เรื่องเส้นทางรักสุดขอบฟ้า
ตอน แค่บังเอิญจริงหรอ
____________________________
...ตึก ตึก ตึก...
...เสียงส้นสูงของใครบางคนดังขึ้นและได้เข้ามาเลี่ยๆดูเหมือนจะเป็นพนักงานของร้านเค้นแห่งนึงกำลังเสริฟอาหารอยู่...
...ตือดือ~...
...เสียงประตูร้านดังขึ้นเมื่อมีคนเข้ามาแต่ดูเหมือนว่ามีบางอย่างทำให้ทุกอย่างหยุดนิ่ง...
..."ยินดีต้อนรับค่ะคุณลูก-"...
...ไม่ทันที่พนักงานสาวจะพูดจบก็หยุดชะงักเมื่อเห็นชายคนนั้นยืนอยู่...
..."ขอโทษที่รบกวนนะครับผมอยากจะสั่งกาแฟแก้วนึง"...
...ชายคนนั้นกล่าวอย่างเย็นชามองมาที่พนักงานสาว...
..."คุณครับคุณโอเคมั้ย"...
ชายหนุ่มมองด้วยความเป็นห่วงสายตาคู่นั้นดูไม่เปลี่ยนไปเลยยังคงอ่อนโยนอย่างเคยแต่สิ่งที่เปลี่ยนไปคือเสียงและนิสัยดูคุ้นเคยจัง
..."ค..คะฉันปกติดีค่ะไม่ทราบว่าเมื่อตะกี้คุณลูกค้าสั่งอะไรนะคะ"...
...หญิงสาวพูดด้วยความร้อนลนเพราะสติหลุดไปชั่วขณะก่อนที่ชายหนุ่มจะบอกแล้วเดินกลับไปนั่งที่โต๊ะพนักงานสาวได้แต่คิดเรื่องของชายคนนั้นไปมาพรางทำกาแฟไปด้วยแต่คิดไม่ออกได้แค่คิดแต่ทำอะไรไม่ได้หลังจากทำเสร็จก็ได้เดินไปเสริฟที่โต๊ะ...
..."ของคุณลูกค้าได้แล้วค่ะรับประทานให้อร่อยนะคะ"...
...หญิงสาวจากไปด้วยรอยยิ้มแต่จิตใจกลับเศร้าหมอง...
..."เดี่ยวก่อนสิจะรีบไปไหน"...
...น้ำเสียงเย็นชาชวนหน้าขนลุกที่มาจากชายหนุ่มตรงหน้าของพนักงานสาว...
..."ค..คะ"...
...พนักงานสาวตื่นตะหนกรู้สึกกลัวอะไรบ้างอย่าง...
..."เธอชื่ออะไร"...
...ไม่คิดเลยว่าคำถามนี้จะเป็นคำถามที่อึดอัดที่สุดสำหรับคนแปลกหน้า...
..."ช..ชื่อไต้ฟ้าค่ะ"...
...พนักงานสาวตอบแบบตะกุกตะกัก...
..."ไต้ฟ้าเพราะดีนะฉันชื่อวาโย"...
จากน้ำเสียงเย็นชากลับกลายเป็นอ่อนโยนขึ้นมาทันที่ไม่รู้เพราะอะไรจากนั้นชายหนุ่มได้วางเงินแล้วเดินจากไป
..."คุณคะนี่มัน"...
..."ฉันให้หมื่นนึงเป็นทิปแล้วกันให้เธอคนเดียว"...
...ก่อนจะเดินจากไป...
...21:00...
...เวลาร้านปิด...
...ซ่า~ซ่าๆๆๆ...
อยู่ๆฝนก็ตกขึ้นมาไต้ฟ้าที่ไม่ได้เอาร่มมาจึงอาสัยรถย์แถวนั้น
...ตึบ...
...เสียงปิดประตูดังขึ้น...
..."ขอบคุณนะคะ"...
..."ไม่เป็นไรครับผมวานะครับ"...
..."อ๋อฉันไต้ฟ้านะคะ"...
...จากนั้นทั้งสองก็ได้นั่งรถกลับแต่ภายในรถกลับเงียบสนิทจนได้ยินแม้กระทั่งเสียงลมหายใจของกันและกัน...
..."คุณก็นะรับคนแปลกหน้ามาแบบนี้ไม่กลัวว่าจะรับฆาตกรมาหรอคะ"...
..."ทำไหมผมต้องกลัวในเมื่อโอกาสที่ในรถจะมีฆาตกรสองคนมันเป็นไปได้ยากมากเลยล่ะ:)"...
...".........!?"...
^^^ขอบคุณที่อ่านนะคะรักคนอ่านทุกคน🥀🌹^^^
^^^______________________________________^^^
เรื่องเส้นทางรักสุดขอบฟ้า
ตอน คนคุ้นเคย
____________________________
..."มันเป็นไปได้ยากมากที่จะมีฆาตกรสองคนอยู่ในรถคันเดียวกัน"...
