องค์ชายสองเพคะ!!
ตอนที่ 1
ไฉอิ๋งเจิน(สาวใช้อน.)
คุณหนูเจ้าคะ!//เขย่านาย
หนานหรงหรง(อน.)
อื้ออออิ๋งเจินอย่ากวนข้า
ไฉอิ๋งเจิน(สาวใช้อน.)
แต่ว่า!
หนานหรงหรง(อน.)
ข้าจะนอนหน่าาาา//ผลักอีกฝ่ายออก
ไฉอิ๋งเจิน(สาวใช้อน.)
//ล้มลง คุณหนู
ไฉอิ๋งเจิน(สาวใช้อน.)
ลืมแล้วรึเจ้าคะวันนี้องค์ชายสองเสด็จมาเยี่ยมจวน
หนานหรงหรง(อน.)
ช่างหัวองค์ชายสองสิ๊//นอนต่อ
ไฉอิ๋งเจิน(สาวใช้อน.)
เพคะ//เดินออกไป
ไฉอิ๋งเจิน(สาวใช้อน.)
ฮูหยินเพคะ
ลี่จินหวัง(แม่อน.)
หืม?//หันมา
ลี่จินหวัง(แม่อน.)
เอ้าแล้วหนานหรงหรงเล่าอยู่ที่ใด?
ไฉอิ๋งเจิน(สาวใช้อน.)
คุณหนูไม่ยอมตื่นเลยเพคะ
ลี่จินหวัง(แม่อน.)
หนานหรงหรงนี่มันอย่างไร!!//ขมวดคิ้ว
ไฉอิ๋งเจิน(สาวใช้อน.)
//ก้มหน้า
หนานกงกง(พ่ออน.)
//พยักหน้าให้ไฉอิ๋งเจิน ฮูหยินอย่ากริ้วเลยลูกยังเด็ก//เดินมากอดไหล่อีกฝ่าย
ลี่จินหวัง(แม่อน.)
ท่านพี่
หนานกงกง(พ่ออน.)
เอาหน่าข้าไปปลุกนางเอง
ลี่จินหวัง(แม่อน.)
เพคะ//คลายคิ้ว
หนานกงกง(พ่ออน.)
หนานหรงหรงพ่อเข้าไปนะลูก//ผลักประตูเข้าไป
หนานหรงหรง(อน.)
อื้อออ//กลับเป็นตาย
หนานกงกง(พ่ออน.)
หนานหรงหรง
หนานหรงหรง(อน.)
ท่านพ่อข้านะนอน
หนานกงกง(พ่ออน.)
หากลูกยังไม่ลุกพ่อจะไม่พาไปขี่ม้า
หนานหรงหรง(อน.)
//ดีดตัวขึ้น
หนานกงกง(พ่ออน.)
ไปอาบน้ำแตงตัวให้เรียบร้อย
หนานหรงหรง(อน.)
เพคะ!!//รีบวิ่งออกจากห้อง
หนานกงกง(พ่ออน.)
//ขำเอ็นดู
ลี่จินหวัง(แม่อน.)
ดูนั่น!วิ่งทำไมหนานหรงหรง!!//ขึ้นเสียง
ลี่จินหวัง(แม่อน.)
เสียมารยาทเสียจริงเด็กคนนี้
หนานหรงหรง(อน.)
อิ๋งเจิน!มาช่วยข้าอาบน้ำ
ไฉอิ๋งเจิน(สาวใช้อน.)
เจ้าค่ะคุณหนู//เดินไป
ลี่จินหวัง(แม่อน.)
//ส่ายหัวเล็กน้อย
หนานหรงหรง(อน.)
โอ้ยยยท่านพ่อ
ลี่จินหวัง(แม่อน.)
หนานหรงหรง!กิริยาดีๆหน่อยสิลูก
หนานหรงหรง(อน.)
//เบะปากเล็กน้อย
หนานหรงหรง(อน.)
เมื่อไหร่อ๋องนั่นจะมาเพคะชักช้า
หนานหรงหรง(อน.)
ลูกอยากไปขี่ม้าแล้ว//ทำท่าเบื่อๆ
หนานกงกง(พ่ออน.)
รอก่อนนะลูก
หนานหรงหรง(อน.)
ลูกรอไม่ไหวแล้วเพคะ
ลี่จินหวัง(แม่อน.)
หนานหรงหรง!!
หนานหรงหรง(อน.)
ท่านแม่//🥺
ลี่จินหวัง(แม่อน.)
