เรื่องราวภายในครอบครัวของนามสกุล ดีดารัก ใครมองเข้ามาก็คิดว่าครอบครัวแสนสุข แต่ความเป็นจริงกลับไม่ใช่แบบนั้น คุณเมธา แม่เลี้ยงของ ข้าว เมธากับลูกชายของเธอที่ชื่อว่า แมส ได้เข้ามาอยู่บ้านนามสกุล ดีดารักได้7ปีจะ8ปีแล้ว ถ้าถามว่าสองคนแม่ลูกนี้มาได้ไงก็ต้องตอบว่า พ่อได้พบรักกับคุณเมธาแม่เลี้ยงของข้าว หลังจากที่แม่ของข้าวทิ้งข้าวไปมีผู้ชายคนใหม่ ทิ้งข้าวไปแบบไม่แยเเสเลย
แต่ก็นับว่าเป็นความโชคดีของข้าวที่คุณเมธาเป็นคนดี ถึงแม้ว่าลูกชายของเค้าจะชอบแกล้งเธอก็เถอะ แต่กับพ่อของเธอ ไม่เคยที่จะถูกกันเลยตั้งแต่เธอ อยู่ม.3 ยันปัจจุบันเธอเรียนจบแล้ว ก็ไม่ได้ทำอะไร เพราะที่บ้าน พ่อเปิดบริษัท 4-5บริษัท พ่อไม่เคยตามใจเธอ ในสิ่งที่เธออยากเป็นพ่อก็กลับมองว่ามันน่ารังเกียจ การเป็นทอมของเธอ เมื่ออยู่บ้าน ก็เหมือนกับเด็กสาวธรรมดาๆ เธอดูไม่เหมือนทอมอย่างที่ตัวเองเป็น เวลาออกไปข้างนอกถึงจะเรียกตัวเองว่าทอมได้เต็มปาก แต่กลับไอ้พี่แมสนี่พ่อโอ๋นักโอ๋หนา ลูกอย่างนั้นลูกอย่างงี้ ทำให้เวลาข้าวเห็นสองคนนี้อยู่ด้วยกันแล้วอดมองบน อดหมันไส้ไม่ไหว
ข้าว|พี่แมสเอามาเดี๋ยวนี้นะ ทำไมชอบมายุ่งด้วยเอามาา!!
แมส|หื้ออร่อยดีแท้ เฮอะๆ
หน้าหล่อๆของแมสนั้นกำลังเอาโดนัทที่ข้าวพึ่งซื้อมา
ใส่ปากอย่างเอร็ดอร่อย
ข้าว|ตะกระมากอะแย่ที่สุด
แมส|พี่เหลือให้ครึ่งชิ้นนะเอาป่าว
//เอาล่อหน้าล่อตา
นี่แน่ นี่แน ปึก ปึก ปึก! เสียงข้าวเข้าไปทุบหลังพี่ชายต่างแม่นิสัยแย่อย่างแรง โอ้ยนี่ เจ็ยนะ โอ้ยย สมควรแล้วไงเล่า
นี่!!!
พ่อ|เอะอะเสียงดัวอะไรกันชั้นจะทำงาน
ข้าว|ก็พี่เเมสมาแย่งขนมหนูหนิคะ
พ่อ|แบ่งหน่อยไม่ได้หรอ แกนี่ใจคับแคบจริงๆเลยนะ
แมส|ใช่พี่แค่ชิมเองนะ//ยื่นซองปล่าวให้ข้าวพร้อมกับกลั้นขำ
ข้าว|พี่กินได้ก็กินเองสิซองปล่าว พูดจบก็รีบเดินหนีสองพ่อลูกนี้ออกมา
พ่อ|ยัยเด็กบ้า
ช่วงค่ำ 19:23.
