Episode​3

เคนกับทาเคชิคิดว่าจะเอาอย่างไงกับสถานการณ์นี้ดี

บางทีถ้าช่วยซัพพอร์ทเซอิจิ อาจจะทำให้ความรู้สึกของคิรินที่มีต่อเซอิจิเปลี่ยนไปก็ได้

ทั้ง2คนคิดแบบนั้น เพื่อเซอิจิก็เริ่มชวนคิรินคุย

"ถึงพวกชั้นจะไม่รู้อะไรมากก็เถอะ แต่เจ้านั่นบอกว่าเป็นเหมือนโชคชะตาอะไรทำนองนี้แหละนะ"

"ใช่ๆ เจ้านั่นนะ เพื่อยามาเสะซังแล้วก็พยายามหลายๆอย่างเลยล่ะ!"

"อย่างงั้นหรอคะ?"

เคนกับทาเคชิ เล่าให้คิรินฟังว่าที่ผ่านมานั้นก่อนเซอิจิจะไปสารภาพรักก็ได้พยายามอะไรหลายอย่างจากที่ได้ยินมาจากข่าวลือสเปคของคิริน

"เป็นอย่างงั้นเองสินะคะ"

"อา พอเจ้านั่นได้ยินว่าเธอชอบคนแข็งแรง เจ้านั่นมันก็ไปเข้าชมรมจูโดแถมยังล้มประธานชมรมได้ภายใน1สัปดาห์และลาออกจากชมรมด้วยนะ ก็แอบสงสัยอยู่เหมือนกันว่าทำไมไม่เอาความแข็งแรงนั่นมาใช้กับคนอื่นบ้าง..."

"ตอนนั้นสินะ ประธานชมรมก็มาอวดครวญขอให้พาเซอิจิกลับไปด้วย"

คิรินรู้สึกเศร้าใจที่ได้ยินแบบนั้น

คิรินที่ได้ยินแบบนั้นก็เริ่มตั้งคิดว่า รู้สึกผิดที่ไปปฏิเสธการสารภาพรักทิ้งแบบนั้น

"ถึงจะเสียมารยาทก็เถอะ แต่ขอถามหน่อยนะ จำนวนขนาดนั้นแท้ๆทำไมเธอถึงยังปฏิเสธอย่างสุภาพแบบนั้นล่ะ"

"เพราะว่าเขาดูจะจริงจังทุกครั้งเลยนี่นา ก็เลยเกรงใจ..."

สำหรับคิรินนั้นเธอเห็นอกเห็นใจอย่างไม่ต้องสงสัย

แต่ว่า หลังจากที่คุยกับมิสะไป เธอก็คิดได้ว่าหากยังสุภาพแบบนี้ก็มีแต่จะให้ความหวังเขา เลยคิดได้ว่าจะควรตอบไปให้ชัดเจน

"อา ตรงนั้นก็เข้าใจนะ"

"เน่ ถ้างั้นพูดมาเลยจะไม่ดีกว่าหรอ?"

"หมายถึง?"

"เรื่องพรุ่งนี้ไงเล่า เราก็ไปบอกเซอิจิเกี่ยวความรู้สึกของยามาเสะซังที่มีต่อเซอิจิ แล้วก็จุดไหนที่ไม่ชอบก็บอกไป เพราะอย่างไงผลมันก็ออกมาแบบเดิมอยู่ดีนี่"

"อืม ถึงแบบนั้นจะทำได้ก็เถอะ แต่ถ้าให้พวกเราไปพูดเองมันดูขี้ขลาดนะ"

เคนปฏิเสธข้อเสนอของทาเคชิไป

ถ้าจะให้พูดเกี่ยวกับการไปสารภาพรักครั้งสุดท้ายก็คงจะพูดว่า"กรุณาคบกับผมด้วย"ออกไปอยู่ดี

"อื~ม ลำบากจริงๆนะ"

"ช่างเรื่องนั้นเถอะ สิ่งที่เราควรคิดตอนนี้คือพายามาเสะซังไปส่งที่บ้านนะ"

ทั้ง2คนนั้นก็ยังกระซิบกัน2คนต่อไป

คิรินรู้สึกสงสัยว่าทั้งคู่พูดอะไรกัน แต่เพราะรู้ว่าทั้งคู่ไม่อยากให้ได้ยิน คิรินเลยไม่ได้ถามออกไป

"จะว่าไป แย่เลยนะ ยามาเสะซังจะโดนลักพาตัวแบบนั้น"

เคนกับทาเคชิรู้ว่าไม่ค่อยดีที่พูดกัน2คน เลยพยายามชวนคิรินคุยด้วย

"ค่ะ อยู่ดีๆก็มีคนมาจับที่แขน... ก็เลยตกใจค่ะ"

"แถวๆนี้มันมีแต่พวกแปลกๆด้วยนี่นะ"

"ไม่จำเป็นต้องสุภาพก็ได้นะยามาเสะซัง อย่างไงซะก็ปีเดียวกันนิ"

ถึงแม้ว่า นี่จะเป็นการสนทนากันครั้งแรกแต่คิรินก็ไม่มีแสดงท่าทีเขินอายออกมาเลน

"อืมม งั้นก็ขอเสียมารยาทกับคำพูด พวกเธอ เอ่อ.. อิชิกิคุงสินะ พวกเธอสนิทกับเขาหรอ"

