เกิดใหม่ในห้องเรียนลอบสังหาร [Assassination Classroom]
ตอนที่1 จุดจบและจุดเริ่มต้น
ในเรื่องนี้ตัวแอดจะเปลี่ยนคำลงทายจาก "คะ/ค่ะ" เป็น "ครับ" แทนนะ
สัญลักษณ์นะครับ
//การกระทำ
(..?..) คิดในใจ
(?)ยังไม่ระบุว่าคิดอะไรหรือใคร
+ เหมือนกัน
___________________________________
ริวจิ(ชาติก่อน)
สวัสดีครับ~ผมริวจิเอง
ริวจิ(ชาติก่อน)
ตอนนี้ผมกำลังนั้งดูอนิเมะเรื่อง...
ริวจิ(ชาติก่อน)
"Assassination classroom" นั้นเอง~//ยิ้มอย่างมีความสุข
ริวจิ(ชาติก่อน)
ผมนะติ่งเรื่องนี้สุดๆเลยละ
ริวจิ(ชาติก่อน)
ตอนที่โคโระเซนเซย์ตายนะ
ริวจิ(ชาติก่อน)
ผมนะโครตเสียใจเลยละ! //ร้องไห้นิดๆ
ริวจิ(ชาติก่อน)
ถ้าเป็นไปได้นะผมจะเข้าไปอยู่ในนั้นแล้วช่วยโคโระเซนเซย์
ริวจิ(ชาติก่อน)
แต่อาจารย์คาราสึมะโคโระเซนเซย์คารุมะและกาคุชูเนี้ยเท่จังน่า~
ริวจิ(ชาติก่อน)
อยากเข้าไปอยู่ในเรื่องจัง//คิดไปเรือยเปือย
ริวจิ(ชาติก่อน)
ผมไปนอนก่อนนะครับ~
ริวจิ(ชาติก่อน)
//เดินขึ้นห้อง+นอน
____________________________________
__________________________________
ยังไม่เปิดเผย
นี้ๆตื่นได้แล้วนะ
ยังไม่เปิดเผย
//จิ้มแก้มริวจิ
ริวจิ(ชาติก่อน)
งืม~อย่าจิ้มสิ//ตื่น+งัวเงีย
ริวจิ(ชาติก่อน)
คุณเป็นใคร//ตกใจ+สับสน
ริวจิ(ชาติก่อน)
ผมอยู่ที่ไหนทำไมผมถึงมาอยู่ที่นี้//+
มิยะ(พระเจ้าสูงสุด)
เอาที่ละคำถามนะ
มิยะ(พระเจ้าสูงสุด)
1.ชั้นเป็นพระเจ้านะชื่อมิยะ
มิยะ(พระเจ้าสูงสุด)
2.นี้คือมิติว่างเปล่าของข้านะ
มิยะ(พระเจ้าสูงสุด)
และ3.ชั้นทำนายตายนะ
มิยะ(พระเจ้าสูงสุด)
ขอโทษนะ!
ริวจิ(ชาติก่อน)
ผมตายแล้วงั้นเหรอ//สีหน้าปกติ
มิยะ(พระเจ้าสูงสุด)
เอ๊ะ!? นายไม่โกรธเหรอ?
ริวจิ(ชาติก่อน)
ไม่หรอกครับ (โชคดีที่ดูห้องเรียนล้อบสังหารจบแล้ว)
ริวจิ(ชาติก่อน)
(แต่.. คุณเป็นพระเจ้าคงอ่านใจผมอยู่แน่เลย) //มองมิยะ
มิยะ(พระเจ้าสูงสุด)
ใช้แล้วละ
มิยะ(พระเจ้าสูงสุด)
นายติดอนิเมะห้องเรียนล้อบสังหารสินะ
ริวจิ(ชาติก่อน)
ใช้ครับ! //ตาเป็นประกาย
มิยะ(พระเจ้าสูงสุด)
งั้นข้าจะให้นายไปอนิเมะที่นายชอบเอาไหม
ริวจิ(ชาติก่อน)
ได้เหรอครับ! //ตื่นเต้น
ริวจิ(ชาติก่อน)
แต่ยังไงก็ต้องมีภา-
มิยะ(พระเจ้าสูงสุด)
ไม่มีหรอกนะ
มิยะ(พระเจ้าสูงสุด)
ข้าอยากให้เจ้าไปที่นั้นนะ
มิยะ(พระเจ้าสูงสุด)
ไม่มีภารกิจหรอกนะ
ริวจิ(ชาติก่อน)
จริงเหรอ!!