ในระหว่างนี้ทุกคนกำลังนั่งรับประทานอาหารอยู่เงียบๆจนกระทั่งพ่อเปิดประเด็นขึ้นมา
พ่อ|คืนนี้หลังจากทานอาหารเสร็จพ่อกับแม่เมธาต้องขึ้นเครื่องไปอเมริกานะไปประมาณอาทิตย์นึง สองคนอยู่กันได้ใช่มั้ยที่บ้าน
ข้าว|"อะไรกัน ทำไมไม่เอาไอ้พี่แมสไปด้วย
แมส|ได้ครับพ่อ
พ่อ|ดีมากลูก แกล่ะยัยข้าวมีปัญหาอะไรมั้ย
ข้าว|มีค่ะ ทำไมพ่อไม่เอาพี่แมสไปด้วยหละคะหนูอยู่คนเดียวได้ค่ะ
พ่อ|เอ้ายัยเด็กนี่ ชั้นไปทำงานนะไม่ได้ไปพักร้อน หัวคิดหนะมีมั้ย จะพูดอะไรก็คิดก่อนพูดบ้างนะ
ข้าว|ค่ะ"ชั้นไม่เข้าใจจริงๆเลยว่าทำไมพ่อถึงมองว่าชั้นพูดอะไรก็ผิด ทำอะไรก็ผิด ไม่เข้าใจจริงๆ
เมธา|ตาแมสก็ด้วย อย่าแกล้งน้องเข้าใจมั้ย
แมส|เข้าใจแล้วครับแม่"ยัยนี่ขี้ฟ้องจริงชอบฟ้องแม่ให้แม่มาด่าเราอยู่เรื่อยเลย
หลังจากที่ทานอาหารเสร็จแล้วพ่อกับแม่ก็เตรียมตัวออกเดินทางในทันที เมื่อข้าวรู้ว่าพ่อกับแม่น้า ออกไปแล้ว เธอก็รีบวิ่งขึ้นชั้นสองของบ้านแล้วเข้าห้องไป เนื่องจากไม่อยากอยู่ข้างนอกห้องเพราะไม่ชอบแมสนั่นเอง
ครืดด'ครืดดด มีสายโทรเข้าโทรศัพท์แมส พอกดรับก็เป็นไอ้เพื่อนสนิท นั่นเอง มันชวนเค้าไปดื่มเหล้าที่บ้านมัน แมสเองก็ชอบซะด้วยสิพวกเหล้าเบียร์ เขาจึงตอบตกลงแบบไม่ต้องคิดเลย
.
.
.
ภายในห้องของข้าวนั้นก็ได้มีภาพวาดหลากหลายแนวแปะเต็มผนัง งานอดิเรกของข้าวนั้นคือการวาดรูป เธอนำความสามารถของตัวเองมาใช้เพื่อหาเงิน ถึงแม้ที่บ้านจะมีเงินมากเพียงใดเธอก็ไม่ค่อยอยากรบกวนพ่อเธอซักเท่าไหร่ ดีเท่าไหร่แล้วที่พ่อเธอไม่ให้ทำงาน ให้อยู่บ้านกับคุณเมธาช่วยงานบ้านเล็กๆน้อยๆ ต่างจากแมสที่ใช้เงินพ่อแบบฟุ่มเฟือยใช้ชีวิตเสเพลไปวันๆ
.
แมส|เห้ยๆข้าวเป็นอะไร
//ตบแก้มเบาๆ
ข้าว|อืมมม~พี่แมสพี่ช่วยหนูหน่อยสิคะ..ไม่ไหว~
เสียงข้าวพูดปนกระซิบออกมาไม่ทันไรที่แมสจะถามเธอว่าจะให้ช่วยอะไร ริมฝีปากอันอวบอิ่มของข้าวก็มาประกบที่ริมฝีปากหนาของแมสเข้าอย่างจัง
อุ๊ปส์~ แมสนั้นรีบผลักน้องสาว
ออกอย่างเเรงด้วยความตกใจ
แมส|นี่ทำบ้าอะไรของเธอวะ!!อย่าบอกนะว่าเธอกินน้ำส้มในตู้เย็น
โอ้มายกอต กูว่าใช่แน่เลย ชิปหายแล้วล่ะสิทีนี้
ข้าว|ไม่ไหวแล้ว..พี่แมส
แมสไม่รู้จะทำยังไงจึงอุ้มน้องสาวไปที่ห้องของตนเพราะว่ามันไกล้กว่าเพื่อที่จะพาเธอไปล้างหน้าล้างตาให้ได้สติพอหลังจากที่พามาถึงแมสก็พาน้องสาวไปที่ห้องน้ำเปิดฝักบัวแล้วนำน้องสาวไปล้างหน้าเพื่อจะทำให้มีสติ
