EP.4

ปัง!!!!ปังๆๆๆๆ

เสียงคนถีบประตูบานเลื่อนข้างนอกดังมากฉันน้ำตาไหลพราก ตอนนั้นจำได้ว่าทำอะไรไม่ถูก ได้แต่ยืนร้องไห้เหมือนคนไม่มีสติ สติไม่อยู่กับตัว ร้องไห้อย่างเดียวคือสิ่งที่ฉันทำ ไอควบตกใจรีบสกิดนัทฉันรีบใส่กางเกง เสียงรอบข้างตอนนี้ดังมาก ฉันได้แต่ยืนนิ่งควบจับฉันเอาไว้ไม่ให้ฉันดิ้นไปไหน แล้วเอามือปิดปากของฉันเอาไว้

"อย่าตะโกนนะ ควบขอร้อง"

"ฮืออออ ทำไม...ทำไมควบต้องทำแบบนี้ เราเป็นเพื่อนกันไม่ใช่หรอ"

"ถ้ารี่เป็นเพื่อนควบ อย่าตะโกนนะ"

ตอนนั้นบอกเลยทำอะไรไม่ถูกจริงๆ ร้องไห้ฟูมฟาย สะอึก ถูกเอามือปิดปาก ควบลากฉันไปแอบหลังรถมอไซค์อีกคันกับนัทแล้วนอนราบกับพื้น แอบไม่ให้ใครเห็น

"ไอเหี้ยควบ มึงออกมา รี่เป็นอะไรหรือเปล่า สัสเอ๊ย"พี่โอมตะโกนดังมากทุกคนช่วยกันพยายามจะเปิดประตูบานเลื่อนให้ออก

"อีรี่!!!!! มึงอยู่ไหน"

"พีช!!!!!!"

พีชเดินวนรอบตามหาฉันตะโกนเรียกฉัน ฉันสะบัดตัวออกจากไอควบได้ ก็ตะโกนตอบพีช แล้วก็ร้องไห้ต่อ(อยากด่าตัวเองเหมือนกัน อีโง่- -)

"เห้ย พี่ดี้ พี่โด ตรงนี้มีหน้าต่าง" พีชตะโกนเรียกพวกรุ่นพี่ที่อยู่ในห้องและเพื่อนๆรุ่นพี่ในห้อง

"แม่งเป็นกระจก"พี่ดี้พูด

"สัสเอ้ย จะพูดทำไมวะ" ควบ

พีชดึงกระจกออก พีชเห็นฉันผ่านกระจกหน้าต่างแล้ว

"ไอควบ มึงปล่อยไอรี่นะเว้ย"

"ไอนัท มึงจะเปิดไม่เปิด ปล่อยน้องกู"พี่โอมโมโหสุดขีด

"มึงจะเปิดไม่เปิด" พี่ดี้ เริ่มโมโหมากกว่าเดิม

"กูบอกให้เปิด" พี่โด โมโห เริ่มถีบประตูรุนแรงขึ้นมากกว่าเดิม

นัดเริ่มกลัวยอมไปเปิดประตู ไอควบจับฉันไว้ตรงหน้า นั่งหลบอยู่ข้างหลังฉัน

ครืนนนนนนนนน~~

เสียงประตูบานเลื่อนเปิดออกผู้ชายนับสิบยืนอยู่ข้างหน้าร้าน และที่ยืนอยู่ตรงหน้า พี่โอม พี่ดี้ พี่โด และฉันรู้ตอนนั้นเอง กุ๊กเป็นคนไปเรียกพี่โอม

สิ่งแรกที่พี่โอมทำคือดึงฉันเข้าไปกอดส่วนพวกผู้ชายคนอื่นลากไอควบออกไปทางต้นไม้ข้างๆ

"ผมไม่เกี่ยวพี่ ผมไม่เกี่ยว"นัทบอกแล้วนั่งลงยกมือขึ้น

"มันทำอะไรเราไหม"พี่โอมถามอย่างใจร้อน

"ฮือออออ"( ร้องไห้ค่ะ \= \=.) ' ร้องไห้อย่างเดียวไม่มีพิกุนร่วงออกจากปากสักเม็ด

“กูถามมันทำอะไรมึงไหม!!!!" พี่โอมเริ่มโมโหแล้วหันไปมองทางไอควบซึ่งทุกคนตอนนี้อยู่ในอารมณ์ที่ทั้งโมโห และอยากกระทืบไอควบกันทั้งหมด

"มึงก็บอกพี่เขาไปดิมึงหยุดร้องไห้ก่อนดิ"พีชดึงฉันเข้าไปปลอบให้หยุดร้องไห้พี่โอมดึงฉันออกมาจากอ้อมกอดของพีช

"พี่ถาม มันทำเราไหม!"

ฉันร้องไห้ไม่หยุด พี่โอมมองหน้าฉันไม่หยุดเหมือนกัน

"กะ...กำละ..ลังจะทำ"

ไม่มีเสียงตอบรับจากพี่โอมและทุกคนเพราะทุกคนกรูเข้าไปกระทืบไอควบที่นั่งอยู่ใต้ต้นไม้ ฉันตกใจมาก ทำอะไรไม่ถูกไม่รู้จะเรียงลำดับอะไรก่อนอะไรหลัง อยู่ๆร่างกายก็เข้าไปห้ามพี่โอมและพวกรุ่นพี่

"อย่าทำมันๆ"

"พีชมาเอาไอรี่ไป !!!!"

ทุกคนยังไม่หยุดความโมโหต่างคนต่างเลือดร้อนและเลือดขึ้นหน้ากันหมด ไม่มีใครหยุดความคิดของพวกพี่เขาได้

"จะห้ามทำไม มันทำรี่"

"มันยังไม่ได้เอารี่ ฮือออพอเถอะพวกพี่" รี่ได้แต่ร้องไห้ ตอนนั้นเบลอไปหมด ทำไมถึงต้องไปห้ามทำไมถึงไม่ยอมปล่อยให้พวกรุ่นพี่กระทืบมันต่อ ก็ไม่เข้าใจไม่ได้มีความรู้สึกอะไรกับไอควบมันเลย แต่เพราะคงกลัว ตื่นตระหนกหรืออะไรก็แล้วแต่ แต่ไม่อยากให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้เลยด้วยซ้ำ

ฉันตื่นมาคนในห้องก็เริ่มน้อยลง บางคนออกไปข้างนอก บางคนไปกินข้าวเหลือกันแค่ไม่กี่คน

หลังจากที่อาบน้ำทำอะไรเสร็จแล้วก็นั่งเล่นกันอยู่ที่ห้องพี่โอม ไม่มีอะไรทำรอเวลาแต่จะไปทำงานที่ไม่อยากไป T^T

"พี่โอม พี่ดี้กับไอกุ๊กโดนพวกไอควบกระทืบ"

"เห้ย!!!!!"

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***