"อื้ม ก็คบกันมานานแล้วอะนะ"

"ปกติเรา3คนก็อยู่ด้วยกันตลอด ก็เลยสนิทกันแบบนี้แหละ"

ทั้งคู่หัวเราะและตอบคำถามของคิริน

ทั้ง3คนนั้นคบกันมาเป็นเวลามากกว่า5ปีแล้ว จึงทำให้ทั้ง3คนสนิทกัน

"สุดยอดเลยนะ แบบนั้น"

"อืม ก็ไม่ได้ผิดหวังเลยนะ เพราะทุกวันๆมีแต่เรื่อง ทำให้วันไหนก็ไม่มีเบื่อเลย"

"ทาเคชิ นั่นเพราะแกกับเซอิจิไม่ใช่รึไง ปกติฉันก็ชอบอยู่เงียบๆอยู่แล้วแต่ก็พวกแกก็เลยโดนเข้าใจผิดไปด้วย"

"โอ่ยๆ ทำเป็นมาแสดงท่าทีคูลๆ แกน่ะตั้งแต่เมื่อก่อนยอมทำทุกอย่างเพื่อไอดอลเลยไม่ใช่รึไง"

"ผิดคาดเลยนะ"

คิรินรู้สึกตกใจกับงานอดิเรกของเคนที่ไม่ตรงกับบุคลิกหน้าตาเอาสะเลย

"เจ้าโง่ ชั้นแค่ใช้จิตใจบริสุทธิ์เชียร์พวกเธอแค่นั้น แล้วก็ไม่เคยไปยุ่งกับใครเลยเฟ้ย"

"พูดมาได้นะ แกน่ะไปต่อแถวรอซื้อสินค้าที่ขายแค่1ท่าน1ชิ้น แล้วลากชั้นกับเซอิจิไปด้วย ให้ไปรอตั้ง3ชั่วโมง"

"เคยมีเวลาว่างกันบ้างมั้ยเนี่ย"

"น่ารำคาญ!!"

คิรินเผลอหัวเราะให้กับปฏิกิริยาของทั้ง2คน

ถ้าไม่สนิทกันคงไม่พูดออกมากันถึงขนาดนี้หรอก

"ดูสิ หัวเราะด้วยล่ะ"

"คนที่หัวเราะมันแกต่างหากเล่า!!"

"ขอโทษนะ แค่ประหลาดใจน่ะ"

คิรินคิดว่าคนพวกนี้จริงๆไม่ใช่คนเลวร้ายอะไรก็เลยพูดด้วย

"ไม่เป็นไรแล้วล่ะ บ้านฉันอยู่ข้างหน้านี่แหละ แมนชั่นตรงนั้นไง"

"เอาจริงดิ"

"ใหญ่โคตร"

บ้านที่คิรินพูดนั้น เป็นคอนโดสุดหรูขนาดใหญ่ ในที่จอดรถก็เต็มไปด้วยรถที่ดูหรูราคาแพงทั้งนั้น

"ขอบคุณมากนะทั้ง2คน แล้วก็ฝากบอกเขาด้วยว่าขอบคุณนะที่ช่วยไว้"

"เรื่องนั้นยามาเสะซังพูดเองจะดีกว่านะ เจ้านั่นน่าจะดีใจมากกว่า"

"ใช่ๆ อย่างไงซะก็ยังพูดเองพรุ่งนี้ได้อยู่นี่นา"

คิรินเก็บคำพูดของทั้ง2คนเอาไว้

ถ้าเธอปฏิเสธเขาไปจริงจังตั้งแต่ก่อนหน้านี้ คงจะไม่คิดจริงจังขนาดนี้ ขณะที่เธอกำลังคิดอยู่นั้น ก็ยิ้มแล้วตอบกลับไป

"อืมเข้าใจแล้วล่ะ ฉันจะไปขอบคุณตรงๆเอง เพราะอย่างไงเรื่องสารภาพรักกับเรื่องที่ถูกช่วยไว้มันก็คนละเรื่องอยู่แล้ว"

"ถ้างั้น ไปกันเถอะทาเคชิ รายกายเพลงจะเริ่มในอีก1ชั่วโมงแล้วนะ"

"เห้ อะ แล้วเจอกัน ยามาเสะซัง"

ด้วยคำพูดนั้น ทั้ง2คนเดินกลับไปทางเดิม

คิรินมองทั้ง2คนพร้อมกับถอนหายใจ

"เห้อ.. แล้วจะปฏิเสธลงมั้ยเนี่ย แบบนี้"

เหนือกว่าเรื่องที่ได้เซอิจิช่วยไว้ ก็คือได้รู้อะไรเกี่ยวกับเซอิจิที่ไม่รู้มาก่อน

เธอแปลกใจที่อารมณ์ของเธอเริ่มเปลี่ยนไป

แต่ว่า จะไม่ปฏิเสธแบบจริงจังก็ไม่ได้

เพราะว่าเธอมีเหตุผลที่คบกับเซอิจิไม่ได้อยู่

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***