ข้าว|พี่แมสใจร้ายจัง ช่วยหนูที
แมส|ไม่ได้เราเป็นพี่น้องกันนะข้าว
ข้าว|ใจหนู..จะขาดเเล้วนะคะ~
แมส|ค่อยๆประกบริมฝีปากของตัวเองลงบนฝีปากอันอวบอิ่ม
ข้าว|อื้มม~//จูบตอบ
ทั้งคู่นัวเนียกันอย่างเร่าร้อนแมสนั้นได้ถอดเสื้อของข้าวออก'เผยให้เห็นเนินอกอวบใหญ่ที่อยู่ในเสื้อในสีขาว'ไม่รอช้าเขารีบปลดสายเสื้อในออกให้หญิงสาวพอได้เห็นแบบไม่มีอะไรปกปิดยิ่งมองยิ่งรุ่มหลงในหความสวยของ'เนินอกอวบใหญ่ที่ขอบจุกนมนั้น เป็นสีชมพูระเรื่อ แมสนั้นได้ค่อยๆก้มลงไปดูดอย่างชอบชอนพราง ขบเม้มที่หัวจุกสีชมพูเบาๆ ทำเอาหญิงสาวตัวสั่นเทิ้ม ไปด้วยความเสียวซ่าน ตอนนี้ทั้งคู่เปลือยเปล่าแมสนั้นได้อุ้มข้าวไปที่ห้องนอนก่อน'จะเอาเธอวางลงบนเตียงอย่างเบามือ ทั้งคู่ประกบจูบกันอีกครั้งอย่าง เร่าร้อน'แมสได้ก้มลงไปดูด'จุกนมสีชมพูก่อนจะค่อยๆจับข้าวถ่างขาออกเป็นรูปตัวM ข้าวนั้นก็มีเกร็งๆ นิดนึงแมสได้จับแก่นกายจ่อไปที่กรีบสีชมพูของช่องรัก ก่อนจะค่อยๆกดแก่นขายลงไปช้าๆเนื่องจากเอาเข้ายากมาก
ข้าว| อ่าส์ จ..เจ็บค่ะ
เมื่อผมก้มลงไปดูกรีบกุหลาบ'ของช่องรักก็พบว่ามีเลือดซิบออกมา ทำเอาผมตกใจเล็กน้อย
แมส| เธอบริสุทธิ์หรอ อ..เอ่อพี่จะค่อยๆนะคนดี
ข้าว| พี่ทำยังไงก็ได้ให้ไอ้ความต้องการ บ้าๆนิ..นี้มันหายไป
แมสก้มมาจูบข้าวทั้งคู่'จูบกันอย่างเร่าร้อนแมสนั้นติดใจ รสจูบนี้ซะเหลือเกินปากหวานของหญิงสาวยิ่งจูบยิ่งทำให้อารมณ์ความต้องการ'ของแมสมีมากขึ้น
ก่อนจะค่อยๆกดแข่นกายลงไปอีกทีคราวนี้กดเข้าไปพรวดเดียว ทำเอาข้าวเอวเด้งร้องครางออกมา
ข้าง| พ..พี่เเมส..เจ็บมากอ่าา
แมสไม่ได้ตอนอะไรออกมา เขาค่อยๆขยับเอวก่อนจะเพิ่มแรงกระแทกมากขึ้น
แมส|อ่าส์..รัด..ม..มากเลยน้องข้าว..ซี๊ดส์
ข้าว| อ๊ะ..อื้อ...จ..เจ็บ..อ๊ะๆ
เนินอกอวบใหญ่กระเพื่อมไปมา
ตามเเรงกระแทก เสียงครวญครางของทั้งคู่ดังแทรกกันไปมาด้วยความ เสน่ห์หา
แมส'กระแทกไม่นาน'เขาก็กระตุก ปล่อยน้ำรักพุ่งเข้าท้องข้าว ข้าวเองก็รู้สึก
ถึงของอุ่นๆที่พุ่งเข้ามาในท้อง
แมส| //ก้มลงจูบข้าว
ข้าว| จูบตอบ อื้มม
แมสเองก็ไม่คิดจะหยุดหย่อนเขาเริ่มขยับเอวกระแทกแก่นกายเข้าช่องรักอีกครั้ง เสียงครวญครางของ'ทั้งคู่ดังแทรกกันราวๆ3-4ชั่วโมง
.