แม่ไม่ใจอ่อนหรอกนะ//หันไปทางอื่น
หนานหรงหรง(อน.)
ลูกขอไปขี่ม้าแปปเดียวนะเพคะ//เดินมาอ้อน
ลี่จินหวัง(แม่อน.)
//หันหนี
หนานหรงหรง(อน.)
ท่านแม่~~//🥺
ลี่จินหวัง(แม่อน.)
เอ๊ะ!!หรงหรงอย่าเซ้าซี้แม่
หนานหรงหรง(อน.)
โหท่านพ่อเพคะ//🥺
หนานกงกง(พ่ออน.)
หรงหรงค่อยไปนะลูกรอองค์ชายสองมาก่อน
ตอนที่ 1\\{01}
ตัวประกอบ
ขันทีนำเสด็จ:องค์ชายสองมาแล้วววว🗣️📣
หนานกงกง(พ่ออน.)
//คุกเข่าลง
ลี่ไป๋เย่ว(องค์ชาย²)
//เดินเข้ามา
ลี่จินหวัง(แม่อน.)
หนานหรงหรงคุกเข่าลงลูก!!
หนานหรงหรง(อน.)
ชิ๊!!//คุกเข่าลง
ลี่ไป๋เย่ว(องค์ชาย²)
//มองไปทางหนานหรงหรง
ทุกคนที่แคว้นเฉินจิ้งต่างกลัวองค์ชายสองเพราะองค์ชายสุขุมไม่ค่อยพูด(ขี้เก๊ก)
ลี่ไป๋เย่ว(องค์ชาย²)
(นางผู้นั้นคือใครกันนะ)
ลี่ไป๋เย่ว(องค์ชาย²)
หนานกงกง!!
หนานกงกง(พ่ออน.)
//สะดุ้ง ขอรับองค์ชาย!!
ลี่ไป๋เย่ว(องค์ชาย²)
จวนหนานของเจ้าดูๆแล้วก็ทรุดโทรม//มองไปรอบๆ
ลี่ไป๋เย่ว(องค์ชาย²)
หากแม่นางผู้นั้น//ชี้หนานหรงหรง อยู่มันจะดูไม่สมกับโฉมของนาง//ยิ้มมุมปาก
ลี่ไป๋เย่ว(องค์ชาย²)
ให้นางมาอยู่วังกับข้าน่าจะเหมาะสมกว่า
ลี่จินหวัง(แม่อน.)
หนานหรงหรง!!!
ลี่ไป๋เย่ว(องค์ชาย²)
หนานหรงหรง..?
ลี่ไป๋เย่ว(องค์ชาย²)
นามเพราะเสียจริง
หนานกงกง(พ่ออน.)
องค์ชายหมายความว่าอย่างไรขอรับ?
อี่กวางหนาน(องครักษ์พอ.)
เจ้ายังไม่รู้อีก
อี่กวางหนาน(องครักษ์พอ.)
โง่เสียจริง//มองบน
หนานหรงหรง(อน.)
เจ้า!!ดูถูกพ่อข้าเกินไปแล้ว!!//ลุกขึ้น+ชี้หน้าอี่กวางหนาน
ลี่จินหวัง(แม่อน.)
หนานหรงหรง!นั่งลงลูก
ลี่ไป๋เย่ว(องค์ชาย²)
อี่กวางหนาน!!//ถีบข้อพับขา
อี่กวางหนาน(องครักษ์พอ.)
โอ้ย!!//ล้มลง
ลี่ไป๋เย่ว(องค์ชาย²)
ขอโทษแม่นางหนานเดี๋ยวนี้!!
อี่กวางหนาน(องครักษ์พอ.)
องค์ชาย!!?
ลี่ไป๋เย่ว(องค์ชาย²)
ข้าสั่งว่าอย่างไร
อี่กวางหนาน(องครักษ์พอ.)
ขอรับ แม่นางหนานข้าขอโทษ
หนานกงกง(พ่ออน.)
หนานหรงหรง
หนานกงกง(พ่ออน.)
ทำไมทำเช่นนี้
หนานหรงหรง(อน.)
เขาดูถูกท่านนะท่านพ่อ
หนานกงกง(พ่ออน.)
เข้าไปในจวนเดี๋ยวนี้เลย!!!
หนานหรงหรง(อน.)
ข้าก็ไม่ได้อยากอยู่หรอกเพคะ//รีบเดินไป
ลี่ไป๋เย่ว(องค์ชาย²)
เอ้า....แม่นางหนาน!!!//ตะโกนตามหลัง
ลี่จินหวัง(แม่อน.)
