ณ อาณาจักรแห่งหนึ่ง

ที่แสนสงบและจู่ๆก็ได้มีหญิงสาวคนนึงได้เข้าในอาณาจักรนึงชาวบ้านต่างต้อนรับอย่างดีและเธอได้แนะนำตัวเธอมีนามว่าฮิบานะและชาวบ้านบอกกับฮิบานะว่าให้เธอไปแนะนำตัวและบอกว่าเธอพึ่งย้ายมาอยู่ที่นี่กับเจ้าหญิงที่เป็นผู้ปกครองอาณาจักรแห่งนี้และเมื่อเธอได้ไปแนะนำตัวกับเจ้าหญิงเจ้าหญิงก็ได้บอกว่าเธอมีนามว่าดามาและลูกสาวสองคนที่ชื่อว่าฮานาและนาราแต่ดูเหมือนฮานาจะไม่ชอบฮิบานะแต่กลับกันนารากลับต้อนรับฮิบานะอย่างดีและดามาก็ได้ให้ฮานาและนาราพาฮิบานะทัวร์ดูอาณาจักรแต่ละหว่างทัวร์ดูอาณาจักรนั้นนาราได้พาฮิบานะไปซื้อน้ำและของกินต่างๆแต่ฮานานั้นได้ปัดน้ำของฮิบานะตกและก็ได้หัวเราะเยาะฮิบานะแต่ฮิบานะบอกว่าไม่เป็นไรและฝืนยิ้มแต่นารานั้นแอบเสียใจที่ฮานาทำแบบนั้นแต่นารานั้นไม่ได้พูดอะไรและระหว่างที่ฮิบานะกำลังเดินไปซื้อไอติมอยู่นั้นฮานาก็ได้พูดกับนาราว่าทำไมถึงทำหน้าเสียใจตอนที่ฮานาแกล้งฮิบานะนาราก็เลยบอกว่าไม่มีอะไรและหว่างฮิบานะกำลังถือไอติมเดินมาอยู่นั้นฮานาได้ยื่นเท้าออกไปเลยทำให้ฮิบานะสดุดเท้าฮานาล้มและไอติมก็เลอะตัวฮิบานะและฮานาก็ได้หัวเราะเยาะแต่ฮิบานะก็ไม่ได้พูดอะไรและพอเริ่มเย็นฮานาก็ได้กลับบ้านนาราก็เลยบอกว่าฝากบอกท่านแม่ให้หน่อยว่าเธอขอไปเที่ยวเห็นว่าท่านแม่จัดงานฉลองให้ฮิบานะฮานาก็เลยบอกว่าท่านแม่ให้เราไปไหนมาไหนก็ได้ไม่ใช่รึไงแต่ต้องอยู่ในอาณาจักรและฮานาพูดจบก็เลยกลับไปหาท่านแม่นาราก็เลยพาฮิบานะไปหาของกินนาราได้เอาสตอเบอรี่โยเกิร์ตให้ฮิบานะพอทั้งสองหาของกินได้สักพักนาราได้ชวนฮิบานะไปดูดอกไม้ไฟและพอฮิบานะได้เห็นดอกไม้ไฟที่จุดยินดีต้อนรับเธอที่ได้เข้ามาอาศัยอยู่ที่อาณาจักรแห่งนี้พอเธอได้เห็นแล้วนั้นเธอได้ร้องไห้ออกมานาราได้ถามว่าฮิบานะว่าเธอร้องไห้ทำไมฮิบานะได้บอกว่าในอดีตเธอไม่เคยได้รับความอบอุ่นและความสนใจเลยนาราเลยปลอบใจฮิบานะและทั้งสองก็ได้นั่งดูดอกไม้ไฟอย่างมีความสุข

พอทั้งสองเที่ยวเล่นสนุกทั้งคืนแล้วนาราก็เลยหาที่พักให้ฮิบานะและนาราก็ได้กลับไปหาท่านแม่ฮิบานะก็ได้กล่าวลากับนาราพอฮิบานะได้เข้ามาในห้องพักของตัวเองแล้วฮิบานะก็ได้เปิดหนังสือแปลกประหลาดและเธอนั้นก็ได้ร่ายคาถาบางอย่างก่อนที่จะเข้านอนเธอนั้นได้ร่ายคาถาดูว่าฮานานั้นมีสัยยังไงเธอนั้นก็ได้รู้ว่าฮนานั้นมีนิสัย(ชอบดูถูกคนอื่น ชอบกลั่นแกล้งคนอื่น ชอบสั่งคนรับใช้)พอฮิบานะดูจบเธอก็ได้เข้านอนและเธอก็บอกกับตัวเองว่าสักวันนึงเธอต้องหาวิธีไปเจอเพื่อนของเธอให้ได้และก็หลับไปเลยพอเช้าวันถัดมาฮิบานะก็ได้ตื่นแต่เช้าทำกิจวัตรประจำวันพอเสร็จแล้วเธอก็ออกมาข้างนอกก็ได้เห็นชาวบ้านทำสวนพอชาวบ้านได้เห็นฮิบานะชานบ้านก็ได้ทักทายฮิบานะและช่วงนั้นเขากำลังแจกชุปอยู่พอดีชาวบ้านเลยบอกให้ฮิบานะไปเอาชุปซึ่งพอฮิบานะได้ชุปมาชุปมันก็น่ากินมากๆฮิบานะนั้นเลือกชุปที่มันมีเห็ดมา

และนารากับฮานาก็ได้มาหาฮิบานะนาราก็ได้ทักทายตามปกติแต่ฮานานั้นได้เอาชุปของฮิบานั้นลาดใส่มือฮิบานะแต่นารานั้นก็ได้รีบพาฮิบานะไปทำแผลซึ่งมือของฮิบานะนั้นก็ได้มีผ้าอะไรบางอย่างพันไว้อยู่แล้วแต่พอนารานั้นจะแกะผ้านั้นออกเพื่อทำแผลให้ฮิบานะแต่ฮิบานะบอกว่าผ้านี้กันน้ำร้อนได้และฮิบานะก็ได้ไปเอาชุปอันใหม่ทิ้งไว้ให้นาราสับสนพอฮิบานะกินชุปเสร็จก็ได้เห็นเด็กคนนึงป่วยหนักฮิบานะก็เลยบอกกับชาวบ้านว่าจะออกไปหาสมุนไพรนอกอาณาจักรชาวบ้านก็เลยบอกว่าขอให้โชคดีระวังตัวด้วยนะและหลังจากนั้นฮิบานะก็ได้ออกไปหาสมุนไพรนอกอาณาจักรซึ่งฮิบานะก็ได้พกหนังสือมาด้วยฮิบานะก็ได้เปิดดูหนังสือว่าสมุนไพรอันไหนที่สามารถรักษาการป่วยได้พอฮิบานะได้สมุนไพรแล้วฮิบานะก็ได้กลับไปที่อาณาจักรและเอาสมุนไพรนั้นไปทำยาและก็เอาไปรักษาเด็กที่กำลังป่วยพอฮิบานะได้เอายารักษาให้พ่อแม่ของเด็กแล้วฮิบานะบอกว่าถ้าใช้ยานี้แล้วไม่กี่วันจะหายป่วยและฮานาก็ได้เดินเข้ามาแล้วบอกทำไมไม่ปล่อยให้เด็กมันตายไปเลยล่ะและก็หัวเรอะเยอะฮิบานะก็เลยกล่าวลาครอบครัวนั้นและบอกว่าฮานาว่าเธอเกี่ยวอะไรด้วย>:(