วิญญานรักฤดูฝน

ความรู้สึกของนายเอก

ผมเจอเธอครั้งแรกในวันที่ฝนตก

วันนั้นเธอตัวเปียกปอน

เธอวิ่งมา

เข้ามาหลบอยู่ในศาลา

ฝนตกหนักมาก

ผมขยับแว่น

และมองไปที่เธอ

เธอหันมา

ส่งยิ้มหวานให้

ผมรีบหลบสายตา

และได้แต่แอบมอง

ผมไม่กล้ามองเธอตรงๆ

เสื้อผ้าที่บางเบาของเธอ

เผยให้เห็นสัดส่วน

ผมจึง

รวบรวมความกล้า

ส่งเสื้อแจ็คเก็ตให้เธอ

เเต่เธอปฏิเสธ

ผมหลับตาปี๋

ยังคงยื่นเสื้อให้เธอ

เธอก็ยังคงปฏิเสธ

และบอกว่าไม่เป็นไร

ผมจึงบอกว่า

เสื้อเธอบางมาก

ผมยังคงหลับตาขณะที่พูด

และแล้วเธอก็กล่าวขอบคุณ

และรับเสื้อแจ็คเก็ตของผมไป

ซักพัก

เธอก็บอกให้ผมลืมตาได้แล้ว

ผมลืมตาและเห็นเธอสวมเสื้อ

ผมกลับมานั่งที่เดิม

ความรู้สึกของนายเอก2

ผมกลับมานั่งที่เดิม

ซักพัก

เธอก็ถามชื่อผม

โมเอะ

เธอชื่ออะไรเหรอ

โชตะ

โชตะครับ

ผมตอบเธอไป

โมเอะ

ขอบใจเธอมากเลยนะโชตะ

โมเอะ

ที่อยู่เธอล่ะ

เธอถามอีกครั้ง

โชตะ

เอ่อ..

โมเอะ

ชั้นจะส่งเสื้อให้นายวันหลัง

โชตะ

เธอเก็บไว้เถอะ

โมเอะ

ไม่ได้

โมเอะ

ชั้นจะคืนให้

โชตะ

งั้นคราวหน้า

โชตะ

หากเราเจอกันอีกเธอค่อยคืน

โมเอะ

เอ๋???

โมเอะ

แล้วชั้นจะเจอนายได้เมื่อไหร่

โชตะ

ทุกครั้งที่ฝนตก

โชตะ

ชั้นจะอยู่ที่นี่

โมเอะ

อืม...ก็ได้

โมเอะ

ฝนหยุดแล้วชั้นไปก่อนนะ

แล้วเธอก็จากไป

ผมกลับมาอยู่ลำพังอีกแล้ว

ผมมองขึ้นไป

บนท้องฟ้าที่เริ่มสว่าง

ใกล้แล้วซินะ

ใกล้หมดเวลาของผมแล้ว

ง่วงจัง

แล้วผมก็ค่อยๆ

หลับตาลง

ความรู้สึกของนางเอก

ชั้น

เพิ่งเลิกจากทำงาน

พาร์ทไทม์

และเดินกลับบ้าน

ว๊าาาา

ฝกตกอีกแล้ว

ลืมพาร่มมาด้วย

มองเห็นศาลาหลังหนึ่ง

วิ่ง

เข้าไปในศาลา

เห็นชายหนุ่มนั่งอยู่ลำพัง

ท่าทางเหงาๆ

ใบหน้าเศร้า

ชั้นนั่งตัวสั่น

เพราะเสื้อผ้าเปียกปอน

แย่จัง

ชั้นไม่น่าใส่เสื้อตัวนี้มาเลย

มันบางมาก

ชั้นเอาแขนมากอดอก

เค้าหันมามอง

ผู้ชายคนนั้นหันมามอง

ชั้นยิ้มไปโดยไม่รู้ตัว

ซักพักผู้ชายคนนั้น

มายืนตรงหน้า

ทั้งที่หันหน้าหนีและหลับตาปี๋

ในมือถือเสื้อแจ๊คเก๊ต

มายื่นให้ชั้น

ชั้นรู้สึกเกรงใจ

เลยปฏิเสธไป

แต่เค้ายังคงยื่นให้

ชั้นบอกว่าไม่เป็นไร

แต่เค้าบอกชั้นว่า

เสื้อชั้นบางมาก

ชั้นก้มลงมอง

มันบางจริงๆ

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

novel PDF download