มิยะ(พระเจ้าสูงสุด)
//พยักหน้า
มิยะ(พระเจ้าสูงสุด)
งั้นเหลือแค่พรสินะ
มิยะ(พระเจ้าสูงสุด)
กี่ข้อก็จัดมา//ยิ้ม
ริวจิ(ชาติก่อน)
1.ผมขอความสามารถที่ผมมีมาให้หมดเลยนะครับ
มิยะ(พระเจ้าสูงสุด)
(แค่ความสามารถของนายก็เก็บคะแนนในเรื่องเรียบแล้วละ)
ริวจิ(ชาติก่อน)
2.ขอให้ผมมีนิสัยเงียบๆนะครับ
มิยะ(พระเจ้าสูงสุด)
ได้สิ
ริวจิ(ชาติก่อน)
3.ขอให้ผมรวยที่สุดในโลกนะครับ
มิยะ(พระเจ้าสูงสุด)
แค่นี้นายก็เทพในเรื่องแล้วนะ
ริวจิ(ชาติก่อน)
อ้ะ! จริงสิ
ริวจิ(ชาติก่อน)
อีกข้อนะครับ
มิยะ(พระเจ้าสูงสุด)
ว่ามา
ริวจิ(ชาติก่อน)
ผมขอให้ผมสามารถเสกอะไรก็ได้และวาปไปไหนก็ได้ครับ
มิยะ(พระเจ้าสูงสุด)
อืม...
มิยะ(พระเจ้าสูงสุด)
ได้สิ
ริวจิ(ชาติก่อน)
ขอบคุณครับ//ก้มหัว
มิยะ(พระเจ้าสูงสุด)
ไม่เป็นไรๆ
มิยะ(พระเจ้าสูงสุด)
งั้นหน้าตาของเจ้าข้าจะทำให้นะ
ริวจิ(ชาติก่อน)
ครับ! //ยิ้มสดใส
ริวจิ(ชาติก่อน)
แล้วไปเกิดยังไงครับ?
มิยะ(พระเจ้าสูงสุด)
อ้อเรื่องนั้นเหรอ!
มิยะ(พระเจ้าสูงสุด)
//ดีดนิ้ว
มิยะ(พระเจ้าสูงสุด)
บายจ้ะ//โบกมือ
ริวจิ(ชาติก่อน)
ครับ//ยิ้ม
ริวจิ(ชาติก่อน)
//ร่างสลาย
____________________________________
____________________________________
ตอนที่2
____________________________
มิยะ(พระเจ้าสูงสุด)
อืม... ดูเหมือนไม่ได้ขอความสงจำสินะ
มิยะ(พระเจ้าสูงสุด)
งั้นเดียวให้ไปด้วยดีกว่า
มิยะ(พระเจ้าสูงสุด)
อ้ะ! ลืบบอกเลย
มิยะ(พระเจ้าสูงสุด)
เดียวส่งข้อความไปหาละกัน
____________________________
----------------------------------------------------------
¦ สวัสดีจ้ะ! ชั้นมิยะนะเดียวอีกสักพัก ¦
¦ ความสงจำจะมานะ อาจจะเจ็บหน่อย ¦
¦ ทนเอานะ ชั้นสร้างข้อมูลของนายไว้ ¦
¦ นะ มีอ่ะไรก็ คิดในใจนะเดียวชั้นจะคุย¦
¦ ทางจิตเอานะ.. แค่นี้แหละบาย ¦
¦ จากพระเจ้า(มิยะ) ¦
----------------------------------------------------------
โซ
อึก//ปวดหัว+มีความสงจำไหลเข้ามา
____________________________
โซ
(ดูเหมือนจะอยู่ห้องEสินะ)
โซ
(แค่ไม่ได้ไปสอบก็อยู่ห้องEแล้วเนี้ยนะ?)
โซ
(พรุ่งนี้ต้องไปโรงเรียนสินะ)
โซ
(ขอดูหน้าตาหน่อยละกัน) //เดินไปที่หน้ากระจก
โซ
(เดียวไปหาที่อยู่ดีกว่าไม่สิสร้างเลยแล้วกัน)
แต่ถ้ามองจากห้องEจะไม่เห็นนะครับ
โซ
(ไม่มีใครนะ) //มองซ้ายมองขวา
มิยะ(พระเจ้าสูงสุด)
[ว่าไง]
โซ
(ผมขอให้มีเวทสร้างสรรค์นะครับ)
มิยะ(พระเจ้าสูงสุด)
[จะสร้างบ้านสินะ]
มิยะ(พระเจ้าสูงสุด)
[ได้สิ]
___________________________________
โซ
(อืม... ใหญ่กว่าบ้านหลังเก่าอีก)
โซ
(เดียวไปอ่าบน้ำดีกว่า)
_______________________________
โซ
(เช้าแล้วเหรอนอนไปแค่3ชม.เอง)
โซ
//เดินไปอ่าบน้ำ+แต่งตัว
_________________________________
_________________________________
โซ
(วันนี้เอามอไซร์ไปละกัน)
____________________________________
__________________________________
ยังไม่เปิดเผย
นุรุฟุฟุ เด็กใหม่สินะครับ
______________________________
ตอนที่3
__________________________________
อาจารย์โคโระ
มาแต่เช้าเลยนะครับโซคุง
โซ
ครับ คุณเป็นอาจารย์สินะครับ...
อาจารย์โคโระ
เดียวรอไปพร้อมอาจารย์ดีไหม?
