บทที่ 1

บทที่ 1

ฉันต้องรีบทำเอกสารของบประมาณที่เราจะไปแก้ไขเกาะทางใต้ที่ทางบริษัทไปประมูลมาได้ เพราะว่าตอนนี้เวลาได้บีบรัดเข้ามาแล้ว อีกอย่างเจ้านายก็เร่งให้ฉันทำให้เร็วที่สุด

แนะนำตัวอย่างเป็นทางการเลยแล้วกัน ฉันน่ะชื่อ แคลร์ มานิตา แวดสว่างกลู อายุยี่สิบห้าปีเต็ม ทำงานเป็นเลขาของบริษัทซีทราวน์ จำกัด เป็นบริษัทเกี่ยวกับทางทะเลทั้งหมด

และฉันก็เป็นเลขาที่มีความสัมพันธ์ที่เรียกว่า วันไนท์สแตนกับเจ้านายตัวเอง

ช่างมันเถอะ ฉันควรลืมเรื่องนั้น

ส่วนในเรื่องของเอกสารนั้นฉันทำเกือบจะเสร็จหมดแล้วเหลือแค่เพียงขอลายเซ็นต์ของเจ้านาย คริสเตียน ดอนร์

ฉันต่อสายโทรศัพท์ไปยังห้องของผู้เป็นเจ้านายเพื่อถามความสะดวก ไม่นานนักปลายสายก็รับโทรศัพท์แต่มีเพียงเสียงเงียบ นั่นก็เพราะต้องการให้ฉันพูดก่อนสินะ

" แคลร์นะคะ... "

" เข้ามา " ฉันยังพูดไม่ทันจบปลายสายก็พูดแทรกประโยคดังกล่าวขึ้นมา

เอกสารสามถึงสี่ฉบับอยู่ในมือของฉันเป็นที่เรียบร้อย หลังจากวางสายฉันก็รีบเข้าไปภายในห้องทันที

ร่างสูงของเจ้านายยืนรอฉันอยู่ที่หลังประตู ฉันแอบสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อเห็นอย่างนั้น ฉันสูงแค่เพียงกลางอกของเขาเท่านั้น เขาจึงไม่เห็นสีหน้าของฉันตอนนี้ และเช่นกันฉันก็ไม่เห็นใบหน้าของเขา

" บอสคะ คือว่าแคลร์เอาเอกสารมาให้เซนต์น่ะค่ะ "

เขาหยิบเอกสารทั้งหมดออกไปจากมือชงฉันโดยที่ไม่พูดอะไร ร่างสูงหย่อนตัวนั่งที่เก้าอี้ของผู้บริหารอย่างสง่า ปลายปากกาบรรจงเซนต์ลงบนกระดาษอย่างตั้งใจ

ฉันจดจ้องการกระทำนั้นอยู่นาน นาน... เท่าไหร่ไม่รู้ พอรู้ตัวอีกทีก็มีเสียงดีดนิ้วของคนตรงหน้าดังขึ้น

ปิ้ง!

ฉันสะดุ้งและกลับเข้าสู่โหมดจริงจัง

" เธอจะห้ามใจตัวเองได้ยังไง แค่นี้เธอยังเผลอใจไปกับฉันเลย " โอ๊ะ! ไปเอาความหลงตัวเองแบบนี้มาจากไหนนะ

" เดี๋ยวนะคะ แคลร์ว่าบอสต้องเข้าใจอะไรแคลร์ผิดไป " ฉันหลอกตามองบน " แคลร์กำลังคิดเรื่องงาน ไม่มีเวลาคิดอะไรแบบที่บอสคิด "

เขายกยิ้ม ฉันน่ะช่างเกลียดรอยยิ้มแบบนี้จริงๆ ไม่ใช่แค่เขานะ แต่เป็นกับผู้ชายทุกคนบนโลกใบนี้ ฉันไม่มีความจำเป็นที่ต้องเจาะจงเกลียดเขาสักนิด

จริงไหม!

" เหรอ "

ถามจริง เขาคิดว่าฉันเป็นผู้หญิงที่ติดเซกส์ขอฃเขาอย่างนั้นเหรอ ไม่เลย ฉันลืมไปแล้วด้วยซ้ำว่ามันรู้สึกยังไง อีกอย่างเราต่างคนก็ต่างเมาจะไปจำรายละเอียดอะไรได้มากขนาดนั้น

เขาเองนั่นแหละที่ควรลืม และไม่ควรพูดถึงมันอีก

" แคลร์ต้องรีบไปสรุปรายงานต่อค่ะ " ฉันว่าแค่นั้นแล้วออกมาจากห้องของเขา ไม่รู้ว่าหลังจากที่ฉันออกมาแล้วเขาจะพูดอะไรลับหลังหรือเปล่า แต่ช่างเถอะ คงจะเป็นคำพูดของคนขี้เพ้อแบบเขาอยู่แล้ว

" ฮาย เลขาแคลร์คนสวย รู้สึกยังไงบ้างจ๊ะที่จะได้ไปเกาะกับบอส~ " ฮันนี่ทำเสียงสยิวกิ้ว ส่วนฉันก็มองบนรัวๆ

" ก็ไม่ยังไง มันหน้าที่เลขา ถ้าเธออยากไปก็ไปบอกบอสให้ไล่ฉันออกแล้วเธอก็มาเป็นแทนสิยะ " ฉันพูดแทรกขำ เพื่อไม่ให้มันดูเป็นการประชด

แต่การที่ฉันพูดแบบนี้มันก็น่าเสี่ยงมากเลยล่ะ เพราะผู้หญิงล้านเปอร์เซ็นต์ของบริษัทก็อยากจะกินเจ้านายตัวเองทั้งนั้น

" บ้าเหรอ ทำแบบนั้นจะคุ้มอะไร " ฮันนี่วางใบงบประมาณอีกส่วนหนึ่งลงให้กับฉัน แต่ที่จะได้สรุปผลพร้อมกัน

" ฮันนี่ ถ้าเธออยากกินบอส เย็นวันศุกร์เธอก็ลองไปผับเอ็กซ์บาร์สิ ได้กินสมใจแน่ "

ฉันแนะนำเพราะคิดว่ามันก็ไม่ได้เสียหายอะไร ยังไงเจ้านายคนเก่งคนดีก็ไม่ได้คิดอะไรเหมือนกันนี่นา การที่เขาจะหน้ามืดตามัวเอาลูกน้องอีกสักคน คงไม่ใช่เรื่องแปลก แค่บอกให้ฮันนี่ปิดปาก เธอก็ไม่หลุดคำพูดออกมาหรอก ฉันรู้....

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***