.
.
ช่วงสายของวันที่สอง ที่พ่อกับแม่ไม่อยู่บ้าน ภายในห้องนอนแมส
มืดสหลัว แมสนั้นโอบกอดหญิงสาวข้างกายแนบเเน่น หญิงสาวข้างกายค่อยขยับตัว เธอค่อยๆ ลืมตาขึ้นมา ก่อนจะตกใจนิดนึงที่ถูก แมส กอดอยู่เธอค่อยๆ จับแขน แมส ออกจากตัวเธอ'ก่อนจะลุกขึ้นมานั่ง ข้าวจำเรื่องเมื่อวานได้หมดนั่นทำให้เธอไม่ได้โวยวายอะไร
แมส|ตื่นแล้วหรอคนดี
ข้าว|ค..ค่ะ
หลังจากที่ได้รับคำตอบจากหญิงสาว ก่อนจะค่อยๆ จับแขนเธอและดึงมาซบ'อกของเขา หญิงสาวขัดขืนเล็กน้อย ก่อนจะดิ้นออกมาจนหลุด
ข้าว|อย่าทำแบบนี้เลยค่ะพี่ แมส
แมส|แต่เมื่อคืนเรามีอะไรกัน..
ข้าว|มันก็ใช่ แต่มันคือความผิดพลาด พี่ควรลืม แล้วเราทั้งคู่ก็ทำเหมือนอะไรไม่มีอะไรเกิดขึ้นนะ
แมส|หึ!!คงจะไม่ได้
ข้าวเมื่อได้ยินคำตอบของเค้าก็ถึงกับ ตกใจ ผสมกับความอึ้ง ที่ได้ยินคนข้างกายพูดแบบนั้น
ข้าว|นะนี่..พี่บ้าไปแล้วหรอ มันยังแย่ไม่พอรึไง
แมส|ไม่ได้บ้า จะทำจริง
ข้าว|พี่แมส นี่พี่เสียสติไปแล้วหรอคะ
แมส| พี่ไม่ได้เป็นอะไรทั้งนั้น ถึงพี่จะไม่เอาไหน แต่พี่ก็มีความรับผิดชอบพอข้าว แล้วอย่ามาขัดขวางพี่นะ ยังไงพี่ก็จะรับผิดชอบในตัวข้าว
ข้าว| หึ๊..เพราะสงสารหรอคะ
แมส|เพราะรัก จบมั้ย
หลังจากที่ชายหนุ่มพูดจบ เขาก็ลุกออกจากเตียง เมื่อเห็นว่าหญิงสาวร่างเล็กนั่งไม่กระดิก เลยพูดบางอย่างเพื่อเรียกสติหญิงสาว
แมส|ลุกไม่ไหวหรอ อยากให้พี่ซ้ำรอบเช้าให้มั้ยล่ะ//ยกยิ้มอย่างมีเรศนัย
ข้าว|บ..บ้า..