องค์ชายสองอย่าคิดโทษหนานหรงหรงนางเลยนะเพคะ
ลี่จินหวัง(แม่อน.)
บุตรตรีข้าผู้นี้ไม่มีกิริยามารยาทข้าจะสั่งสอนนางเอง//ก้มหัวให้
ลี่ไป๋เย่ว(องค์ชาย²)
ข้าไม่คิดเอาโทษนาง(แต่คิดจะเอานาง)
ไป๋ฉิงเออร์(องค์หญิง⁸)
ท่านพี่มาแล้ว//รีบวิ่งมากอดแขน
นิ่งเออร์ฉาน(สนมกุ้ยเฟย)
ท่านพี่
นิ่งเออร์ฉาน(สนมกุ้ยเฟย)
ข้าคิดถึงท่านเหลือเกินเพคะ//วิ่งมาหา
ลี่ไป๋เย่ว(องค์ชาย²)
เออร์ฉาน//จุ๊บหน้าผากอีกฝ่าย
ไป๋ฉิงเออร์(องค์หญิง⁸)
ท่านพี่!
ลี่ไป๋เย่ว(องค์ชาย²)
ฉิงเออร์เจ้าจะเอาอะไร
ลี่ไป๋เย่ว(องค์ชาย²)
ปล่อยข้า!!//สะบัดมือออก
ลี่ไป๋เย่ว(องค์ชาย²)
//มองฉานปิง
นิ่งเออร์ฉาน(สนมกุ้ยเฟย)
ท่านพี่เพคะ//ทำท่าเวียนหัว
ลี่ไป๋เย่ว(องค์ชาย²)
เจ้าเป็นอะไรเออร์ฉาน
นิ่งเออร์ฉาน(สนมกุ้ยเฟย)
น้องเวียนหัว//ทำท่าเซ
ลี่ไป๋เย่ว(องค์ชาย²)
ไปเถอะข้าพเจ้าไปพัก
นิ่งเออร์ฉาน(สนมกุ้ยเฟย)
//หลับ
ลี่ไป๋เย่ว(องค์ชาย²)
//จุ๊บหน้าผากอีกคน+เดินออกมา
ลี่ไป๋เย่ว(องค์ชาย²)
อี่กวางหนาน//เรียก
อี่กวางหนาน(องครักษ์พอ.)
ขอรับ
ลี่ไป๋เย่ว(องค์ชาย²)
แม่นางหนานหรงหรงเป็นใครเจ้าไปสืบมา
อี่กวางหนาน(องครักษ์พอ.)
อ๊ออออแม่นางผู้นั้น
อี่กวางหนาน(องครักษ์พอ.)
ชื่อ หนานหรงหรง
อายุ 18ปี
เป็นบุตรตรีเพียงคนเดียวของสกุลหนานเป็นที่รักของท่านหนานกงกงยิ่งนักนางมีนิสัยแก่นแก้วเหมือนชายไม่เหมือนหญิงแม่นางจึงไม่ค่อยพอใจนัก
ลี่ไป๋เย่ว(องค์ชาย²)
อืมมมมแม่นางหนาน
ตอนที่ 1\\{02}
ลี่ไป๋เย่ว(องค์ชาย²)
//เดินเข้ามา
นิ่งอวี่ฉิน(นางโลม)
องค์ชายสองเพคะ//ร้องเรียก
ลี่ไป๋เย่ว(องค์ชาย²)
อวี่ฉิน//เดินมาหา
นิ่งอวี่ฉิน(นางโลม)
พระองค์เป็นเช่นไรบ้างเพคะ
นิ่งอวี่ฉิน(นางโลม)
ไม่เจอพระองค์เสียนาน
นิ่งอวี่ฉิน(นางโลม)
นึกว่าพระองค์จะลืมอวี่ฉินเสียแล้ว
ลี่ไป๋เย่ว(องค์ชาย²)
ใครจะลืมสาวงามเช่นเจ้าได้เล่า//เชยคาง
นิ่งอวี่ฉิน(นางโลม)
//ยิ้มกรุมกริม
นิ่งอวี่ฉิน(นางโลม)
//ยื่นจอกน้ำเมาให้
ลี่ไป๋เย่ว(องค์ชาย²)
ข้าไม่มีแรงป้อนข้าที
นิ่งอวี่ฉิน(นางโลม)
//กระดกน้ำเมาเข้าปาก+พุ่งเข้าจูบไป๋เย่ว
ลี่ไป๋เย่ว(องค์ชาย²)
อื้มมม//จูบตอบ+มืออยู่ไม่นิ่ง
นิ่งอวี่ฉิน(นางโลม)
//ผละจูบ พระองค์ใจเย็นๆสิเพคะ
ลี่ไป๋เย่ว(องค์ชาย²)
หึเจ้ายั่วยวนข้าขนาดนี้แล้ว
ลี่ไป๋เย่ว(องค์ชาย²)
จะให้เย็นอยู่ใยเล่า//ปลดเสื้ออีกฝ่ายออก
นิ่งอวี่ฉิน(นางโลม)
ไม่ได้นะเพคะ//ดึงเสื้อกลับ
ลี่ไป๋เย่ว(องค์ชาย²)
ทำไมกัน!!
