่ะคือการที่ฉันมียกมายังโง่เง่าเต่าตุ่นไม่รู้เลยว่าคนที่เป็นห่วงฉันมากที่สุดไม่ใช่เพื่อนแต่เป็นพ่อกับแม่ในตอนนี้ฉันมีออกไปเพื่อนไม่เคยช่วยอะไรฉันเลยเธอก็ออกเงินให้เฉยๆเลยไม่ห้ามสักคำฉันมันโง่จริงๆ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***