..."......"...
..."555คุณเชื่อผมหรอผมโกหกคุณนะ"...
..."ตกใจหมดเล่นอะไรของนายกันว่าแต่ทำไมนายคุ้นๆจัง"...
...ไต้ฟ้ามองหน้าวาวาก่อนจะนึกย้อนไปว่าเหมือนใครแต่นึกไม่ออกเช่นเคยแต่ว่าสัญชาติตะยานในตัวไต้ฟ้าบอกว่าวาวานั้นคือเด็กคนนั้น...
...****************...
...ย้อนกลับไปเมื่อ3ปีก่อน...
..."พี่ครับพี่ครับพี่ชื่ออะไรหรอผมชอบพี่มากเลย"...
...ชายหนุ่มน่าตาน่ารักพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน...
..."หนูจ๊ะเราอ่ะชอบพี่หรอเรายังเด็กอยู่เลยนะพี่ให้เวลาเรา3ปีโตขึ้นไปคิดดูอีกที่นะเผื่เราเปลี่ยนใจ"...
ไต้ฟ้าได้พูดออกไปแต่ไม่เคยคิดอะไรเพราะตนก็ไม่ค่อยแน่ใจว่าเด็กคนนั้นชอบเธอจริงหรอ
...****************...
...ย้อนกลับมา...
...ได้แต่คิดไม่กล้าพูดบางทีนี่คงดีที่สุดแล้วในชีวิตนี้เค้าคงลืมไต้ฟ้าไปแล้ววาวาน่ะถึงจะยังเด็กแต่หารู้ไม่ว่าความรักนี้เป็นของจริงน่าสงสารจริงจริงแต่ทำอะไรไม่ได้หรอได้แต่คิดไว้เงียบๆอยู่คนเดียวแบบไม่ให้ใครรู้ทำไมกันนะโชคชะตาถึงเป็นแบบนี้ทำให้คนสองคนมาเจอกันแต่จำกันไม่ใด้เลยพระเจ้าช่างใจร้ายจริงจริง...
..."นี่ผมรู้ว่าผมหรอแต่อย่างมองนักสิผมเขินนะ"...
...วาวาพูดด้วยน้ำเสียงที่ดูเคอะเขินเพราะมีสาวมองหน้า...
..."....จริงจัง?"...
...****************...
...ตัด...
..."ขอบคุณนะคะที่มาส่ง"...
...คำพูดกล่าวขอบคุณนี้ถึงแม้สิ่งที่เค้าทำสำหรับคนอื่นจะไม่ได้มากมายแต่มารยาทคือสิ่งสำคัญที่สุดที่ทุกคนควรจะมีไม่มากก็น้อย...
..."ด้วยความยินดีครับ"...
...ถึงพูดไปแบบนี้แต่บางที่มันก็ไม่ได้มากมายอะไรแต่ในเมื่อขอบคุณมาแล้วก็ต้องตอบรับกลับด้วยจากนั้นหญิงสาวได้เดินเข้าบ้านไปโดยที่มีชายคนนึงมองตามหลังอยํ่สายตาของเค้าดูแปลกจนคาดเดาไม่ได้ว่าคิดอะไรอยู่น่าอึดอัดจริงๆ...
...****************...
..."กลับมาแล้วค่ะ"...
...ไต้ฟ้าเดินเข้ามาสีหน้าท่าทางดูมีความสุขมากจนผิดปกติ...
..."ไปไหนมาทำไมกลับช้าแบบนี้"...
...เสียงของชายหนุ่มทั้งสองกล่าวพร้องกันถึงแม้ใบหน้าจะมีลอยยิ้มแต่ว่ากลับมีน้ำเสียงที่เยือกเย็นหน้ากลัว...
..."พ..พี่พี่ยังอยู่หรอคะ"...
..."ถ้าไม่ใช่พี่แล้วจะเป็นใครตอบคำถามพี่ได้แล้ว"...
...น้ำเสียงเยือกเย็นนี้ทำเอาขนลุกขึ้นมาทันทีจนทำให้ร่างเล็กหนาวกันเลยที่เดียว...
..."พี่อ่ะเป็นพี่ฟ้านะไม่ใช่พ่อแม่ซักหน่อย"...
...ร่างเล็กพูดด้วยเสียงอ้อนและสำนึกผิดจนทำให้ร่างหนาสองคนถึงกับสำนึกผิดทันที...
..."ก็เพราะไม่ใช่แม่ไงเลยเป็นห่วง"...
...จากน้ำเสียงเยือกเย็นกลับเป็นอ่อนโยน...
... ตึก ตึก ตึก...
..."ทำอะไรกันไม่ชวนเลยนะ"...
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