นิ่งอวี่ฉิน(นางโลม)
คือว่า....
ลี่ไป๋เย่ว(องค์ชาย²)
อวี่ฉิน!!!
ก๊อกๆเสียงประตูไม้ดังขึ้น
ลี่ไป๋เย่ว(องค์ชาย²)
ใครมันบังอาจขัดข้า!!!!
นิ่งอวี่ฉิน(นางโลม)
อวี่ฉินไปเปิดเองเพคะ
ลี่ไป๋เย่ว(องค์ชาย²)
อืม//หัวเสีย
นิ่งอวี่ฉิน(นางโลม)
//เปิดประตู
หนี่หรงจิน(นางโลม)
//มองอวี่ฉิน
นิ่งอวี่ฉิน(นางโลม)
พี่หรงจิน//หวาดกลัว
หนี่หรงจิน(นางโลม)
ออกไปสิ//เย็นชาใส่
นิ่งอวี่ฉิน(นางโลม)
เจ้าค่ะ//รีบวิ่งออกไป
หนี่หรงจิน(นางโลม)
//เดินเข้าไป
ลี่ไป๋เย่ว(องค์ชาย²)
อวี่ฉินใครมารึ
หนี่หรงจิน(นางโลม)
หม่อมฉันเองเพคะ
ลี่ไป๋เย่ว(องค์ชาย²)
//รีบหันมา
ลี่ไป๋เย่ว(องค์ชาย²)
หนี่หรงจิน!!!!
ลี่ไป๋เย่ว(องค์ชาย²)
ข้าคิดถึงเจ้าแทบแย่
ลี่ไป๋เย่ว(องค์ชาย²)
เจ้าไปไหนมา
หนี่หรงจิน(นางโลม)
หม่อมฉัน....
หนี่หรงจินไปทำแท้งมา ลูกของไป๋เย่วนั่นแหละนางไม่กล้าเอาไว้เพราะฮองเฮาคนเก่าปลิดชีพนางแน่ๆ
หนี่หรงจิน(นางโลม)
หม่อมฉันไม่สบายเพคะ
ลี่ไป๋เย่ว(องค์ชาย²)
หายดีแล้วรึ?
ตัด Ncนะคะ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ลี่ไป๋เย่ว(องค์ชาย²)
ข้าคิดถึงร่างกายอันหอมหวานของเจ้ายิ่งนัก//มองเรือนร่างอีกฝ่าย
หนี่หรงจิน(นางโลม)
//เหงื่อตก หากเป็นเช่นนั้นจริงองค์ชายก็กระแทกเข้ามาสิเพคะ
ลี่ไป๋เย่ว(องค์ชาย²)
//กระแทกสวนทันที
หนี่หรงจิน(นางโลม)
อ๊าาาส์~~~อื้อส์
ลี่ไป๋เย่ว(องค์ชาย²)
ข้ารักเจ้า//กระซิบข้างหูอีกฝ่าย+ซอยถี่
หนี่หรงจิน(นางโลม)
อ๊าส์ๆๆ---อ๊าาาาส์พระ--อ๊าส์องค์อื้อส์เพคะอ๊าส์
ลี่ไป๋เย่ว(องค์ชาย²)
อ๊าาาาาาส์//ครางในลำคอ
หนี่หรงจิน(นางโลม)
หรงจิ--ส์จินเป็--เป็นอื้ออ-ออส์ของท่านอ๊าส์ๆแล้--อ๊าส์แล้ว
ลี่ไป๋เย่ว(องค์ชาย²)
//กระแทกไม่ยั้ง
หนี่หรงจิน(นางโลม)
อื้--อออส์
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