แมส|เจ็บหรอ พี่อุ้มมั้ย
ด้วยความที่ข้าวเองก็เจ็บตรงช่องรักทำให้ทุกไม่ไหว เธอจึงปฏิเสธไม่ได้เลยค่อยๆ พยักหน้ารับเบาๆ ชายหนุ่มไม่รอช้าเข้าไปช้อนร่างเล็กขึ้นมา เขาอุ้มเธอในท่าเจ้าสาว ทั้งคู่สบตากันก่อนที่หญิงสาวจะรีบหลบหน้าชายหนุ่ม เขาค่อยๆปล่อยร่างเล็กให้ยืนทรงตัวได้
แมส|ให้พี่ช่วยอาบมั้ยครับ
ข้าว| ไอ้พี่แมสคนบ้าออกไปไกลๆนะ//หน้าเเดงกล่ำ
แมส|เรียกว่าพี่แมสสิคะ เรียกว่าไอ้พี่แมสมันไม่น่ารักเลยนะ//จับแก้มนุ่มนิ่มของหญิงสาว
ข้าว| ออกไปเลยนะหนูจะอาบน้ำ
ร้างเล็กรีบค่อยๆ เข้าห้องน้ำไปก่อนจะรีบปิดประตูห้องน้ำ
ข้าว| " คนบ้า คนบ้า บ้าที่สุด
หลังจากที่ครบ 1 อาทิตย์ พ่อกับแม่ก็ได้กลับมาที่บ้านในเย็นวันอาทิตย์ ข้าวนั้นเมื่อรู้ว่าพ่อ กับแม่เมธามา เธอเองก็อยากจะลงไปรับท่านทั้งสอง แต่เวลาอยู่ไกล้ แมส เธอทำตัวไม่ถูก เธอจึงไม่ได้ออกไปรับท่านทั้งคู่
พ่อ| เออนี่เดี๋ยวพรุ้งนี้เพื่อนพ่อจะมาทานข้าวที่บ้านเรานะ
แมส|ครับพ่อ
แมสพูดจบเขาก็บีบนวดให้พ่อตามไหล่กว้างใหญ่ของพ่อ อย่างช่ำชอง ทุกครั้งที่พ่อกลับมาจากที่บริษัท เขาก็มักจะมาบีบมานวดให้พ่อแบบนี้ทุกครั้ง
แม่เมธา| เอ้าแมสแล้วนี่น้องไปไหนล่ะตั้งแต่มาแม่ยังไม่เห็นน้องเลย
แมส|น้องน่าจะอยู่บนห้องครับ แม่มีอะไรรึป่าวครับ
แม่เมธา| ป่าวไม่มีอะไรหรอก เราหนะได้แกล้งน้องรึป่าวหื้ม
แม่เมธา เธอพูดออกมาก่อนจะหรี่ตามองลูกชายอย่างจับพิรุธ เพราะเวลาที่พ่อกับแม่ไม่อยู่บ้าน แมสชอบแกล้งข้าวอยู่ตลอดนั่นเอง
แมส| ครับแม่ใครจะไปแกล้งลูกสาวแม่ล่ะครับ "ลูกสาวแม่ออกจะน่ารักน่าฟัด
แม่เมธา|ถ้าน้องมาฟ้องระก็โดนดีแน่
หลังจากที่แม่พูดจบแมสก็ยิ้ม กรุ่มกริ่มออกมาอย่างทะลี่ทะเล้น ทำเอาคนเป็นแม่อยากจะลุกไปทุบหลังซักปาปนึง แต่ก็กลัวว่าสามีที่นั่งอยู่จะดุเอาเลยได้แต่มอง
เวลาตี 1 ร่างสูงใหญ่ของแมสเดินมาที่เตียงของข้าวก่อนจะขึ้นเตียงของเธอแมสนั่งมองหญิงสาวที่นอนหลับตาพริ้มแก้มนวลขาวๆ ของเธอขาวผ่องมองแล้วน่าหอมน่าฟัด
ฟอด~~~~
แมสนั้นได้ก้มลงไปหอมแก้มของข้าว ข้าวนั้นก็ถึงกับสดุ้งตื่น เธอรีบลุกขึ้นนั่งทันที
ข้าว|พี่..แมส พี่เข้ามาทำไมออกไปนะ
หญิงสาวร่างเล็กเธอพูดกึ่งกระซิบออกมาอย่างตกใจกับการที่แมสนั้นมาอยู่ในห้องของเธอในยามดึกดื่น
แมส|พี่ขอนอนด้วยนะ//ดึงข้าวเข้ามากอดหอม
ข้าว|อื้อ..อย่าค่ะ..
แมสนั้นได้กอดหอมกอดจูบเธออย่างหลงไหล ข้าวนั้นก็เอามือปัดป้อง
ข้าว| น..นี่หยุดนะถ้าไม่หยุด หนูไท่ให้นอนด้วยนะ
แมส|อื้อ..พี่ขอโทษครับ งั้นคืนนี้พี่ขอนอนกอดนะครับ
ข้าว|แต่กอดนะคะ
แมส|ได้สิครับ
หลังจากทำการตกลงกันเสร็จ ทั้งคู่ก็พากันนอนกอดกันกลม
.
.
.
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!