เลือกที่ 3

ให้ทุกคนจะช่วยอะไรเสียทุกคนน่าจะรู้จักฉันขอบคุณนะที่ยังไม่รู้จักฉันคืออลิเซียฉันเป็นเด็กขี้อายมากๆแต่ว่าฉันน่ะโดนเพื่อนของฉันแกล้งก็คือมายอนเธอมาจากประเทศญี่ปุ่นเธอก็ชอบรังแกฉันบอกว่าเธอมันตามนอกเธอก็ได้รอฉันมาตั้งแต่เด็กเธอย้ายมาเรียนที่ฝรั่งเศสเพราะว่าพ่อจะพูดฝรั่งเศสแต่ว่ามายอลเท่ากับทำตัวแย่ใส่ฉันล่ะฟ้ากับเหวเอาน้ำมาสาดใส่สมุดของฉันแต่ฉันก็เป็นคิวของฉันแล้วครูเข้ามาคุยเลยเดินมาด่ามาย้อนแล้วกูก็ทำโทษเล็กๆน้อยๆเธอไปอยู่ในหุ่นไล่กาหัวเราะได้อยู่ก็เลยถามคิดๆกับเพื่อนของฉันฉันเป็นคนอ้วนนะคะแต่ว่าไม่ได้อ้วนขนาดนั้นปลดทุกข์เรามากมายออนไลน์ประตูตั้งห้องดังป้องจึงทำให้ครูตกใจเธอก็ไม่เดินมาตบกูเขาอ่ะก็ถูกเรียกมาคุยกับผู้ใหญ่แน่นอนพ่อแม่เธอเป็นคนที่ตามใจมาย้อนจนทำให้มาจนเสียผู้เสียคนน่ะผู้ใหญ่ก็ไม่บอกว่ามายอนไปตบครูคณิตศาสตร์พ่อกับแม่พ่อดูตกใจมากพ่อกับแม่ของนายอนก็เลยถามอาจารย์ว่าทำไมถึงทำอย่างนั้นตอบสั้นๆว่าไม่มีปัญหามายอนโกรธครูคนนั้นมาขนาดต้องเธอย้ายโรงเรียนแต่ในที่สุดฉันก็มีคนมาคอยกวนใจกลับเป็นฝันร้ายของฉันแม่ฉันบอกว่าเราจะย้ายไปอยู่ที่เมืองอื่นฉันไม่ยอมแม่ฉันบอกว่าไม่เป็นไรหรอกลูกแล้วแม่ฉันก็พาฉันไปกินแม็กโดโน่แต่คุณรู้ไหมคะฉันเจอม้าย้อนมาอย่างเธอก็นั่งกินอยู่ที่พร้อมกับสติชหนูที่ฉันแอบชอบอ่ะชี้ไปที่ฉันและเธอก็ไม่ดูถูกเหยียดหยามจะทำให้หัวเราะฉันเกลียดเธอมากตอนนั้นฉันก็ไปค้นที่ตู้แล้วก็เก่ามาย้อนไม่พบรถตู้เก่าของเธอนั้นมีเขาเอาตังค์เลยค่ะฉันก็เลยแต่งหน้าเต็มทุกตีนจนทำให้ทุกคนเห็นว่าสวยเหมือนมาย้อนเลยแต่ฉันไม่อยากเหมือนเธอนี่ฉันย้ายไปที่โรงเรียนใหม่ฉันก็แต่งหน้าลุคปังจึงทำให้หนูที่นั่นใจละลายก็อยู่ที่นั่นด้วย hi เธอไปแต่งหน้ามาหรอกลัวว่าเธอจะรู้เธอใช้เครื่องสำอางราคาแพงมากฉันไม่มีปัญญาซื้อนะเมื่อหย่อนเท่ากับจำไม่ได้ขอใช่จ้ะฉันเป็นเด็กใหม่มายอนเธอจำฉันไม่ได้จริงๆเพราะว่าฉันแต่งหน้าตลอดเวลาฉันก็เลยตีสิกลับมาย้อนก็จะเอานู่นเอานี่มายังไงก็ซื้อให้เพราะเห็นฉันเป็นเพื่อนสนิทมาหย่อนซื้อของทุกอย่างที่ฉันถึงแม้มันจะแพงแค่ไหนก็ตามฉันบอกว่าฉันอยากได้ทองแบบเป็นแท่งนะจ๊ะ 