EP.3

"O_O" ตอนนั้นบอกเลยว่าอึ้ง ไม่รู้จะพูดยังไงได้แต่เงียบ

ไม่มีคำอะไรที่จะพูดออกมาจากปาก

"แล้วพ่อกูเป็นยังไงบ้าง"

"กูก็ไม่รู้ว่ะ แม่กูบอกแค่นั้นแต่คงแค่เฉี่ยวไม่เป็นอะไรมากหรอกมั้ง"

คืนนั้นฉันแทบข่มตานอนไม่หลับนี่ฉันกำลังทำอะไรลงไป

วันที่สามของชีวิตนรกแตก เห้อ รู้สึกเหนื่อยกับชีวิตจากเมื่อก่อนที่ฉันได้นอนห้องส่วนตัวเตียงนุ่มๆนอนกลิ้งได้ทั้งเตียงคนเดียวตุ๊กตาตัวโปรดที่นอนกอด เสียงบอกฝันดีของแม่และเสียงดุของพ่อ มันเหมือนฉันกำลังเดินอยู่ในความฝัน ฝันร้ายที่ฉันไม่อาจจะกำหนดเส้นทางได้เลย

ตอนนี้สิ่งที่คิดไม่ว่าจะเรื่องที่อยู่ เงินในการกินใช้ชีวิตประจำวัน และพ่อฉันจะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้มิวพูดจริงหรือโกหกเพื่อให้ฉันกลับบ้านฉันก็ไม่เข้าใจรู้เพียงว่าตอนนี้เป็นห่วงพ่อกับแม่ แต่ฉันไม่กล้าที่จะกลับบ้านฉันทำตัวเองขนาดนั้นแล้ว ฉันไม่มีหน้าที่จะกลับบ้านไปหาพ่อกับแม่หรอกฉันจะต้องดิ้นรนชีวิตของฉันต่อไปให้รอด

ตกเย็นฉัน พีช และมิวไปทำงานที่ร้านคาราโอเกะแห่งหนึ่ง ร้านนี้จะเป็นร้านกลางๆไม่เล็กมากและก็ไม่ใหญ่ มีเด็กดริ้งแค่7-8คนเองมั้ง รวมพวกฉันด้วยร้านจะต้องให้ลูกค้ามาถ้ามีเด็กประจำอยู่แล้วห้ามแย่งกัน ส่วนถ้าลูกค้าใหม่จะให้เลือกเด็กเข้าไปนั่งว่าจะเอาคนไหน ถ้าลูกค้าไม่เลือกถึงจะไปแย่งกันได้

วันแรกที่ฉันทำงานแทบไม่มีคนเลย นั่งเล่นกันอย่างเดียวเลิกงานฉันช่วยที่ร้านเก็บของพีชกับมิวกลับห้องกันก่อน

ฉันเก็บร้านเสร็จก็เดินกลับห้อง พีชนั่งเล่นอยู่หน้าห้อง กับรุ่นพี่อีกสามสี่คน(จำจำนวนไม่ค่อยแม่น)

"อ้าว ไม่เข้าห้องกันอ่ะ อีมิวอยู่ไหน" ฉันเดินไปถามพีชแต่ไม่รอคำตอบจะเปิดห้องเข้าไป

"เห้ย อย่าเข้า" พีชเดินมาลากฉันไปนั่งเล่นกับพวกพี่

"ไอมิวบ๊ะ ๆ โอะ บ๊ะๆ อยู่กับพวกพี่ๆเขา"

"ห๊ะ !!! มึงใช้คำว่าพวกอยู่นะ"

"เออ พวก"

ฉันได้ยินก็รีบจะไปห้าม ทำแบบนี้ได้ยังไง !! พีชดึงฉันไว้ ไม่ให้ฉันไปฉันมองพีชด้วยความสงสัย

"มันอยากเอง ไม่มีใครขืนใจมัน"

นั้นเหละฮะท่านผู้ชมการโดนข่มขืนกับยินยอมเอง มันคนละแบบ😑

"เออ งั้นกูออกไปซื้ออะไรกินก่อนนะ"

