วันดีๆเช่นเคย

เรามาแต่งกันต่อนะค่ะ บอกเลยค่ะว่าแม่ของฉันขี้บ่นมาก ชังเถอะเรามาแต่งต่อน้อ นิดเดียวก็ยังดี ระหว่างรอรถโรงเรียน

เศร้า

"แม่ค่ะหยุดทะเลาะกันได้ไหมค่ะ :'(" เสยเออล์พูดขึ้น

"พ่อกับแม่ต้องรักกันสิค่ะไม่ใช่ทะเลาะกันคืนดีกันนะค่ะ :'(" ปานเออล์พูดขึ้น แล้วน้ำตาทั้งสองพี่น้องได้ค่อยๆเริ่มไหล่ออกมาจากตาอันไลเดียนสาของทั้งสองมันทำให้ทั้งสองร้องไห้กับเรื่องแบบนี้ ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ไม่มีวันสิ้นสุดในการกระทำของคนรอบครัวเขา

"ไม่ร้องนะค่ะ ดูสิแม่ไม่ได้มะเลาะกับพ่อแล้วนะ ไม่ร้องนะค่ะคนดีของแม่"

"ค่ะ" แล้วทั้งสามคนแม่ลูกก็ได้กอดกัน

"ไปร้องไห้ไกลๆไป"

"เราไปกินข้าวกันดีกว่านะ"

"ค่ะ/ครับ" ตอบพร้อมกัน "เจ้าตัวเล็กมาตั้งแต่เมื่อไรเนี่ย :)" " (^^) "

"เราไปกินข้าวกัน แล้วป่างเออร์ไปไหนเนี่ย"

"ไปเล่นบ้านโม่โม่ค่ะ"

แล้วทั้งสี่แม่ลูกก็เดินไปกินข้าว

ผ่านไป 3 ปี

"สวัสดีดีค่ะพี่เสียวเสี๋ยว"

"เดินไปดีๆละ อย่าหรงกับเพื่อนอีก"

"ค่ะ" ตอนนี้หนูก็อายุ 9 ปีแล้วหนู หนู พี่สาวอีกสองคนได้มาอยู่ที่หอ หนูอยู่หอ xxxxx ส่วนพี่อีกสองคนอยู่คนละหอและคนละที่กับหนู หนูมาอยู่หอนี้ตั้งแต่อายุ 7 ปี ผ่สนมาแบ้วสามแีที่หนูอยู่เพราะมันเลยวันเกิดหนูแล้ว

"ป่างเออล์!!!!" "ตะโกนทำไหม!!"

"เรียกนานแล้วไม่ยอมตอบนิ"

"แล้วมีไร" คนที่เรียกหนูชื่อ เหมยเป็นเพื่อนหนูตั้งแต่ที่เข้ามาใหม่ๆ "ถึงแล้ว เธอจะเดินเลยโรงเรียนแล้ว" "ออ ขอบคุณ"

ผู้เขียน

แค่นี้ก่อนนะ แล้วอย่าลืมมาติดตามกันละไปก่อนนะบายค่ะ

(人 •͈ᴗ•͈)

"รถจะออกแล้วนะ ขึ้นรถได้แล้ว"

"เออไปแล้วเนี่ย" วิ่งไปขึ้นรถ

"ทำอะไรอยู่" "แต่งนิยายอยู่" เราทั่งสองก็พูดกันจนมาถึงโรงเรียน ในกลุ่มเพื่อนเรามีทั้งหมด 9 คน รุ่นน้อง 3 คน นอกนั้นรุ่นเดียวกัน ตอนนี้เราก็ขึ้นมาอยู่ ม.3 แล้วเป็นพี่ใหญ่ของโรงเรียนค่ะ เป็นเรื่องที่ดีมาก โรงเรียนนี้มีถึง ม.3

"ลงมาได้แล้ว จะนั่งกลับไปบ้านอีกรอบไง"

"บ่นอีกละ บ่นอะไรนักหน่าเป็นเเม่กูไง"

"เออ กูเป็นแม่มึงพึงรู้เรอ"

......ฝ่ากติดตามนะ👋......

...แล้วเจอกันในตอนหน้านะ...

✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

วันดีๆ