2 ชิ้นก็เอาไปหลอมทำสร้อยคอไม้อ่อนก็เลยแอบเอาเงินพ่อกับแม่มาซื้อทองให้ฉันแต่ว่ารู้ไหมนี่คือเงินก้อนสุดท้ายแล้วมายอนเธอก็เลยล้มละลายอ่ะเพราะว่ามันก็สุดท้ายมาจนขอให้ฉันคืนทองให้ฉันก็บอกว่าฉันไม่ได้เหรอจ๊ะมาย้อนมาอย่างที่พูดสับสนนิดหน่อยแล้วก็บอกว่าแล้วฉันเป็นใครล่ะฉันก็เลยลบเครื่องสำอางออกมายังดูตกใจมากฉันไปปลุกตีหน้าของมาอย่างแรงแล้วฉันก็เลยบอกว่าไหนใครคือสาวพังงาฉันไงสาวปังฉันมาย้อนดูโกรธฉันมากเธอพยายามที่จะตกฉันแต่ว่าเธอก็ลืมไปพ่อแม่ของเธอไม่มีเงินที่จะยัดยัดเงินผอ. ได้แล้วจึงทำให้เธอนั้นโกรธฉันในใจฉันในห้องน้ำแต่ว่าดีกว่าที่ฉันเป็นสาวปังทุกคนก็เลยพากันแล้วก็ด่ามายอมกลับจึงทำให้มันยังโกรธฉันเหมือนเดิมวันต่อมาธุรกิจของมายอนมันก็ล้มละลายไม่มีใครกล้าจ้างเธอมาย้อนเธอได้โกรธมากจึงทำให้ฉันเอาทองแท่งหรือว่าใส่ทองให้เธอไปซึ่งมันพอที่จะทำให้เธอนั้นสร้างเนื้อสร้างตัวได้แต่มายอมเธอกลับบอกว่าฉันก็เลยเอายัดใส่กระเป๋าของเธอและฉันก็วิ่งหนีไปตามที่ฉันคิดไว้มายังสร้างเนื้อสร้างตัวได้แต่ว่าเธอก็มาขออาหารจากฉันฉันก็เลยให้ขนมปังไป 3 ชิ้นมาย้อนดูขอบคุณมากแต่ว่ามากันอย่าเพิ่งได้ใจไปนะนี้ฉันกำลังคบกับแฟนของเธอคนที่แอบชอบอะไรกันเนี่ยฉันทำดีกับเธอแต่เธอทำดีกับฉันเลยฉันโกรธมากครั้งนั้นเธอก็เสื้อผ้าจากฉันแต่ด้วยความที่พ่อแม่ของฉันเป็นคนดีก็เลยให้ทุกของฉันไป 2-3 ตัวมายอนคุณพ่อกับแม่ของเธอก็ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตประกันอะไรอย่างนี้เนี่ยเมื่อเย็นไปขออยู่ที่บ้านของฉันพ่อกับแม่ก็อนุญาตให้พวกเรานอนแยกห้องกันแต่ว่าฉันก็ปล่อยนกล่างพื้นที่ส่วนตัวของมายอนด้วยความที่ฉันโกรธเพราะว่าเครื่องสำอางนี้เธอเก็บเงินซื้อมายองเนสตระกูลพ่อแม่ของฉันแล้วเธอก็ตะโกนบอกว่าฉันทำไรก็สำคัญนะครับปิดประตูดังมาจันทบุรีเดินเข้าไปแต่ขนาดนั้นกับแม่ของฉันที่ฉันหิวน้ำฉันก็ดีไม่มีทั้งคู่พูดกันว่าเธอเป็นลูกสาวแท้ๆน่าจะโชคดีนะจ๊ะซึ่งเธอก็ดูดีใจเป็นอย่างมากฉันก็ดีใจเลยฉันเกลียดเธอครั้งหนึ่งฉันเกลียดมายอนมากถึงขนาดไปเขียนที่ฉันบอกว่ามายโดยเฉพาะยิ่งพ่อแม่ฉันไปเธอเหมือนมังกรที่พร้อมจะแย่ทุกสิ่งทุกอย่างจากใครก็ได้เธอก็ทำกับข้าวกับพ่อกับแม่ฉันฉันเกลียดเธอฉันก็เลยแอบดูก็ไปในห้องของเธอแล้วพบกับกล่องของขวัญฉันอยากเปิดดูสวยมากฉันก็เลยเอาไปใส่ก็เลยถามว่าใครเห็นฉันไหมคะฉันก็เลยบอกว่าเห็นมันอยู่ที่สวนน่ะโดยที่เธอไม่รู้เลยว่าฉันแอบเอาไปใส่ตอนนี้ก็เหมือนตัวร้ายฉันเคยเป็นคนดีแต่โดนเหยียบย่ำครั้งนี้ฉันจะไม่ตอดก็ให้ฉันก็เลยออกมายอมไปต่างๆมากที่สวนฉันเห็นแสงเวลาวิ่งมาย้อนไปหาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอจะทำให้เธอร้องไห้ฉันก็เลยสงสารเธออดนึกถึงตอนที่เธอด่าฉันหายฉันก็เลยบอกว่าตกลงไปในน้ำแต่ฉันคิดว่ามันคงจะไม่กล้ากระโดดลงไปในน้ำเท่ากับการ์ตูนความบ้าบิ่นครั้งนี้เรื่องตลกฉันก็เลยขับออกมาชื่อของอะไรฉันก็เลยบอกมันว่าสิ่งที่เรากำลังทำมันน่าตลกสิ้นดีเลยตอนแรกเธอก็รวยกว่าฉันอีกหลังท่านก็ตะโกนด่าฉันเสียใจมากฉันก็เลยหนีออกจากบ้านจะทำให้พ่อแม่ฉันติดป้ายประกาศตามหาแต่ว่าทุกคนคิดนะคะฉันจึงประกาศตามหาออกฉันก็ไปดูที่กระเป๋าปรากฏว่ามีแค่ที่คอฉันก็เลยเอาคนที่ขายแต่ว่าคนที่รับซื้อกระปุกไมล์ตอนตำรวจก็เลยรีบควักโทรศัพท์มือถือออกมาบอกว่าอย่ามายุ่งกับฉันไม่งั้นฉันจะฆ่าตัวตายที่นี่โทรศัพท์มือถือฉันได้ทีฉันก็หนีแต่มายอมบอกว่าฉันไม่ได้ตั้งใจฉันทนกับเสียงและไม่ไหวน้ำตาฉันแตกออกมาแล้วฉันก็สนุกลงไปเพราะไม่ได้กินข้าวมาหลายวันขอให้พ่อแม่ของฉันฉันก็ของตัวเองอยู่ในห้องข้าวไม่กินอาหารอะไรเลยจริงของฉันพยายามโน้มน้าวแต่ฉันโกรธเธออยู่คุณด่าฉันสารพัดสารภีฉันรู้นะว่าความโกรธเขาอิจฉามันไม่ได้ช่วยอะไรเลยทำให้แตกแยกคุณคิดว่าฉันควรแก้ปัญหากับพ่อแม่ยังไงดีหรือว่าจะปล่อยให้ไปอย่างนั้นอย่าลืมตอบฉันตั้งใต้คอมเม้นด้วย

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***