ฉันออกมาเซเว่นหน้าปากซอยยังไม่ทันที่จะได้เข้าก็เจอเพื่อนขับมอไซค์มาจอดหน้าเซเว่นก่อน มันชื่อ ควบ

"รี่ ไปนั่งเล่นที่ร้านเป็นเพื่อนหน่อยดิ " ควบชวนฉันไปนั่งเล่นที่ร้านซ่อมมอไซค์ที่ควบทำงานอยู่

ที่ฉันคิดตอนนั้นคือมิวก็ทำภารกิจอยู่พีชก็นั่งเล่น เลยไปนั่งเล่นที่ร้านกับควบดีกว่า ฉันกำลังจะซ้อนท้ายมอไซค์ของควบกุ๊กเพื่อนในห้องที่อยู่ในห้องพี่โอมขับมอไซผ่านมาพอดี

"รี่ มึงจะไปไหน"

"ไปนั่งเล่นที่ร้านไอควบ"ฉันตะโกนตอบ

"ไปป่าวมึง"

ควบรีบบิทมอไซค์ออกมา

"จะชวนมันทำไมวะ"

"ชวนมันไปด้วยไง นั่งเล่นกัน"

พอมาถึงหน้าร้าน ร้านมอไซค์ที่นี่จะเป็นร้านห้องสี่เหลี่ยมจัตุรัสเล็กๆกำแพง 4 ด้าน และด้านหน้าเป็นประตูปิดแบบบานเลื่อนลง ร้านอยู่ติดริมถนนฉันกำลังจะเข้าร้าน กุ๊กมาพอดี ในร้านเลยมี ฉัน ควบ กุ๊ก และรุ่นน้องของกุ๊กอีก 1คนนั่งเล่นกันได้สักพัก กุ๊กเริ่มเบื่อ

"รี่กลับยัง"

"อื้อ"

" มึงก็กลับคนเดียวดิ ให้ไอรี่อยู่" ไม่รู้ว่ากุ๊กทำไมทำน่าแบบเหมือนคิดอะไรสักอย่างก็รีบขับมอไซค์ออกไป

แล้วก็เป็นแบบที่ฉันคิด😠!! ไอควบจับฉันขึงบนรถมอเตอร์ไซค์

"เห้ย ปิดประตู!!!!!"

ไอควบกดฉันลงที่เบาะมอไซค์คันหนึ่งที่ตั้งอยู่กลางร้านรุ่นน้องของควบ(ขอใช้ชื่อว่า นัท)ไอควบให้นัทไปปิดประตูบานเลื่อนลงทำให้ข้างนอกไม่สามารถเห็นด้านในได้แต่ฉันก็ไม่สามารถร้องขอความช่วยเหลือได้ ฉันร้องไห้ น้ำตาไหลไม่หยุด กลัวมากๆหันไปมองขอความช่วยเหลือกับนัท อย่าทำกันแบบนี้เลย แต่สิ่งที่ได้และสิ่งที่เห็นคือนัทใส่หูฟังและไม่สนใจว่าไอควบจะทำอะไรกับฉัน ฉันได้แต่ร้องไห้ ไอควบเอามือออกจากปากฉันเพื่อไปรวบมือทั้งสองข้างที่ฉันทุบตีเขาอยู่ ไอควบจูบฉัน

O_O ตอนนั้นฉันพยายามปิดปากตัวเอง จะตะโกนร้องก็ไม่ได้จะทำอะไรนอกจากนี้ก็ไม่ได้ เสียงรอบข้างมีแต่เสียงรถที่ขับผ่านช่วงเวลาตีสองตีสามแทบจะไม่มีผู้คนอยู่บนถนนหรือแถบนี้เลยเป็นร้านมอไซค์ตั้งโดดๆอยู่ติดถนนพอปิดประตูก็จะไม่เป็นที่สนใจสำหรับคนแถวนั้นแล้วควบใช้มืออีกข้างถอดกางเกงของฉันออกฉันพยายามดิ้นออกจากตัวไอควบ พยายามจะดันตัวเองให้รถมอไซค์ที่ตั้งอยู่ล้มลงแต่มอไซค์กลับไม่ล้ม !!! ควบกำลังจะถอดกางเกง !!!

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***