อาจารย์โคโระ
มานั้งก่อนสิ
________________________________
อาจารย์โคโระ
ได้เวลาแล้วนะ
อาจารย์โคโระ
//เดินไปที่ห้อง
อาจารย์โคโระ
เอาละครับ นักเรียนที่น่ารักของผม
อาจารย์โคโระ
วันเรามีเด็กใหม่มาช่วยลอบฆ่าอาจารย์ด้วยนะครับ
อาจารย์โคโระ
ออกมาเลยครับ
โซ
ยินดีที่ได้รู้จักนะ//มองหาคารุมะ
โซ
(เราอยู่ในตอนที่1งั้นสินะ)
อาจารย์โคโระ
โซคถงไปนั้งหลังห้องนะครับ//ใช้หนวดชี้ไปตรงโต๊ะที่ว่าง
โซ
//เดินไปนั้งตามที่อาจารย์โคโระบอก
อาจารย์โคโระ
มาเริ่มชั่วโมงโฮมรูมกันเลยนะครับ//หยิบสมุดเซ็คชื่อ
อาจารย์โคโระ
คนที่เป็นเวรทำหน้าที่ด้วยนะครับ
ทุกคน
//ยิงปืนไปทางอาจารย์โคโระ
อาจารย์โคโระ
อรุณสวัสดิ์ครับทุกคน//หลบกระสุน
อาจารย์โคโระ
ยิงกันมานานพอสมควรแล้วขอเซ็คชื่อเลยนะครับ//+
อาจารย์โคโระ
ช่วยขานตอบดังๆด้วยนะครับ
หลังจากเรียกชื่อของทุกคนเสร็จ
อาจารย์โคโระ
!!? //หนวดขาด+ตกใจ
โซ
น่าจะเหนื่อยมั้ย//มองอาจารย์โคโระ
อาจารย์โคโระ
(ได้ไง!? เราความเร็วตั้ง20มัคเลยน่ะ)
อาจารย์โคโระ
(อันตรายแล้วสิ)
อาจารย์โคโระ
//เหงื่อตก
อาจารย์โคโระ
วันนี้ไม่มีใครมาสายเลยนะครับ
อาจารย์โคโระ
//หน้าเปรียนเป็นสีส้มมีวงกลมสีแดง
อาจารย์โคโระ
อาจารย์ดีใจสุดๆเลยครับ
นากามูละ
แต่นายทำได้ยังไงกันยะ!
โซ
คงเหนื่อยนะ//เก็บปืนพก
อิโซงาอิ
ขนาดทุกคนในชั้นกระหน่ำยิงยังไม่โดนเลยนะ
นางิสะ
(นักฆ่า)//มองปืนที่ถืออยู่
นางิสะ
(เป้าหมายของหวกเราคือ...)
นางิสะ
//มองอาจารย์โคโระ
อาจารย์โคโระ
เสียใจด้วยนะครับ แต่วันนี้ก็ยังมีคนยิงเข้าเป้านะครับ
อาจารย์โคโระ
กลยุทธ์ที่หวังพึ่งแต่จำนวน
อาจารย์โคโระ
เป็นกลยุทธ์ที่คิดขึ้นมาอย่างชุ่ยๆ
อาจารย์โคโระ
เท่านั้นแหละครับ
อาจารย์โคโระ
การขยับนิ้ว...
อาจารย์โคโระ
ที่แต่ละคนทำนะมันง่อยเกินไปครับ
โซ
จะต้องรูจักการพลิกแพลงให้มากกว่านี้...
อาจารย์โคโระ
ไม่อย่่างนั้น...
อาจารย์โคโระ
พวกเธอก็ไม่มีทาง-
โซ
ฆ่าอาจารย์ที่มีความเร็ว20มัคได้หรอก
อาจารย์โคโระ
เดียวเถอะโซคุงอย่าพูดแทรกอาจารย์สิครับ!
โซ
กระสุนสีชมพูนี้มัน... //มองกระสุน
นางิสะ
แต่หนวดของอาจารย์ที่ขาดไปแล้วทำไม่ถึงงอกออก
อาจารย์โคโระ
อ้อ... เซลล์มันฟื้นตัวขึ้นมานะครับ
อาจารย์โคโระ
แต่ถ้าเข้าตาพวกเธอแล้วก็เอาเรื่องอยู่เหมือนกัน
โซ
ผมขอนะ//เดินไปหยิบตัดหนวดเป็นชิ้นเล็กๆ
อาจารย์โคโระ
จะเอาไปทำอะไรครับโซคุง
โซ
เอาไปทำยาฆ่าอาจารย์ไงครับ... //เดินไปนั้งที่
อาจารย์โคโระ
เอาละมาเก็บกวาด
กันเถอะครับ
อาจารย์โคโระ
จะได้เริ่มเรียนกัน
โรงเรียน.ต้นคุนุกิงาโอกะ ห้อง 3-E ห้องเรียนนังฆ่า...
วันนี้กริ่งเริ่มเรียนก็ดังขึ้นเช่นเคย
___________________________________
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
